What Is This Love(H.S)დასრულებულია

უცნაური ხმები

*ორი დღის შემდეგ*
დღეს დაკრძალვაა,ამ პროცესს ვერ ვიტან,ყველა ერთბაშად ჭიანჭველებივით არიან კუბოსთან მისეული და გამომშვიდობებას ცდილობს, თან მათი მოთქმა.მე დიდი ალბათობით ვერ გავძლებ და გამოვიპარები,არ ვიცი რა მოხდება.ტრიშა თავის შავ კაბას ირგებდა ტანზე,ტირილით ცდილობდა აღარ ეტორა,მაგრამ თვალები ჩაწითლებული ჰქონდა მაინც, როგორც ჩანს ცოტახნის წინ იტირა,რადგანაც დღეს გამომშვიდობების ბოლო დღეა.
- სტეისი, არ ემზადები?- ჰარი შემოვიდა ოთახში და მომიახლოვდა.
- კი,- კაბა ამოვიცვი, მან ელვის შესაკრავი შემიკრა და  კაბა შემისწორა,ჰარის მივბაძე და მისი პერანგის გასწორება დავიწყე, რადგანაც ცოტა გვერდულად ჰქონდა.
- მიკვირს პერანგი შეკრული რომ გაქვს,- ჩაეცინა.
- დაკრძალვაზე პერანგშეხსნილი ვიყო?- უარის ნიშნად თავი გავუქნიე.
- რა თქმა უნდა, არა,- მივიწიე და ლოყაზე ვაკოცე.
- წასვლის დროა,- ოთახში მამა შემოვიდა. ერთად გავედით და მანქანაში ჩავსხედით.მე, დედა, ტრიშა, მამა და ჰარი ერთ მანქანაში ვიყავით, დანარჩენები არ ვიცი,როგორ გადანაწილდნენ.
როდესაც სასაფლაოს მივუახლოვდით, როგორც ხდება ხოლმე,მღვდელმა ლოცვა წაიკითხა, შემდეგ დაკრძალვაც დაიწყო,ღრმა ორმოში კუბო ჩადეს, შემდეგ კი ყველამ თითო მუჭა მიწა დააყარა და გამოემშვიდობა,როდესაც ჩემი ჯეეი მოვიდა ადგილზე გავქვავდი, ვერ ვინძრეოდი,მუჭა სავსე მქონდა,თუმცა მიჭირდა გამომშვიდობება.
- საყვარელო, ტრიშა გელოდება,- მითხრა ჰარიმ და ნაზად მომისვა მხარზე ხელი,კვლავ გაშეშებული ვიყავი, სუნთქვა მეკვროდა.ასე ალბათ იმიტომ ვარ,რომ ბებია ძალიან ძვირფასი იყო ჩემთვის და ტრიშასთვის,ის საუკეთესო იყო, ყველა საიდუმლო,რასაც დედას ვერ ვანდობდით, ბებიას ვუყვებოდით ხოლმე,მასთან თავს სხვანაირად ვგრძნობდი,ახლაც კი ბებიას ნაჩუქარი ყელსაბამი მიკეთია..
- სტეისი,- ჰარიმ ხელზე მომკიდა ხელი,რომ ჩემი მუჭა გაეხსნა.
- მაპატიე, ბებია, მიჭირს ამის გაკეთება,მაგრამ მშვიდობით..-
ხელი მომიდუნდა და მუჭა გამეხსნა,მიწა კუბოზე დაიყარა, ძალა მიხდილს თვალები მიმეხუჭა, ვიგრძენი თვალებიდან ცრემლები, როგორ გადმომცვივდა.
- სტეისი, კარგად ხარ?- ჩემთან ტრიშა ჩაიმუხლა.
- შენი ჯერია..- ვუთხარი ტრიშას და ჰარის ჩავებღაუჭე,წამომაყენა, ნელ-ნელა მანქანისკენ მივყავდი,როდესაც ჩამსვა იქვე ჩაიმუხლა,ბოთლიდან ხელზე წყალი დაისხა და სახეზე მომისვა.
- უკეთ ხარ?- მხოლოდ თავი დავუქნიე.
