What Is This Love(H.S)დასრულებულია

შემთხვევითი შეხვედრა

- სტეისი,აეთრიე!- დამიღრიალა ჩემმა დამ და ბალიში პირდაპირ სახეში ჩამარტყა.
- ტრიშა!- მეც დავუღრიალე და საწოლიდან წამოვხტი, იმწამსვე სიცილით გავარდა ოთახიდან, მეკიდევ სახეზე ავიფარე ხელები და ამოვიხვნეშე.
ხო, მე სტეისი კუპერი ვარ, 20 წლის, ბრიტანეთიდან, ეს დებილი კიდევ ტრიშა, ჩემი უმცროსი და, ჩემზე ერთი წლით პატარაა მხოლოდ.წარმოშობით ბრიტანელები ვართ,თუმცა მამას სამსახურის გამო,ის და დედა ამეტიკაში არიან.მე და ტრიშა უკვე სამი წელია, რაც მოდელები ვართ,ის ფოტო მოდელია,ჩემზე ნაკლებად დატვირთულია,იმდენად ნაკლებად,რომ
ყველაფერს ასწრებს,რაც უნდა.აი მე სულ რაღაც საქმე მაქვს.
- სტეისი, ამ საღამოს კლუბში მივდივართ მე და ჯერემი, არ შემოგვიერთდები?- მკითხრა ტრიშამ,რაზეც ამოვიხვნეშე.
- არა,- მოკლედ მოვიჭერი და წასასვლელად მოვემზადე.
- წავედი,- გავძახე და სახლიდან გავედი.დღეს ფეხით გავლა მომინდა, ამიტომაც მძღოლს აღარ დავურეკე.ყავის მაღაზიაში შევკარე, ყავა და ფუნთუშა ვიყიდე, არაფერი მქომდა ნაჭამი და ცარიელი კუჭით ყოფნა არ მინდა .გარეთ რომ გავედი ფოტოაპარატის წკაპუნი მომესმა, პაპარაცების "ჯოგი" კუდში გამომებნენ.
- სტეისი, გთხოვთ..- ვიღაც გოგონა მოვიდა ჩემთან, მის სიმაღლეზე დავიხარე და ფოტო გადავიღე.შემდეგ ვეცადე სწრაფად გავცლილიყავი იქაურობას,რადგანაც ამდენი დრო არ მქონდა,მოულოდნელად ვიღაც შემასკდა, ძირს დაცემისგან კი მისმა მკლავებმა გადამარჩინა.
- წინ უნდა იყურო!- შემიბღვირა უცხომ,მინდოდა შემეგინა, მაგრამ გარშემო პაპარაცები შემოგვეხვივნენ,რის გამოც თავის შეკავება მომიწია,ამ ბიჭს რომ გავხედე ახლაღა მივხვდი რატომ კიოდა ყველა ჩვენს გარშემო.
ჩემს გვერდოთ ხომ თვითკმაყოფილი, იდიოტი, ჰარი სტაისი იდგა.
- თქვენ ერთად ხართ თუ ეს შემთხვევით მოხდა?- თქვა ერთ-ერთმა,დავიბენი, ვერ მივხვდი რა უნდოდა იმ პაპარაცს, მოულოდნელად ჰარიმ ხელი ჩამკიდა და იქიდან გამომაძვრინა, დიდ შავ რეინჯროვერში ძალით ჩამსვა და კარი ჩაკეტა.
- რა ჯანდაბაა?- შევუბღვირე.
- მადლობის მაგიერი ხარ? მე ხომ იმ ბრბოსგან გიხსენი!- მანაც შემომიბღვირა, შემდეგ თავის პერანგს დახედა, რომელზეც ჩემი ყავა ესხა.მოულოდნელად ჩემი ტელეფონი აწკრიალდა, მენეჯერი იყო.
- სტეისი, ხომ რიგზე ხარ?- მკითხა მარკმა.
- ჰო, კარგად ვარ..- ამოვიგმინე და ჰარის გავხედე, რომელსაც პერანგი გაიხადა და სხვა ზედის გადაცმა მოესწრო.
- მარკ, დღეს აუცილებელია ჩემი მოსვლა?
- კი,საყვარელო,ახალი კონტრაქტია, ერთთვიანი.
- მჰ..კარგი,- გავუთიშე.
- ახალი კონტრაქტი?- მკითხა ჰარიმ.
- რა?
- კაი, არაფერი,- მომაშტერდა,რაც გამაღიზიანებელი იყო.
- რას მიყურებ?
- შენი ტოპი დასვრილია..- თვალები ავატრიალე,მისი დასვრილინპერანგი ავიღე და ვცადე გამეწმინდა.
- ჯანდაბა, ახლა რა ვქნა?
- შემიძლია მოლში გაგიყოლო.
- კარგი,- ხვნეშით დავთანხმდი.მალე ისევ აწკრიალდა ჩემი ტელეფონი, ამჯერად ტრიშა იყო.
- სტეისი, არ არსებობს!- ჩაჰყვირა ტრიშამ ტელეფონში.
- რა?
- ჰარის შეხვდი.
- მერე?
- რა მერე, გოგო, აუ,რა იღბლიანი ხარ.
-იდიოტის გვერდოთ ყოფნა რა შუაშია იღბალთან?- ჰარიმ წარბ აწეულმა გამომხედა,- ტრიშა არ მცალია,წავედი,- უნდა გამეთიშა მომაძახა.
- ავტოგრაფი გამოართვი და თუ ლუისაც ნახავ მთლად უკეთესი, მომიკითხე..- ტრიშას გავუთიშე და თვალები ავატრიალე.
- რით ვერ გაიზარდა ეს გოგო,- ჩემთვის ამოვიბუტბუტე.
