What Is This Love(H.S)დასრულებულია

უცნაური ტყუილი

*მეორე დილით*
*აგრძელებს სტეისი*
- ჰარი,- როდესაც გავიღვიძე შევანჯღრიე,გამომხედა.
- გაიღვიძეე..
- აუ, კაი რა..
- დღეს ის რაღაც წვეულებაა, ხო მოდიხარ?
- საშინლად მეზარება..
- კარგი რა..
- სტეისი, თავი მტკივა.
- კაი, წავედი მაშინ,- ვთქვი და საწოლიდან ავედექი,სააბაზანოში შევედი და მესენჯერში შევიჭყიტე,როდესაც ტრიშა დავინახე საიტზე ეგრევე დავრეკე,გუშინ და გუშინ წინაც ვაპირებდი უბრალოდ არ იყო საიტზე და ვერ მოვახერხე.
- სტეისი..- გამომხედა რომ მიპასუხა.
- როგორ ხარ?
- კარგად, შენ?- გამიღიმა.
- მეც... რა ხდება მაქეთ?
- არაფერი..
- რამე მოხდა? რატომ ხარ უხასიათოდ?
- არაფერი,უბრალოდ არ მიძინია და..
- ოუ..კაი, მაშინ ახლა გაგითიშავ, დღეს არ ვიცი, მაგრამ ხვალ დაგირეკავ..
- კაი,- ტრიშას გავუთიშე. სწრაფად გადავივლე წყალი და ოთახში გავედი,ჰარის გათიშულს ეძინა. ჩავიცვი და ჰარისთან მივედი, მინდოდა მეთქვა წავედი მეთქი, მაგრამ გადავიფიქრე და ეგრევე დანიშნულების ადგილას წავედი.როდესაც ჯეიკობმა დამინახა გაუხარდა და გადამეხვია.
- შენი შეყვარებული სად არის?
- შეუძლოდ იყო და მარტომ ვამჯობინე წამოსვლა,- მან მხოლოდ თავი დამიქნია.
- წამოდი, გამოსვლა მალე დაიწყება და მოემზადე,- გავუღიმე და გავყევი, ოთახში შემიყვანა, სადაც სხვა გოგოებიც იყვნენ,ჩემი კუთვნილი სამოსი მომცეს და გასახდელში შევედი.
როდესაც მოვემზადე და გავედი ჯეიკობმა გამიღიმა.
- კარგად გამოიყურები,- მომღიმარმა მითხრა, მალევე გოგონებმა საგრიმიოროსთან დამსვეს, თმები და მაკიაჟი გამიკეთეს,რაღაც საფრთხობელას უფრო ვგავდი ვიდრე მოდელს, მაგრამ რას ვიზამთ, ჩემი საქმეა, ასეთი იდიოტობები ხალხს გავაცნო და რეკლამირება გავუკეთო..
რამოდენიმე საათისა და
რაღაც იდიოტური სამოსის წარდგენის შემდეგ, ისევ ჩემს ძველ ფორმაში დავბრუნდი.ჯეიკობი კი გვერდიდან არ მშორდებოდა,ჰარის ერთხელაც არ დაურეკავს,რაც ნერვებზე მშლის.
- სტეისი, შეგიძლია ორი წუთით გამომყვე?- ჯეიკობს თავი დავუქნიე.
- რამე მოხდა?
- არა,- სხვა ოთახში გამიყვანა, თან კარი ჩაკეტა,როდესაც მომიახლოვდა ერთი ნაბიჯით უკან დავიხიე.
- ნუ გეშინია,- გამიღიმა,ახლოს მოიწია და კისერზე მაკოცა.
- ჯეიკობ, ახლავე გაჩერდი!
- დამშვიდდი,-  ყველაზე მეტად ახლა მინდოდა, ჰარი აქ ყოფილიყო..შეწინააღმდეგების მეშინოდა თუ დამიჭერდა ვეღარც დავიძვრენდი თავს. მაგიდაზე როცა შემომსვა ხელით რაიმე ისეთის მოძებნა დავიწყე, რითიც შევძლებდი მის გათიშვას.უეცრად ხელი რაღაც მაგარს წავაე თავში ჩავარტყი,ისიც ძირს დაეცა, საუბედუროდ არ გათიშულა, ვიდრე ადგებოდა მოვასწარი და იქიდან გამოვიქეცი.თვალებიდან სიმერის ცრემლები მდიოდა,გარეთ რომ გავედი ვიღაც ხელში მწვდა,რაზეც წამოვიკივლე.
