Awkward Silence ↶𝗦𝘁𝗿𝗮𝘆 𝗞𝗶𝗱𝘀

podziękowania

Właśnie skończyłam moje pierwsze opowiadanie. Po dziewiętnastu miesiącach i dwudziestu sześciu dniach (to nie t-tak, że ja to liczyłam czy coś...) Trochę nie wiem co mam powiedzieć, chyba jeszcze nie do końca to do mnie dociera.

„Awkward Silence" jest książką z serii przeczytałam-coś-irytującego-pff-napisałabym-to-lepiej. Powstała właściwie dla śmiechu po nocnych głupawkach z przyjaciółką na naszym chacie (dzięki za to stara ily but u know that already). I choć wiele rzeczy mi się tu nie podoba, wiele rzeczy chciałabym poprawić, jeszcze więcej zmienić, a całą masę po prostu wyrzucić przez okno, to bardzo się przywiązałam do tego fanfiction. Nie przypuszczałam, że dzięki temu pisanie stanie się moim hobby, a już w ogóle nie spodziewałam się, że ktoś będzie to czytał, że zyska tyle wyświetleń i oooooooch jestem Wam wdzięczna. To się słyszy od wszystkich autorów i za każdym razem, ale świadomość, że komuś podoba się to, co piszecie jest naprawdę uskrzydlająca.

Dziękuję Wam z całego mojego miękkiego serducha! ><

Może pojawi się pytanie – ejejejejej Noise, napiszesz coś jeszcze?
I ja Wam powiem pff boi ofc że tak.

Mam dwa szkice, które trzymam już dość długo. Następnego opowiadania nie planuję jednak o Stray Kids, bo o NCT. Nie chciałabym się ograniczać do jednego zespołu (i nie mam zamiaru zmieniać okładki skoro próba 63929 mi się w końcu podoba co nie). Ale za to te trzecie jest już o Stray Kids sooooo stay tuned ;3

Niedługo pojawi się maaaała zapowiedź, ale na rozdziały trzeba będzie jeszcze chwilę zaczekać. Potrzebuję chwili na odpoczęcie od AS i chcę tym razem dobrze zaplanować fabułę. Postaram się wrócić jak najszybciej się tylko da!!

A może macie jakieś pytania? Odnośnie książek, bohaterów, może macie jakieś skargi, zażalenia. Cokolwiek. Walcie śmiało, ja nie gryzę.

Wrócę jeszcze lepsza i będę ciężko pracować! Dziękuję jeszcze raz!