- შენს თავს ელაპარაკები?- ჰარის გაოგნებულმა გავხედე.
- რა შენი საქმეა.
- გიჟი ხარ?
- გიჟი ხარ?- ჰარი გავაჯავრე,მან კი გაიცინა.
- წამოდი, სტეისი.
- ჩემი სახელიც გცოდნია,- მანქანიდან ერთად გადავედით.
- ხშირად გადის ტელევიზორში შენი გამოსვლები,- თქვა ხვნეშით,თავი გავაქნიე და მოლში შევედით.ბევრი ხალხი არ იყო, რამაც გამაოგნა.
- ასე ცოტა ხალხი რატომ არის?- იდიოტმა ხელი მხარზე მომხვია და ჩემს ყურთან დაიხარა.
- მე მოვითხოვე ასე..- ჩამჩურჩულა,მისი ხელი მოვიშორე და სახეც გავაწევინე.
- რატომ ხარ ასეთი უხეში,გოგო ხარ და ცოტა გაინაზე!
- რჩევების მიცემას მოეშვი და ცოტა კაცივით მოიქეცი, ნუ ხარ იდიოტი!- ბღვერით ვუთხარი, მან კი გაიცინა.მოვშორდი და ახალი ტოპის ძებნა დავიწყე.მალევე ნაცრისფერს მივაგენი, ჩემი ზედის მსგავსია, რაც სხლა მაცვია, მაგრამ ეს თეთრია. რაც არის, არის, ავიღე ნაცრისფერი ტოპი და გასახდელში შევედი.ტანზე კარგად მოვირგე, ამიტომაც სწრაფად ვიყიდე,გამოვიცვალე ისევ და წასასვლელად მოვემზადე.
- ჰეი,- დამიძახა ჰარიმ.
- უკვე მიდიხარ?
- ჰო.
- დამელოდე რა.
- მეტი საქმე არ მაქვს,- იქიდან წამოვედი, სანამ პაპარაცებით გაივსებოდა იქაურობა.
მარკთან ოც წუთში ვიყავი,ახალ კონტრაქტს გადავავლე თვალი.ერთი თვე პარიზში, ლოს ანჯელესში,ტოკიოში და ამსტერდამში უნდა გამოვიდე მოდის კვირეულზე.ერთ თვეში ამდენი რაღაც უნდა მოვასწრო,ფულს საკმაოდ იხდიან, მთავარი ახლა ჩემი პასუხია.
- სტეისი, რთულია ერთ თვეში ამდენი გამოსვლა, მაგრამ შენი კარიერისთვის ძალიან კარგი იქნება,- გამიღიმა მენეჯერმა.
- კარგი,- ხელი მოვაწერე.გადატვირთული გრაფიკის გამო უკან არ დავიხევ, მე მიყვარს ჩემი საქმე და ამას სიამოვნებით ვაკეთებ.
- შენ საუკეთესო ხარ,- მითხრა მარკმა და გასასვლელამდე გამაცილა.დავემშვიდობე და გამოვედი.პაპარაცები აქაც კუდში მომყვებოდნენ, მაგრამ დაცვა არ უშვებდა ჩემთან ახლოს.რამოდენიმესთნ ფოტო გადავიღე, შემდეგ მანქანაში ჩავჯექი და სახლში წავედი.შეიძლება სწერვა ადამიანის იმიჯს ვტოვებ,თუმცა ასე არაა,ფანებს მუდამ კარგად ვექცევი,პაპარაცებსაც, მაგრამ მათ ზედმეტი მოსდით ხოლმე.
დაღლილი არ ვიყავი,თუმცა წამოვწექი და როდესაც ტრიშა მოვიდა, ჩემთან დავაწვინე, ფილმის ყურება დავიწყეთ.
- სტეისი..
- გისმენ.
- წამოდი რა კლუბში.
- კაი, ჰო.
- სერიოზულად?
- ჰო, ახლა მიბრუნდი და ფილმს უყურე,- ლოყაზე მაკოცა და ფილმის ყურება განაგრძო.ტრიშა ჩემი სამყაროა, სიცოცხლესაც კი გავწირავ ჩემი პატარა დაიკოსათვის,ხანდახან ისეთი გადატვირთული გრაფიკი მაქვს, ვერ ვხედავ ხოლმე. ახლა კი ახალ კონტრაქტს მოვაწერე ხელი და ისევ უნდა წავიდე, ის მარტოდ არ იგრძნობს თავს, რადგანაც ჰყავს ვიღაც გვერდით,აი, მეკიდევ,არც შეყვარებული მყოლია და არც  სურვილი მაქვს მყავდეს.
- სტეისი,- ისევ დამიძახა.
- ჰოუ.
- ჰარის ავტოგრაფი გამოართვი?
- არა.
- აუ, ხომ გთხოვე?
- შენ როცა ნახავ მაგ იდიოტს მერე თუ გინდა ეზასავე კიდეც.
- ფუ, კაი რა.
- რა?
- ყხო იცი, მე ლუი მომწონს..
- რა დროს ლუია, შენს შეყვარებულს მიხედე,- ჩაიხითხითა და ისევ გადაბრუნდა,ცანცარა ეს.

_________________________________________
ამ თავს დავტესტავ,ვნახავ რამდენს დაგაინტერესებთ და მაგის მიხედვით დავიწყებ ნელ-ნელა დადებას.

თითოეული თავის ფოტოებს ყურადღება მიაქციეთ ხოლმე😊მაწედანაც გაიგებთ რა ეცვათ მოამედ გმირებს,მეც ჩაგიყრით ხოლმე, მაგრამ მაინც