- სტეისი, ძვირფარო, რა ხდება?- მკითხა წვეულების ორგანიზატორმა.
- თქვენთან აღარანაირი ურთიერთობა მაქვს,ვწყვეტ კონტრაქტს!- ვუთხარი ბრაზით, სახე წაეშალა ვეღარაფრის თქმა მოასწრო, ტაქსიში ჩავჯექი და სწრაფადვე მოვწყდით იქაურობას,მისამართი ვუთხარი და მალევე მიმიყვანა სასტუმრდე,ფული გადავუხადე და გამწარებული შევედი ლიფტში,გიჟივით მივაჭირე ღილაკს,როდესაც შიგნით შევედი ტირილი ამიტყდა,საჭირო სართულზე რომ ავედი ჩემი და ჰარის ნომრისკენ სირბილით წავედი,როდესაც ჩაკეტილი დამხვდა უფრო გავბრაზდი.მუშტები დავუშინე კარებს.
- მოიცადეთ..!- გავიგონე ჰარის ხმა,მალევე გააღო კარები.
- სტეისი?- გაოგნებულმა შემომხედა, დაუფიქრებლად მივიწიე და მოვეხვიე.
- ახლავე დაურეკე მარკს და უთხარი,რომ პარიზიდან მივდივართ..- ამოვილუღლუღე.
- რატომ, რა მოხდა?- საწოლზე ჩამომსვა, მეკიდევ ისევ მივეხუტე,ყველაფერი ვუამბე,რაზეც ცოფების ყრა დაიწყო.
- ხომ გითხარი,არ მომეწონა ეგ ტიპი მეთქი!
- მაგიტომაც გამიშვი მარტო ხომ?
- რა? ახლა მე უნადა დამაბრალო?
- არა, უბრალოდ აღარ მინდა აქ..- ბალიშში ჩავმალე თავი.
- ნუ ტირი, დავრეკავ ახლა,- მითხრა ჰარიმ და მხარზე დამადო თავი,- სტეისი,- თავი ამაწევინა,შემდეგ კი გაიცინა.
- აღდგომის კვერცხივით წითელი ხარ,- მეც გამეცინა.
- სულელო..- გამიღიმა და ნაზად მაკოცა. წამოდგა და მარკს დაურეკა, ყველაფერი აუხსნა,მანაც იმწამსვე კონტრაქტი გაწყვიტა და  გვითხრა,ამსტერდამში წავსულიყავით.
- სტეისი, ბილეთების საქმეს მოვაგვარებ და დავბრუნდები, კარგი?- თავი დავუქნიე და საწოლში ჩავწექი.
*ამსტერდამში*
*ორი დღის შემდეგ*
- ჰარი, მარტო შევძლებ წასვლას,ამ ხალხთან ადრეც მქონდა ურთიერთობა,სანდოები არიან..- წუწუნი დაიწყო.
- მე არ მინდა, რომ მარტო გაგიშვა.
- ნუ ხარ იდიოტი,- შევუბღვირე.
- კაი, წადი, მაგრამ დამირეკავ ეგრევე,როცა მიხვალ.
- კაი,- მივიწიე და ვაკოცე ლოყაზე.
*აგრძელებს ჰარი*
სტეისი კი გავუშვი,მაგრამ მაინც ვერ ვისვენებდი, მაშინდელი ამბავი რომ გამეორდეს,მართლა ვინმე უნდა შემომაკვდეს.რადგანაც პიარის გამო ვარ მასთან, არ ნიშნავს იმას,რომ არ უნდა დავიცვა,კი გველურად იცის ლაპარაკი, მაგრამ მაინც..
ერთი სააათი გავიდა,მას შემდეგ,რაც წასულია, ვეღარ მოვითმინე, ტაქსი გავაჩერე და მეც წავედი.მივედი თუ არა ვიკითე,რომელ სართულზე იყო და პირდაპირ ავაჭერი იმ ადგილას,როდესაც შევედი სტეისი პოზირებით იყო გართული, თან რაღაცაზე იცინოდა.