- სახლში მინდა..მინდა დავიძინო..- თვალები ისევ ამიცრემლიანდა, ჰარის ხელები ვიგრძენი ორივე ლოყაზე, ცრემლები მომწმინდა და ნაზად მაკოცა ტუჩებზე.როდესაც ყველა მანქანაში ჩავსხედით ჰარი გვერდით მომიჯდა, მხარზე ჩამოვადე თავი,ის კი ხელებზე მეფერებოდა,გზაში რამის ჩამეძინა,თუმცა მალევე დავბრუნდით უკან და ჰარიმ ოდნავ შემანჯღრია.
- მოვედით..- ამოვიოხრე და მანქანიდან გადავედი.
- სტეისი, მოდი ვისადილოთ, დილიდან არავის არაფერი გვიჭამია,- თქვა დედამ და ხელი ლოყაზე მომადო.
- მეძინება,დედა, წავალ დავისვენებ, თქვენ მიირთვით, მე საღამოს შევჭამ,- დედა აღარ შემეწინააღმდეგა, შემატყო რომ მართლა არ ვიყავი კარგად.
- წამოდი,დაგაწვენ,- ჰარის გამოყოლა უნდოდა,თუმცა გავაჩერე.
- არა, შენ დარჩები და ისადილებ..-  გაკვირვებულმა გამომხედა.
- სტეისი..- გავაჩუჩმე უკან შევატრიალე.
- წადი, ჭამე..-  ოთახში ავედი და საწოლში შევწექი,მალევე ჩამეძინა.
***
- რაა...ასე მალე?- ვიღაცის ჩურჩული მაფხიზლებს,მაგრამ მაინც თვალებს არ ვახელდი.
- საიმონ, კარგი რაა..- გავიგონე ჰარის ამოფრუტუნება.
- ჰო..კარგი,კარგი..- როცა დავრწმუნდი რომ გათიშა გავხედე.
- რა ხდება?- დუდუნით გავხედე, მან კი სახეზე მომისვა ხელი.
- არაფერი.
- თქვი..
- ერთ კვირაში ათ თვიან ტურნეზე მივდივარ,- გიჟივით წამოვყავი თავი.
- რაა?- წამოვიკივლე, რაზეც ჰარიმ ხელი ამაფარა პირზე.
- დამშვიდდი,  შენც ჩემთან ერთად იქნები..
- ჯანდაბა, რა ამბავია, ათი თვე..
- შენც ხომ გქონია მსგავსი გასვლები ფოტოსესიებზე.
- ჰო,საშინელებაა..
- შხაპის მიღება მინდა,- ამოიხვნეშა ჰარიმ, წელიდან ხელი მოვაშორე,რომ წამომდგარიყო.
- მიშვებ?
- ჰო..- გაოცებულმა გამომხედა.
- რა?
- კაი, არაფერი,- ჩაიცინა.
- არ გინდა გაგიშვა?
- მე მეგონა წამომყვებოდი..- ტუჩები გამობერა.
- მეკიდევ მაგის შემოთავაზება არ მინდოდა, შემრცხვა.. მაგრამ მარტო ყოფნა არ მინდა აქ,- ჩურჩულით ვუთხარი, მან კი ხელი ჩამჭიდა და ორივე სააბაზანოში გავედით,რომელიც ჩემი ოთახის გვერდითაა.წყალი მოუშვა, მეკიდევ მაისური და საცვალი გავიხადე და ცივ იატაკზე ხტუნვა დავიწყე ,როდესაც ჰარიმაც გაიხადა ცხელი შხაპის ქვეშ დავდექით.
- მჰ..რა კაია..- ამოვიოხრე და კარგად დავისველე ტანი,ჰარიმ გაიცინა და დაბანა დაიწყო,ასევე მეც.
როდესაც შხაპი მივიღეთ,ოთახში გავედით უხმაუროდ, სადაც სასტიკად ციოდა,ეგრევე ფანჯარა დავკეტე,სწრაფად გავმშრალდი, მაისური გადავიცვი და საცვლის გარეშე საწოლში შევხტი.
