Haerim'in sözleri ona ağır gelmişti. En ağır geleni ise onun bu konuda haklı olmasıydı. Haerim klinikten çıktıktan sonra kendini ağlamaya vermişti. Hyojung kapıyı çalıp Seungwan'ın yanına geldiğinde Seungwan onu yine terslemişti. Yine saçma bir hata yapmıştı...
Klinikten çıktıktan sonra direk olarak arkadaşı Jaebeom'un işlettiği bara gitmişti. Sıkça gittiği az mekanlardan biriydi. Mekana geldiğinde Jaebeom onu karşılamıştı. Seungwan'ın bu dağınık halini gördüğü zaman istemsizce endişelenmişti. Kim arkadaşını saatlerce ağlamış halde görünce endişelenmez ki?
"Neden ağladın Seungwan?"
"Ağlamadım ben."
"Gözlerin pek öyle söylemiyor ama?"
"Yalancı onlar."
"Çocuk gibisin Seungwan. Alkol falan almayacaksın tamam mı?"
Seungwan onu geçiştirir bir şekilde tamam dedikten sonra barmenin karşındaki masaya oturdu. Arkadan birileri Jaebeom'u iş için çağırmıştı. İçi rahat değildi aslında giderken Seungwan'ı böyle bıraktığı için. Seungwan, Jaebeom'un gitmek istemediğini anlayınca ona gitmesi gerektiğini söyleyip onu başından savmıştı kısacası.
Jaebeom barmeni her ne kadar Seungwan'a alkol vermemesi için uyarsa da Seungwan akıl almaz ikna ediciliği ile barmeni ikna etmiş ve istediği içkiyi almıştı.
Birinci bardak...
İkinci bardak...
Üçüncü...
Dördüncü...
Beşinci...
Hatta sekizinci bardağı kafaya diktikten sonra Seungwan iyice sarhoş olmuştu. Ama daha fazlasını istiyordu. Barmen de ne yapacağını bilemez bir şekilde Seungwan'a içkisini veriyordu...
"Biliyor musun ben çok büyük bir hata yaptım."
Bu seferde barmen ile konuşmaya başlamıştı.
"En yakınımı üzdüm. Ondan böyleyim."
Derin bir nefes aldıktan sonra devam etti.
"Aslında en büyük hatayı on yaşında yaptım ben."
İçkisin den bir yudum alıp boğazını ıslattı.
"Ablam benim yüzümden oldu. Benim yüzümden..."
Aniden ağlamaya başlamıştı. Birden kolunda bir el hissedince koluna bakıp elin sahibine baktı.
"Seungwan! Ne haldesin sen?"
"Sana ne Joohyun."
"Gel gidelim."
"Nereye?"
"Evine."
"Eve gitmek istemiyorum."
"Ah tamam hadi Seungwan."
Sürüklendiği yere doğru gitmeye hazır olan bir adet Seungwan vardı. Joohyun onu beyaz arabasına bindirip yan tarafına oturturtmuş emniyet kemerini takmıştı. Oda arabanın etrafında dolanıp sürücü koltuğuna geçmişti. Seungwan'ın çoktan sızıp kaldığını fark etmişti. Radyodan bir müzik açmıştı. Hafif slow bir şarkıydı. Yan tarafına bakındı bir. Uyuyan Seungwan'a. Ufak bir şeyler fısıldıyordu Seungwan....
"Senden nefret ediyorum Joohyun..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