- ბიუსჰალტერი გაიხადე და ოდნავ ავიფარე მკერდზე,- უთხრა ფოტოგრაფმა,ჩუმად ამოვიხვნეშე,სტეისიმ ის გააკეთა,რაც უთხრეს.
- კაი,შეისვენე ახლა,- სტეისიმ გაუღიმა,როდესაც ის გავიდა მას მივუახლოვდი.
- ჰარი?
- ჰო,მე ვარ.
- აქ რა გინდა?- ხელები მაგრად არიფარა მკერდზე.
- ისე..- მხრები ავიჩეჩე,რაზეც გაეცინა და გაბრუნდა.
- შეგიკრავ,- მივუახლობდი და ბიუსჰალტერი შევუკარი.
- ხოდა, რადგანაც აქ ხარ,ერთადაც მოგვიწევს გადაღება..
- მართალია სტეისი, კაია რომ მოხვედი,- გავიგონე ფოტოგრაფის ხმა, თვალები ავატრიალე.ტანსაცმელი გამოვიცვალე და სტეისისთან დავდექი,დიდი ხანი მოგვიწია ფეხზე დგომა და რაღაც პოზების მიღება ფოტოსათვის, მაგრამ არ დავღლილვარ,აი მაშინ გავჩერდით, როდესაც სტეისის მუცელმა საშინელი ხმები გამოსცა.
- კარგი, გვეყოს, შეგიძლიათ წახვიდეთ, მაგრამ ხვალ დილიდანვე აქ იყავით,- წამოვედით და პრდაპირ კაფეში წავედით,სტეისიმ ამჯერად ცოტა რამ შეუკვეთა,როდესაც ვჭამეთ სასტუმროში დავბრუნდთ,მეკიდევ ისეთი ბედი მაქვს,რომ ისევ ვიღაც შემასკდა ცხელი ყავით.
- მაპატიეთ..- მითხრა გოგონამ. როდესაც ავხედე ისეთი მიმზიდველი იყო გავუღიმე.
- არაუშავს..- მანაც გამიღიმა და ჩვენს გვერდით ნომერში შევიდა.
- ეს რა ჯანდაბა იყო?- მკითხა სტეისიმ და გაოცებული სახით გამოხედა.
- არაფერი..?
- როგორ თუ არაფერი,ეს ხომ...ეს შენი შანსია,- წამოიკივლა.
- რა შანსი?
- შეგიძლია მასთან..ხომ ხვდები,- მხარზე გამკრა.
- მოიცა, ამას ასე სერიოზულად რატომ უყურებ?
- როგორ უნდა ვუყურებდე?
- მეგონა იეჭვიანებდი.
- აჰაჰაჰ...იდიოტო, შენზე რატომ უნდა ვიეჭვიანო?
- რავიცი,შენი შეყვარებული ხომ არ ვარ?
- ვწუხვარ, მაგრამ არ მიყვარხარ,- ენა გამომიყო. ამოვიხვნეშე და საწოლზე დავეხდთქე.
- იმ გოგოს მე დაველაპარაკები,- თქვა და ჩვენი ნომრიდან გავიდა. რა თქვა,რას ვიზამო?
- სტეისი..- არ მომაქცია ყურადღება, მეკიდევ ამოვიოხრე. გიჟია ეს გოგო.
*აგრძელებს სტეისი*
როდესაც ნომრიდან გავედი ის გოგოც მაშინ გამოვიდა.
- გამარჯობა,- მივესალმე, მანაც გამიღიმა.
- თქვენც სასტუმროს კაფეში ჩადიხართ?
- დიახ, გინდათ ერთად ვისადილოთ?- შემომთავაზა,რაზეც დავთანხმდი.
- ის ბიჭი თქვენი ვინ არის?- მორიდებით იკითხა.
- მეგობარი. სიმპათიურია ხომ?- სიცილით ვუთხარი, მანაც თავი დამიქნია.
- დღეს, საღამოს რაღაც საქმეზე მივდივარ თუ შეხვდით და..ისაუბრეთ,- მომერიდა მეთქვა,მიდი და გაგჟიმავს მეთქი.
- მართლა?
- ჰო.
- მერე თქვენ რომ დაბრუდებით?