- გავიყინე..- ამოიდუდღუნა ჰარიმ და საწოლში შემოხტა,ოღონდ ის მთლიანად ტიტველი იყო.
- რატომ არ ჩაიცვი?
- მიყვარს ასე წოლა..
- ტირშა რომ შემოვიდეს?
- ეჭვიანობ?- მხარზე გავკარი ხელი.
- კაი ჰო,შენ თუ არ გადამხდი ღამე საბანს, მეთვითონ კიარ გადავიძრობ.
- კაი,-  ამოვიოხრე და ავეკარი შიშველ სხეულზე,რომ გავმთბარიყავით,მისი ხცელი სუნთქვა ნაზად მელამუნებოდა სახეზე,თუმცა ცოტახანში ხვანცქალი დაიწყო.
- მოისვენე!- შევუბღვირე.
- ფეხი მეფხანება,- ცქმუტვა დაიწყო.
- მოიფხანე..
- მეზარება,- თქვა მეკიდევ ამოვიოხრე.
- რომელი ბანჯღვლიანი ფეხი გეფხანება?
- მარცხენა,- ამოვიოხრე, სიგრძეზე ავატარე ფრჩხილები მან კი ამოიხვნეშა და მოდუნდა,ხელი როდესაც გამოვწიე შემთხვევით მის ღირსებას შევეხე,იმწამსვე გამოვწიე.
- რა იყო?- ამოიდუდუნა.
- არაფერი..
- აქამდე არ შემხებიხარ?- მაცდურად მკითხა.
- მოკეტე..
- მაგარი იყო..
- მოკეტე მეთქი,- უნდა გადავბრუნებულიყავი,ეგრევე ჩემს ზემოდან მოექცა.
- ჰარი..
- მინდიხარ,- ჩამჩურჩულა და კისერზე კოცნა დამიწყო.
- მჰ..ჰარი, კაი რა..- ამოვიოხრე,თუმცა არ გაჩერებულა.
- დავიჯერო შენ არა?- მკერდზე მაკოცა.
- ღმერთო,- ხმადაბლა ამოვიკვნსე,ჰარის ხელი ვკარი და გვერდით გადავაგორე,შემდეგ კი მის ზემოდან დავჯექი და ტუჩებზე დავეწაფე, მაისუში შემომისრიალა ხელები და წელზე მომეფერა, მისი ყელის კოცნა დავიწყე,ამაზე ტანში გააჟრჟოლა და ამოიკვნესა,მალევე მეორე მხარეს გადავედი და იქითაც დავუწყე კოცნა.
- მჰ..- ამოიგმინა და მაისური გამხადა,მის ზემოდან მომაქცია და მკერდი დამისველა.სიამოვნებისგან თვალები მიმეხუჭა,თმებში შევუსრიალე თითები და ფერება დავუწყე,ნელ-ნელა დაბლა ჩავედი და მის ღირსებას ხელი ნელა შევახე,მას ავხედე, მიუხედავად იმისა,რომ სიბნელეში კარგად ვერ ვხედავდით ერთმანეთს.
- თუ გინდა შუქი აანთე..- შევთავაზე,კაბოდისკენ გადაიწია და აანთო,როდესაც შევხედე პირი შეხსნილი ჰქონდა და ღრმად სუნთქავდა,თვალი ავარიდე, პენისზე დავხედე,ჩუმად ამოვიოხრე და ტუჩები თავზე შევახე, რაზეც ჰარიმ ამოიკვნესა.
- ა..აა..ჰჰ,- ზუსტად არ ვიცი, როგორ კეთდება ეს, მაგრამ მისთვის ვცდი.
პენისი ოდნავ ჩავიდე პირში,თან ნელა ავამოძრავე თავი.
- სტეისი,- ხმადაბლა ამოიკვნესა,თმაში მაშინ მომქაჩა,როდესაც მისი პენისის ღრმად ჩადება დავაპირე.
- არ გინდა,- ძლივს გასაგონი ხმით ამოიკვნესა, თავი მაღლა ავწიე და გავხედე.
- საშინელებაა, ხომ?- ისეატი სახით შემომხედა ჩემი სიტყვები უკან წავიღე.
