Syringe Aidcillin
Today is my monthly following check-up. Kailangan ko kasing umattend ng ilan pang check-ups para masigurado na wala na talagang cancer cells na natitira sa katawan ko.
Naramdaman ko ang paghawak ni Josh sa kamay ko habang naglalakad kami sa hallway ng ospital. Napatingin ako sa kanya. Isang ngiti ang isinalubong nya sa akin. “I'm here. Kahit anong mangyari nandito lang ako sa tabi mo” Parang gumaan ang loob ko dahil sa sinabi nya. Napangiti nalang rin ako. I'm so thankful 'cause I have him.
Dumiretso kami sa doktor ko. “Good morning Mr. and Mrs. Santos” The doctor greeted us. “Good morning rin po doc” We greeted back.
Agad akong sumailalim check-up. “What do you wanna hear first, the good news or the bad news?” The doctor asked us afterwards. Kinabahan ako nang marinig ko ang salitang bad news.
Naramdaman ko ang marahang pagpisil ni Josh sa palad ko na para bang pinapakalma ako. “Bad news na lamang po muna, doc” Si Josh na ang nagdesisyon at sumagot sa doktor.
I saw the doctor take a deep breath. “ We all know that you, Mrs. Santos took chemotherapy sessions. The problem here, chemotherapy can stop your ovaries from working. Dahil sa chemo, mahihirapan kayong magkaanak. The worst is, chemotherapy can cause infertility” Para akong binagsakan ng bomba sa mismong harap ko. Napatulala lamang ako. The doctor said that he didn't found any cancer cells. Kahit may ganong balita ay hindi ko magawang matuwa.
Infertility. Yan lang ang salitang tumatak talaga sa akin. Ano bang masamang bagay ang ginawa ko para parusahan ako ng ganito? Karamihan sa mga babae ay pinapangarap na maging isang butihing asawa at isang ganap na ina. Kahit ako, inaamin kong isa 'yon sa pinapangarap ko. Pero paano na ngayon?
Nakarating na kami sa bahay pero wala pa rin akong imik. Matamlay akong umakyat sa kwarto namin. I changed my clothes then I lay down on the bed. Wala akong pakielam kung katanghalian ay nakahiga pa ako sa kama.
Namalayan ko nalang na umiiyak na pala ako dahil basa ang unan ko. I felt that someone hugged me. Si Josh. “Shhhh. Tahan na. Please babe, tahan na. Ramdam kong pinapatakan nya ng halik ang sintido ko. Parang mas lalo akong nahabag.
“Sshhhh. Hindi naman totally na sinabi ng doctor na hindi na tayo pwedeng magkaanak, diba? There's still a possibility, babe. Ang sabi ng doktor ay mahihirapan lang tayo, diba? Tahan na, please” Pinihit nya ako paharap sa kanya. He wiped away my tears. We are looking intently to each other.
Para bang uminit ang paligid. Dahan dahan nyang inilapit ang kanyang muka sa akin. He kissed me passionately on my lips. Habang tumatagal ay palalim ng palalim.
His kisses went down to my jaw then to my neck. I can feel him leaving marks on my skin. Sh!t! Siguradong may hickeys ako bukas sa leeg.
Masyado akong nabaliw sa halik at haplos nya. Hindi ko namalayang natanggal na pala nya ang mga saplot namin.
Kahit ilang beses na namin 'tong nagawa ay bumibilib pa rin talaga ako sa katawan nya lalo na sa abs nya. My husband is so hot!
“Ready for OPLAN: FIRST BABY?” He asked me in a teasing tone before nibbling my earlobe.
D*mn! Katanghalian talaga namin gagawin 'to?
BINABASA MO ANG
That Charismatic Rapper|FIN
FanfictionMy friend Sky Andromeda is so crazy about this particular Ppop boy group named SB19. At first nagtataka talaga ako kung anong meron sa grupo na yon. Napakaraming tanong ang pumasok sa isip ko like 'bakit kinababaliwan yon ng best friend ko?' Pero is...
