Seungwan, Haerim'in dizlerine uzanmış son birkaç haftanın yorgunluğunu alıyordu. Son zamanlarda yaşadıkları cidden onu yormuştu.
Kliniğin ufak balkonunda bir minder sermiş otururlarken Hyojung elinde soğuk kahveler ile gelmişti. Havanın sıcakladığı bu zamanda en iyi gidecek şey buydu.
Hyojung bardakları yanlarına bıraktıktan sonra Haerim'de Hyojung'un yanlarına oturmasını işaret etti. İki tane olan soğuk kahveyi bir tane su bardağına yarım yarım doldurup, tümleyip Hyojung'a uzattı Haerim.
"Seungwan hadi kalk kahveden iç biraz."
Seungwan olduğu yerde doğruldu. Ve kahvesinden bir yudum aldı. Seslice yutkundu.
"Ben niye böyleyim?"
Haerim suskun bir şekilde dururken Seungwan'ın sözüne Hyojung girdi.
"Seungwan-ah ne oldu anlatmak ister misiniz? Belki yardımcı olabilirim ben."
Seungwan samimi bir şekilde gülümsedi galiba bir şeyleri anlatmaya ihtiyacı vardı. Anlattı da. Hyojung ise onu sanki ağlayan dertli bir çocuğu dinleyen oyuncak ayısı gibi dinledi.
Hyojung bu olanlara karşı kafasını salladı.
"Efendim Bayan Bae İyi bir kadına benziyor bunu inkar edemem. Ama içi cidden nasıldır bilemiyorum. Ama size anlatmak için defalarca denemiş sadece bir kere dinleseniz."
"Ne anlatacak ki? Özür dileyecek başka bir şey yapmayacak olan bu."
"Ben ablamı hiç kaybetmedim o yüzden anlamıyor olabilirim ama Bayan Bae sizinle konuşmak istiyorsa bir sebebi vardır."
Seungwan, Hyojung'a cevap vereceği zaman telefonunun çalması ile irkildi. Arayan numara bilinmeyen bir numaraydı. Ayağa kalktı ve az ileri doğru yürüdü.
"Alo... Evet... Benim... Ne!?"
Haerim, Seungwan'ın sesinin yüksekliğini duymuştu. Hemen ayağa kalkıp Seungwan'ın yanına hızlıca koştu.
"Noluyor?"
Seungwan telefonu kapatıp Haerim'e döndü.
"Bayan Kim... Yurdun müdürü vardı ya hani... O ölmüş... Bizi cenazesine bekliyorlar..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