- ღმერთო..- მხოლოდ ეს ამოიკნავლა და თავი უკან გადაუვარდა. დავიბენი, მაგრამ არ გავჩერებულვარ,ენა ავატარე სიგრძეზე და პენისის თავთან გავჩერდი, უფრო დავუსველე თავი.
- სტე..ისი,-  ჩემი სახელი ამოიგმინა, რაზეც მეც ამოვიკვნესე,თმაში ისევ შემომიცურა თითები,ხელის დახმარებით ვცდილობდი მისთვის სიამოვნება მიმენიჭებინა.
- ჯანდაბა!- გავჩერდი თუ არა გამომხედა.
- რატომ..- მოწყენილმა, ლეკვის თვალებით შემომხედა.
- ვიფიქრე არ მოგეწონა..
- ჯანდაბა, მაგარია,- მხრები ავიჩეჩე და ნელა ჩავიდე ისევ.
- სტეისი..სტეისი..სტეისი,-  ამოიკვნესა ჩემი სახელი ზედიზედ და ძლიერად მომქაჩა თმაში.
- მგონი ვათავებ,- ამოიჩურჩულა,რა წამსაც პირში სითხე ჩამეღვარა პირში,ამოვიკვნესე და რატომღაც გადავყლაპე,მაღლა ავიწიე ზემოდან დავჯექი,მივაშტერდი, თვალები დახუჭული ჰქონდა და ღრმად სუნთქავდა.
- გეძინება?- ძლივს გამომხედა.
- ცოტახანს შევძლებ გავძლო..- თქვა და პენისზე მოიკიდა ხელი.
- სჯობს დაიძინო,- ნაზად ვაკოცე ტუჩებზე მან კი ენა შემომისრიალა პირში.
- შენ რა, ისე დაიძნებ?
- მე მაინც არ მინდა..- ისევ ვაკოცე,საწოლზე გადამაწვინა და თან კისერზე მაკოცა,ხმადაბლა ამოვიკვნესე.
*აგრძელებს ტრიშა*
ღამე კოშმარმა გამაღვიძა,კაი ხანი ვწრიალებდი საწოლში,შემდეგ კი გადავწყვიტე სტეისისთან და ჰარისთან შევსულიყავი.წამოვდექი, ქვედა პიჟამა აღარ ჩავიცვი ისე გავტანტალდი,მინდოდა კარზე მიმეკაკუნა,მაგრამ რაღაც მომესმა, ამიტომაც ნელა შევაღე შევიხედე, პირი დავაღე,როდესაც დავინახე სტეისი და ჰარი..ჰარი და სტეისი...ისინი..ჯანდაბა..როგორ აღვწერო,ჰორიზონტალურად იწვნენ, ჰარი სტეისის ზემოადნ იყო მოქცეული და..გაშტერებული და გაქვავებული ვიდექი,ვხედავდი ჰარის,რომელიც ნელა მოძრაობდა და მესმოდა სტეისი ხმადაბალი კვნესა. ,,აჰ ჰარი" ; ,, ღმერთო ჩემო.." ..მთელი ათი წამი გაქვავებული ვიდექი და მათ სიამოვნებისგან ამოშვებულ ხმებს ვუსმენდი. გულის რევის შეგრძნება მომაწვა, პირზე ავიფარე ხელი, ჩუმად გამოვკეტე კარი და სააბაზანოსკენ გავიქეცი,საკეტს დავეჯაჯგურე,თუმცა ჩაკეტილი იყო,ლამის იატაკზე ვარწყიე,მალევე კარები გაიღო, ეგრევე შევვარდი და უნიტაზს ვეცი.
- ჰეი..ხომ კარგად ხარ?- როდესაც ღებინებას მოვრჩი გავხედე.
- ჯანდაბა..- ამოვიოხრე და წამოვდექი პირის მოსაბანად,- ლუი, აქ რა გინდა,- ონკანი მოვუშვი.
- მოსაფსმელად შემოვედი, მაგრამ ვინ მაცადა,- ღიმილნარევი სახით შემომხედა.
