KALP ÇARPINTISI

2.7K 216 61
                                    


SEVDAM AĞLIYOR 31. BÖLÜM

|KALP ÇARPINTISI|

🌙

" İnsan, yarası yarasına denk geleni severmiş."

🌙

Eve geldiğimizde Bedirhan'ın cebinden çıkarttığı anahtarla kapıyı açışısını sessizce izledim. İçeri girip kapıyı ardımızdan kapattığımızda kendi küçük dünyamızda başbaşa kalmıştık.

En azından ben öyle olduğunu düşünmüştüm. Fakat içerden yükselen yabancı bir ses bu düşünceme itiraz eder nitelikteydi.

"Geldin mi?" diye bağırmıştı tanımadığım bir ses. Gözlerim korkuyla irileşirken hızla Bedirhan'a sokuldum.

"Beren'le kavga ettik birkaç gün sende -"

Holün ucunda beliren beden bizle karşılaştığında konuşmasına devam edemedi. Tıpkı onun bize baktığı gibi ben de onun dağılmış saçlarına, etekleri pantolonunun dışına sarkmış gömleğine ve elindeki bira şişesine şaşkınca bakakaldım. Bakışları Bedirhan'ın arkasına saklanmış olan bana kaydığında elindeki şişeyi bize doğru uzattı.

"Bu kim?" dedi, Bedirhan'a hesap sorar gibi.

Şaşkın bakışlarım Bedirhan'ı buldu. Aynı soru benim gözlerimde de yer edinmişti. O kimdi? Ve bizim evimizde ne işi vardı?

Bedirhan nefesini sıkıntıyla dışarı verip bana kaçamak bir bakış attı.

"Bedirhan?" dedi, adam tekrardan. Bize doğru bir adım yaklaşıp Bedirhan'ın arkasına saklanan beni görebilmek için başını yana doğru eğdi. Hafifçe kıstığı gözleriyle beni inceledikten sonra kaşları havalandı.

"Ben bu kadını tanımıyorum."

Ne tesadüf, dedim içimden. Ben de onu tanımıyordum. Ama Bedirhan onu evinin anahtarını verecek kadar iyi tanıyor olmalıydı.

"Önce şu elindeki kutuyu bir bırak." dedi Bedirhan. Hızla adama doğru ilerleyip elindeki bira kutusunu aldı. Adamın bayık bakan gözleri hala daha benim üzerimdeydi. Bedirhan bu teması kesmek ister gibi adamı kolundan sertçe çekiştirerek onu banyoya doğru iteledi. "Git elini yüzünü yıka. Kendine gel."

Adamı banyoya potalar postalamaz mutfağa girip elindeki kutuyu çöpe attı. Peşinden mutfağa girip soru soran bakışlarımı üzerine sabitledim.

"Arkadaşım." dedi, Bedirhan bakışlarıma karşılık vermeden. Kahve makinasını çalıştırıp raftan siyah bir kupa çıkardı.

"Yedek anahtarın onda olduğunu unutmuşum."

"Yakınsınız galiba." dedim. Ona doğru yaklaşıp kalçamı tezgaha dayadım.

Başını salladı. Bardağı kahve makinasının altına tutarken bana kısa bir bakış attı.

"Eskiden birlikte kalıyorduk.." dedi. Hazırladığı kahveyi masanın üstüne bırakıp sonunda benimle gerçek bir göz teması kurdu. "Üniversitede de oda arkadaşıydık. Mezun olunca birlikte eve çıktık. Sonra o evlendi. Ben de buraya taşındım. Arada eşiyle kavga ettikçe buraya gelirdi. Duydun zaten sen de az önce. Beren'le kavga etmişler yine."

SEVDAM AĞLIYOR ||TAMAMLANDI||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin