What Is This Love(H.S)დასრულებულია

მშვენიერი დასვენება

*მეორე დღეს*
ყველა მოვემზადეთ და დილიდანვე გავედით.მე, ჰარი, ივი წინ ვისხედით,ლუი და ტრიშა კი უკან, ერთმანეთს ეხუტებოდნენ,ლიამი შერილი, პატარა ბეარი და ნაილი ერთად იყვნენ.ზეინთან კი პერი ჩავტენეთ.იქნებ შერიგდნენ.
როცა გავჩერდით, ჩვენს უკანაც ორი მანქანაც გაჩერდა,ივი გადაბჟირებული იყო, მაგრამ მანქანა,რომ გაჩერდა ისიც დამშვიდდა.
- სასჭმელი შემოიტანეთ ვინმემ, ძალიან მშია..- დავიკივლე რაზეც ივიმ ისევ სიცილი დაიწყო, შემდეგ კი მაიკა ჩამაძრო და ჭამა დაიწყო.
- მამას ჰგავს,- თქვა პერიმ და ივის მოეფერა, ჰარის რომ გავხედე კმაყოფილი სახე ჰქონდა.
სამზარეულოში შევედით, ივი ცალი ხელით მეკავა, მეოთრეთი კიდევ ვჭამდი.
- ჩვენც არ შეგვჭამო,- მითხრა ლიამმა, რაზეც ენა გამოვუყავი.
- მჰ,ივის ჩაეძინა..- ზეინმა ამოიბუტბუტა.
- ჰო, ჩაეძინა..შეიძლება წავიყვანო და დავაწვინო?- პერის თავი დავუქნიე, მაისური გავისწორე და ივი ხელში დავაკავებინე. როდესაც პერი გავიდა ზეინიც უკან გაჰყვა ეშმაკური ღიმილით.
- აუ, დავისვენოთ და საღამოს რაც გინდათ ის ვქნათ რა,- ტრიშას ძალიან ეძინა.
- აუ, ჰო რაა..- მეც ავყევი, რაზეც ყველას გაეცინა და ოთახებში მიმოვიფანტეთ. სააბაზანოში შევედი,რომ კბილები გამეხეხა,როდესაც მოვრჩი, ჰარი უკნიდან ისე ძლიერად მომეჯახა, გადამკუზა.
- ეიი,- სიცილით დავუძახე, მან კი თავისკენ მიმიზიდა და კისერზე კოცნა დამიწყო.
- მინდიხარ,- ქვედაბოლო ამიწია.
- ჰარი..- ამოვიდუდღუნე და მისკენ მივტრიალდი.
- ვითომ შენ არა?
- ვინ გითხრა მერე ეგ?- ხელი შარვალში ჩავუყავი, იმწამსვე ამოიკვნესა.
- მინდიხარ რომელია,- ვუთხარი და ნელა დავდექი მუხლებზე,ქამარი მოვაშორე და ბოლომდე გავუხსენი,შემდეგ ნელა გავხადე.
- ოხ, ღმერთო,- ამოიხვნეშა ჰარიმ.მიუხედავად იმისა,რომ ჯერ არაფერი მიქნია.ისეთი ამდგარი ჰქონდა რომ შევხედე ცუდად გავხდი,მისი პენისი ხელში დავიკავე და ნაზად ევატარე ენა.
- ღმერთო ჩემო,- ამოიოხრა და თმაში მომქაჩა.
- მჰ..ჰარი, თმა არ დამაგლიჯო!- ვუთხარი,მან კი ოდნავ მოუშვა თითები. პენისი ნაზად მოვითავსე პირში და ისე მოვუჭირე ხელი თითქოს ვიღაც მართმევდაო.
- სტეისი..- ხმამაღლა ამოიკვნესა.
- ჩშშ,- ვუთხარი და ნელა გავაგრძელე ეს საქმე...მალევე ჰარიმ ხელი მკრა და იატაკზე გადამაგდო ,მაისური გადაიძრო და ჩემში შემოვიდა სწრაფი ბიძგებით.
- აჰჰ...- ამოვიკვნესე მან კი თმებში მომქაჩა და თან ტუჩებში მკოცნიდა.
- ჰარი..უფრო სწრაფად,- ვთხოვე, ეგრევე ბიძგები ააჩქარა.
- ასე..მიდი!- ამოვიკვნესე და კისერზე მოვხვიე ხელი.
- ამის ...დედაც,- ამოიკვნესა ჰარიმ, როდესაც გაათავა,მალევე მეც მივაღწიე პიკს.
- ჰარი..- ოსდაიხარა და კისერზე მაკოცა.
- მიყვარხარ,- ისევ განაგრძო კოცნა.
- მეც,ძალიან.
*საღამოს*
ყველა მისაღებ ოთახში ვისხედთ და ვლაპარაკობდით რაღაცებზე, თან ღვინოს ვწრუპავდით.პეზამ და ზეინმა კი პიცა გამოაცხეს.
- ხალნხო, რაღაც უნდა გითხართ,- თქვა ზეინმა.
- გისმენთ,- უთხრა ლიამმა.