- ჰომ..
- ამიხსნი რა დაგემართა?
- პორნოს ვუყურებდი და..- თვალები გაუფართოვდა.
- რაა?
- ვაიმე, ლუი,- ამოვიოხრე და პირი მოვიწმინდე.
- კოშმარი ვნახე და უბრალოდ მარტო ძილი არ მინდოდა,- მოკლედ ავუხსენი.
- წამოდი, ჩემთან,- წარბი ავუწიე.
- ნუ გეშინია, კიარ შეგჭამ,- ჩაიცინა.
- ჰო..რა თქმა უნდა,- ჩემს ნათქვამზე ამოიხვნეშა.
- თუ გადაწყვეტ, რომ ჩემს გვერდით, უბრალოდ დაძინება გინდა, შეგიძლია შეხვიდე ოთახში..თუ არადა არც გაძალებ,- ღიმილით მითხრა,იქიდან გამოსვლისთანავე,მხოლოდ ხუთი წამი დავფიქრდი.
მარტო ძილს მირჩევნია ჩემს გიჟუნიასთან დავიძინო, მაგრამ თუ ხელების ფათურს დაიწყებს, ძირში მოვამტვრევ.ნუ არამგონია ეგრე ქნას.
მოკლედ ლუის საძინებელში შევედი და საწოლში შევწექი,რომელიც ჯერ კიდევ თბილი იყო,მალევე ისიც შემოვიდა,თუმცა ბნელოდა და ვერ დამინახაბდიდი ალბათობით,როდესაც საწოლში შემოწვა და ფეხით შემეხო ჩიცინა.
- მაგარია..- ამოიჩურჩულა და ჩემკენ მობრუნდა,იქიდან დავასკვენი ეს,რომ მისი სუნთქვა ჩემს სახემდე აღწევდა.
- კოშმარი ნახე?- მკითხა მან, მეკიდევ ამოვიხვნეშე.
- ვნახე რომ რაღაცას გავურბოდი,მაგრამ ბოლოს დამიჭირა და ძალიან შემეშინდაზ არ ვიცი,არ დამინახავს, მაგრამ ვგრძნობდი,რომ საშიში იყო..- მოყოლისას, ხელზე შეხება ვიგრძენი.
- დამშვიდდი, პატარავ,შენი შეშინების უფლებას არავის, არასოდეს მივცემთ..
- ვინები?
- თუნდაც მე..- ჩანეღინა.
- კაია..- ამოვიჩურჩულე და თვალები დავხუჭე.
- ახლა დაიძინე,- ტკბილი ძილი მისურვა,ისე ჩამეძინა,ვერც კი გავიაზრე.
*მეორე დღეს*
როდესაც გავიღვიძე, ლუი აღარ იწვა ჩემს გვერდით,მეც ავდექი და ჩემს ოთახში გავედი,რომ ტანზე ჩამეცვა,მალევე მოვწესრიგდი და დაბლა ჩავედი, ყველა სასაუზმოდ ემზადებოდა.
- დილამშვიდობისა..
- დილამშვიდობისა,- მითხრა ლუიმ და მის გვერდით დაკავებული ადგილი გაათავისუფლა,სტეისი ჰარის პირდაპირ იჯდა და თავის ჭიქას აშტერდებოდა მომცინარი სახით.
- სტეისი, დღეს ძალიან კარგ ხასიათზე ხარ..- უთხრა დედამ  ღიმილით და თავზე აკოცა,მან კი ჰარის გახედა, ისევ გაიცინა და თავის ჭიქას მიაშტერდა,ჰარისაც გაეღიმა,მე კიდევ ამოვიხვნეშე.
- აბა რა იქნება..- ვთქვი რაზეც ჰარიმ და სტეისიმ გაოგნებულებმა გამომხედეს.
- რამე მოხდა?- მამამ ყველას შემოგვხედა.
- არა,- მე, ლუიმ, ჰარიმ და სტეისიმ ერთდროულად ვთქვით ,რაზეც პერის გაეცინა.
- სტეისის ასეთი გამოხედვა და თვალების ციცინი მეუცნაურება,- დედამ ჩაიცინა და საუზმე ყველას გაგვინაწილა.
