[ Beğendiğiniz ve içinize dokunan pasaj aralarına 🌙 emojisi bırakmayı unutmayın.]
Keyifli okumalar 🖤
SEVDAM AĞLIYOR 24. BÖLÜM
|FERFECİR|
" Nil İpek - Gömülür "
🌙
هل على الشخص ان يسفط باكيا لكي يثبت انه فعلا مرهق؟
- İnsan yorulduğunu kanıtlamak için ağlamak zorunda mı?
🌙
O an zaman bir nefes alış verişi kadarlık bir ana sıkışıp kaldı. Kalbim ansızın kafese konulmuş bir kuşun yüreği misali çaresizce çırpındı göğüs kafesimin içinde. Bedenim soğuk bir ürpertiyle titrerken aralık kalan dudaklarımın arasından anlamsız bir mırıltı döküldü.
"Rojda?" dedi Bedirhan telefonun diğer ucundan. Sesini duymuş olmama rağmen cevap veremedim. Kara gözlerinin gözlerime değdiği an ne yapacağımı ne diyeceğimi bilemez olmuştum. Kesik bir nefes çektim içime. Bir deli korku kapladı yüreğimi, bana yaşattıklarından daha kötü bir şey yapamayacağını bildiğim halde. Ayaklarım geriye doğru sendeledi alelekser ve birkaç damla yaş yuvarlandı yanaklarımdan aşağı.
"Ne işin var senin burada?"
Kelimeler dudaklarımdan alev almış halde döküldü ve içimdeki yangının küllerini beraberinde dışarıya savurdu. Bedirhan'ın sesi birkez daha çalındı kulağıma. Ses tonuna sinen endişeyi fark ettiğim an "Seni sonra ararım." dedim güçlükle.
Ardından yaptığı itirazları dinlemeden çağrıyı sonlandırdım. Gözlerimi bir an olsun Onun gözlerinden ayıramazken bir adım daha geriledim ister istemez.
Kuzgunları geri adım atan ayaklarıma düştü. Sımsıkı kapalı dudaklarının iki yana gerilişini izledim birkez daha gerilememek için ayaklarımı sertçe yere bastırırken. Bakışlarım onun iri bedeninin kapladığı girişten ancak omuzlarının ardından görebildiğim karanlık bahçeye kaydı. Parmaklarım kapana kısılmış olduğumun farkına vardığımda sıkıca kenetlendi avucumdaki telefona.
İki birer gergin ip gibi dümdüz olan dudaklarını hafifçe araladı. Kuzgunları hızla hissettiğim korkudan dolayı titreyen göz bebeklerime tırmandı. Aralık dudaklarının arasından birkaç kelime dökülecekken gözlerime tutunan gözlerinin karşılaştığı ifade dudaklarını gerisin geri kapatmasına neden oldu. Kalın kaşları hoşnutsuzca çatıldı. Geniş göğsü patlamak üzere olan bir dağın kreterinden savrulan lavlar misali şişerken omuzları da eş zamanlı havalandı. İçinde alevlenmek üzere olan öfkenin varlığını bulunduğum yerden bile hissedebiliyordum.
"Git buradan." dedim hissettiğim korku daha da çok artarken.
Sözlerime karşılık derin bir nefes çekti içine. Bana doğru bir adım atıp bedenini içeriye tamamen soktuğunda "Yaklaşma!" diye bağırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVDAM AĞLIYOR ||TAMAMLANDI||
RomansaGeçmişe sıkışıp kalan herkes bir parça ölüdür sevgilim. Ve bir kadının yüzünün yağmurlarla ıslanmasına neden olan adamsa birgün geçmiş olmaya mahkumdur. ♠️ Yalan bir aşkta kavrulan bir kadın... Kendi yalanına kurb...