- ძლივს შევირიგე პერი,- თქვა კმაყოფილმა და პერის ჩაჰკიდა ხელი.გოგონებმა კივილი დავიწყეთ..ჰარიმ კიდევ გაგვაჯავდა.
- რა მაგარიაა,- წვრილი ხმით დაიკივლა, რაზეც ივის გაეცინა.
- ვაიმე, მიყვარს ეს ბავშვი,- ჩაკოცნა თავისი შვილი.
- მოიცა, ესეიგი თქვენი ოთახიდან გამოდიოდა საშინელი კვნესის ხმა?- იკითხა ტრიშამ, რაზეც ყველას გაეცინა, ჩემი, ჰარი,პეზასა და ზეინის გარდა.
- ჩვენ სექსი არ გვქონია,-თქვა ზეინმა, რაზეც პერი გაწითლდა, ამ უხერხული მომენტის გამო.შემდეგ როდესაც აქეთ გამოიხედეს ხმამაღლა გადაიხარხარა ჰარიმ.
- ჩემს სახლშიც არ შეიძლება რომ ვიკვნესო?
- შენ ყველას სახლში კვნესი,- უთხრა ნაილმა მობეზრებით,- მაგრამ ამჯერად მეძინა და არაფერი გამიგია.
- კაი, ბავშვები არიან აქ,- ვთქვი და ფეხები ავამოძრავე,რომ ივი დამერწია და დაეძინა.
- ფრედის და ბეარს სძინავთ და ეს ბუ რატომ არ იძინებს?- ივის დავხედე, რომელიც სასაცილოდ მაშტერდებოდა.
- დავაძინო?- მკითხა ჰარიმ, თავი დავუქნიე და ხელში დავაკავებინე ბავშვი.
ჰარი გავიდა.რა თქმა უნდა, დიდხანს ვერ გავძელი და გავყევი,როდესაც ოთახში შევდი დავინახე, ჰარი საწოლზე იწვა, მკერდზე ივი ეწვინა და ორივეს ეძნა,სასწრაფოდ ფოტო გადავუღე და გვერდით მივუწექი.
- მჰ..ჩამეძნა,- ძილბურანში ამოიბუტბუტა.
- არაუშავს, მეც მეძინება.
- მიყვარხარ,- მითხრა ჰარიმ, ახლოს მივიწიე და ტუჩებზე ნაზად ვაკოცე.
- მეც,ძალიან,- მხარზე დავადე თავი..ვერც გავიგე ისე მიმეძინა.
*ერთი კვირის შემდეგ*
ყველა წავიდა, ჩვენს გარდა.ივის აქაური ჰაერი ძალიან ესიამოვნა..ახლა უფრო კარგად იკვებება,ღამითაც აღარ ეღვიძება ხშირად,
მაგრამ დილით.. დილით მაშინ მაღვიძებს,როდესაც შია.
უკვე ისე მივეჩვიე ივის ტირილს დილაობით,სულ მგონია,რომ ტირის.
მოულოდნელად ვიგრძენი,ვიღაცამ მაიკა ჩამიწია.დავფეთიანდი და როდესაც დავხედე ჰარი და ივი იყვნენ. ჩემს პატარას მშვიდად ეჭირა ჩემი მკერდი და ჭამდა.
- ბავშვი ტიროდა და ვერ გავიგე?- ჰარის თავი დამიქნია.
- ღმერთო, რა საშინელი დედა ვარ..
- კიდევ გაიმეორებ მაგას და ხმას არ გაგცემ.
- კარგი, ჰო..- გამეცინა. წამოვჯექი,რომ ივის ადვილად ეჭამა.
- დღეს დავბრუნდეთ, კარგი?
- რატომ?
- ჩემი შვებულება დამთავრდა,- თქვა ჰარიმ, რაზეც ამოვიფრუტუნე.
- შენც ხომ გიწევს?
- ჰო..
- ესეიგი დიდი ხანი ვერ გნახავ,- ვუთხარი, რაზეც სახეზე მოწყენილობა შევატყე.
- ღმერთო ჩემო, გავჭედავ,- თქვა ჰარიმ, რაზეც გამეცინა.
- ერთი თვე?- უარის ნიშნად თავი გააქნია.
- უკვე ორი,- პირი დავაღე.
- აუუ...- ბევრი წუწუნის შემდეგ ავიბარგეთ და ქალაქში დავბრუნდით.
ჰარი ხვალ საღამოს მიფრინავს, მეკიდევ ძალიან ცუდად ვარ ...არ მინდა წავიდეს..ვიცი,სასტიკად მომენატრება და ვერ გავძლებ..მალე მეც მიმთავრდება დასვენების დღეები,ისევ გადაღებები და ათასი საქმე მექნება..
ჰარი ივის არ იშორებდა გვერდიდან, ორი თვე ვერ ვნახავ და მინდა დავტკბე მისითო.
- ჰარი, ძილის დრო უწევს,- ამოიდუდღუნა და მისი დაძინება დაიწყო.
-  ისე დედიკოსაც ხომ უნდა მივაქციო ყურადღება?- ტუჩზე იკბინა..
- ჰო, დედიკომ რა დააშავა აბა..- ვუთხარი და პერანგის საყელოზე მოვქაჩე, შემდეგ კი ვაკოცე.