- დედაა..- ამოიხვნეშა მან.
- კარგით, მიირთვის,- გაეცინა და თვითონაც დაჯდა.
როდესაც ვისაუზმეთ, მისაღებ ოთახში დავსხედით და სანამ დავიშლებოდით ჰარიმ პატარა განაცხადი გააკეთა.
- ხვალ ლონდონში უნდა დავბრუნდეთ..
- ჰო,- ამოიხვნეშეს დანარჩენმა ბიჭებმაც.
- რატომ?- იკითხა დედამ.
- ათ თვიანი ტურნე აქვთ..- ამოიოხრა სტეისიმ.
- სტეისის და ჰარის განშორების ყურება არ შემიძლია,- დამცინავად ვთქვი და ხელი შუბლზე მივიდე.
- ტრიშა, დღეს რა გჭირს? შემიღრინა სტეისიმ და ვიდრე რამეს ვეტყოდი, დედამ თქვა,რომ დღეს თევზის კვირა იყო.
- ჰოო, დედა?- სტეისიმ ეშმაკის სახით გამომხედა.
- არც კი იფიქრო..- ვუთხარი რაზეც ჰარის გაეცინა.
- წამოდი,უნდა დაგელაპარაკო,- ხელში მწვდა და მეორე სართულზე სააბაზანოში შემათრია.
- რა გჭირს?
- აჰ..მიდი, ჰარი..ასე,კარგია,ჰარი..მჰ, ჰარი,- მისი კვნესა გავაჯავრე,რაზეც თვალები გაუფართოვდა,- შენ რა, მასთან იწექი და არაფერი მითხარი?- ჩურჩულით შევუჩიჩინე.
- შენ რა, გვიყურებდი?- შემიღრინა.
- ვაიმე, არა..- სიტუაცია ავუხსენი, მან კი შუბლზე მიირტყა ხელი.
- მერე ვაღებინე..-  ხელი პირზე მივიფარე,რომ კიდე არ მერწყია.
- კაი და შენ ლუისთან ხომ კარგად გეძინა?- გაოცებულმა გავხედე.
- რა?
- რა კი არა, რა გინდოდა ლუის ოთახში?
- შენსავით ქალიშვილობა კი არ დავკარგე!- მხარი გავკარი მან კი გაიცინა.
- მერე ვინ თქვა,რომ მე დავკარგე?
- ღმერთო,- ენა გადმოვაგდე დამანჭულმა,სადაცაა ვაღებინებდი.
- არ მომიყვე, თორემ თევზის კუდით მე გცემ.
- არავის ეუბნევი და არც მე ვიტყვი,რომ ლუის გვერდით გეძნა,- თანხმობის ნიშნად ხელი ჩამოვართვი და გავედით,მისაღები ოთახი სანახევროდ დაცლილი იყო.
- ესრიგი არ გიხარიათ, ათ თვიანი ტურნე,- ვკითხე ლუის და ჰარის.
- არა, როგორ არ გვიხარია,ფანებთან შეხვედრა და სცენაზე ცეცხლის დანთება.უბრალოდ ძალიან ვიღლებით და სახლში გამოფიტულები ვბრუნდებით,- ლუიმ ამიხსნა.
- საშინელებაა,მე და სტეისიც ვიყავით მასე..მე უფრო არა, თუმცა სტეისის ძალიან იშვიათად ვხედავდი,მიუხედავად იმისა,რომ სასტუმროს ერთ ნომერში ვიყავით.
- გამოდი,თქვენ რჩებით ჰო?- გვკითხა დედამ მე და სტეისის.
- მე კი,- ვთქვი, სტეისიმ კიდევ უარის ნიშნად თავი გაიქნია.
- მე ვერა,ჰარის მივყვები,- ამოიხვნეშა.
- თან ზოგიერთ ქვეყანაში ისედაც მაქვს კონტრაქტი და მომიწევს ყველგან გავყვე ჰარის. დღეს არსად გავალ,  თქვენთან ვიქნები,- მე და დედას გადაგვეხვია.