MESAFE

2.5K 197 37
                                    

SEVDAM AĞLIYOR 28. BÖLÜM

|MESAFE|

🌙

"Çiçeğim, sen solarken bile güzelsin. Güçlü görünmeye çalışmana gerek yok."

🌙

Keyifli okumalar

🌙

Ya hayat hep karşımda yer almıştı ya da ben hep yanlış noktada durmayı tercih etmiştim. Her iki olasılıkta da gözü yaşlı bir halde siğnesine çekilen taraf ben olmuştum. Tüm suçu kaderin üstüne atmak istiyordum bazen. Alnıma yazılan bahtım bu kadar kapkara olmamalıydı. En azından daha küçük yaşta öksüz kalan bir çocuğun geleceği mutluluklarla dolu olmalıydı.

Ama ben kederle dolup taşmış bir bataklığa saplanıp kalmıştım.

Bu kadarı zalimlik değil de neydi?

Neden her seferinde mutlu olmak yerine hıçkıra hıçkıra ağlarken buluyordum kendimi?

"Evet." dedi Bedirhan. Mutfaktan çıkmış ve koridorda ilerlemeye başlamıştı. Salona doğru yaklaşan adımlarını sesi de takip ediyordu.

"Yarın iş başı yapacağım. Tatil iptal oldu."

Sıkıntılı bir nefes verdim. Bize tatil bile ayarlamıştı. Bense düşüncesizce davranmış, aptallık etmiştim.

"İptal oldu işte Serhat." dedi salondan içeri girerken. Konuşmaya devam etmek için aralanan dudakları beni gördüğünde hareketsiz kaldı. Oturduğum koltuktan kalkmakla kalkmamak arasında gidip geldim bir süre. İçim salondan çıkıp gitme isteğiyle doldu biranda ama nereye, hangi odaya gideceğimi bilemediğimden diken üstünde oturmaya devam ettim.

"Kapatmam lazım. Yarın görüşürüz." dedi bakışlarını benden ayırmadan. Telefonu kapatıp cebine koyarken içeriye doğru birkaç adım daha attı.

"Neden yatmadın?" dedi. Oturmak yerine ayakta dikilmeyi tercih etti. O böyle yapınca ben hepten rahatsız hissettim kendimi. Bedirhan'a bir cevap veremedim zira hangi odada kalacağımı bilmiyordum. Valizleri hole istiflemişti. Ev onun eviydi ve ben kalacağı odanın gösterilmesini bekleyen bir misafir gibi öylece oturuyordum salonda.

Derin bir nefes çekti içine ben hiçbir şey söylemediğimde. Bir elini ensesine götürüp bakışlarını yere düşürdü. Aramızdaki gerginliğin elektiriklendiğini hissettim. Ve birkez daha kendimi suçladım içten içe.

"Ben valizleri odaya yerleştireyim." dedi, çok sonra. Bana arkasını dönüp salondan çıkarken oturduğum yerden kalktım hızlıca. Üzerimde hala daha nikahtan kalma kıyafetim vardı. Saatlerce bu halde yolculuk yapmış ve tek bir an olsun yaşananların hafızamdan silinmemesine yol açmıştım. Bedirhan'ın üzerinde de hala damatlığı vardı ve fakat ikimiz de şuanda gelin ve damattan çok çok uzak bir haldeydik.

SEVDAM AĞLIYOR ||TAMAMLANDI||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin