Lost In My Daydream

BU 6: Yvonne John

Yvo Funtelar's

"KUNG hindi lang ako nalingat, siguradong siguradong supalpal 'yang mga hayop na 'yun sakin." napaismid na lang ako sa sinabi ng babaeng iyon.

Mayabang.

Pagkatapos ng naging tawag na iyon ni Agent Sinag, minabuti nitong papuntahin kaming muli sa Headquarters.

Matagal tagal na akong hindi nakapasok rito dahil kung oo man, nasa kwarto ko lang ako at kadalasan nagpapahinga. Nagpupunta lang ako tuwing wala akong matuluyan kapag inaantay ko si Ulrica — my sister, pati na rin ang rason kung bakit ako nandito sa ADU.

Ulrica was raped when she was grade 10, sixteen years old. Pero kahit ilang taon na ang nagdaan, kahit first year college na siya ngayon.. hinahabol pa rin siya ng mga alaala. Madalas pa rin niyang napapanaginipan ang mga iyon at ako, biglang kuya niya, hindi ko kayang basta tiisin na lang.

Ginawa naming magsumbong sa pulis pero dahil sa pagiging makapagyarihan ng The Odds, nakagawa sila ng paraan para malusutan ang kasong iyon.

Kaya ngayon, sinisigurado ko nang mahuhuli na namin ang utak ng The Odds na iyan lalo pa dahil pumasok na rin ito sa University.

Mas malapit, mas madali.

Our parents died when Ulrica's on the 12th grade. Dagdag sakit pa iyon para sa kapatid kong hindi pa halos matanggap ang ginawa sakaniya ng mga hayop na The Odds na iyan. Kaya ngayon, kaming dalawa na lang ni Ulrica sa bahay. Alam na rin iyon ni Agent Sinag, dahilan ng hindi ko pananatili sa headquarters. Minsan lang rin ako makapagparamdam kapag alam kong ayos lang ang kapatid.

She's all I have. Hindi ko na talaga kakayanin kung pati ang kaisa-isahan kong kapatid ay mawala pa sa akin.

Namatay sina Mommy at Daddy sa isang car accident. Ginawan na ng paraan iyon ng mga pulis pero hanggang ngayon, patuloy pa rin ito sa pag-iimbestiga dahil wala ni isang lead na makuha. Pati ang mga cctv sa lugar ay wala.

Car accident daw, pero hindi ni minsan sumagi sa isip kong totoo ang mga iyon. It was am ambush. Kung sino ay may pakana? Isa lang ang alam ko.

Dahil sa pagsusumbong namin sa pulis sa nangyari kay Ulrica, iyon siguro ang pagganti nila.

Kaya na rin itinuloy ko ang pag aabogasya, gusto kong ako mismo ang makapagpatunay sa mga taong iyon na mali ang totoong nalalaman nila tungkol sa pagkamatay ng mga magulang ko.

"Bulag ata 'tong mokong na 'to, eh."

Matiim kong binalingan ang babaeng nagsalita, kanina pa pala iyon sa tabi ko. Kanina niya pa rin iwinawagayway ang mga kamay niya sa harapan ko pero hindi ko man lang iyon napansin sa lalim ng iniisip.

"Anong ginagawa mo?"

Inirapan ako kaagad nito. "Tsine-tsek kung talagang sa ADU ka talaga. Mukha kang The Odds, eh."

Aba't! "Ako pa ang mukhang The Odds, ha? Baka ikaw? Hinabol mo ako kanina para hindi ko tuluyang masundan ang kakampi mo, 'di ba—"

"Hoy!" lumakas na ang boses babae at nagawa pang tumayo, pagkatapos ay tinuro turo ako. Napansin ko rin ang pananahimik ng iilang nasa conference hall at pagbaling sa amin. "Excuse me, ha! Ikaw itong may drugs sa panyo at ibinigay mo pa roomn sa babae."

Tumaas na rin ang kilay ko, what's wrong with this girl?

"That's my sister. At natural aabutan ko siya ng panyo dahil ayoko—"

"What an alibi! Akala mo ba hindi ko 'yan narinig sa iilang—"

Napatayo na rin ako. Iniisip talaga ng babaeng ito na kalaban ako?