- სხვა ნომერში გავალ, არაფერი მიჭირს.
- აი, ჩემი ოთახის გასაღები,- გავვოცდი, ისე უნდა ჰარისთან დაწოლა,ასე ადვილად დამთანხმდა. გასაღები გამოვართვი და დავემშვიდობე, ვუთხარი რომ სასეირნოდ მივდიოდი, ისიც იმ ნომერისკენ დაიძრა სადაც ჰარი ნავარდობს.ჰარის მესიჯი მივწერე, შენთან გასართობი თოჯონა მოდის მეთქი.
სიარულ სიარულში პარკში გავედი და სეირნობა დავიწყე.ცოტა რომ დავიღალე სკამზე ჩამოვჯექი.ყურსასმენები უნდა გამეკეთებინა,როცა ვიღაც ბიჭი მოვიდა და ფოტოს გადაღება მთხოვა ,მეც დავთანხმდი,მალევე წავიდა, ცოტახანში კი, ვიღაც სხვა მოვიდა.
- გამარჯობა..
- გამარჯობა,- მეც მივესალმე.
- სასეირნოდ მარტო დადიხართ ხოლმე?
- ხანდახან,- გამეცინა,-  თქვენ?
- მე ჩემს მეგობართან ერთად,- თავის ძაღლზე მანიშნა,რაზეც გამეცინა.
- საყვარელია,- მე და ჰასკის მეგობარმა,ჰენრიმ ბევრი ვისეირნეთ, ბოლოს კი მითხრა საღამოსაც შევხვედროდი.
- იცი, აქ დროებით ვარ ჩამოსული.
- არაუშავს..- გამიღიმა.
- კარგი, მაშინ საღამოს, აი იმ სასტუმროში, მერვე სართულზე,- ვუთხარი და წამოვედი.
მომიწია იმ ქალის ნომერში შევსულიყავი,მაგრამ მალევე ისიც შემოვიდა.
- უკვე დაბრუნდი,- თავი დავუქნიე.
- კარგი,გავალ,- წამოვდექი და ჰარისთან შევედი,შარვალს იცმევდა.
- აბა?
- მოგიყვე?
- არა!- ჩემკენ წამოვიდა, კოცნა დააპირა, თუმცა უკან დავიხიე.
- არც კი გაბედო, წადი იბანავე!-  გადაიხარხარა და სააბაზანოში შევიდა.
- შენ სად იყავი?- როდესაც გამოვიდა მკითხა.
- სასეირნოდ.
- მერე,როგორი იყო?
- კარგი,- გამეცინა,- ჰარი..
- გისმენ.
- ვფიქობ დრო მოვიდა..
- რისთვის, სტეისი?
- ქალიშვილობა უნდა დავკარგო,- ჰარის საპარსი გელი გაუვარდა ხელიდან.
- რა?
- ჰო, ჰარი..ვფიქრობ, უნდა ვცდო..
- ჰო,მეც ვფიქრობ, რომ უნდა სცადო,- დაბნეულმა მითხრა.
- ხოდა, ამაღამ..
- ამაღამ?
- ჰო, უნდა მოვემზადო,- გარდერობში ქექვა დავიწყე.
- იქნებ ახლავე?
- ახლა არა,ბიჭო, უნდა მოვემზადო.. თან საღამოსკენ დავიბარე..
- მოიცა რა? ვინ დაიბარე,- წამოიყვირა.
- ერთი ბიჭი,ძალიან სიმპათიურია,არ იცის ვინ ვარ, ამიტომაც ვფიქრობ,რომ არც პრობლემა შეიქმნება,- ღიმილით ვუთხარი.
- პირველივე შემხვედრთან გინდა დაწვე?
- ის გოგოც ასე არ იყო?
- სტეისი, კარგად დაფიქრდი,- მითხრა აღელვებულმა.
- ფიქრის დრო არაა,- გამოცვლა დავიწყე, ჯინსის მოტკეცილი შარვალი და თეთრი მაისური ჩავიცვი.
- ჰარი, ჩემს მაგივრად შენ ღელავ?- წამით გაიცინა, თუმცა მერე ისევ დაუსერიოზულდა სახე.
- შეგიძლია ის გოგო კიდევ ნახო..
- ჰო..- ამოიოხრა.