*აგრძელებს ჰარი*
როდესაც გამეღვიძა სტეისის ისევ ეძინა, მივიწიე და კისერში ჩავურგე თავი, შემდეგ კი ვაკოცე,ამოიხვნეშა და თავი ჩემკენ მოატრიალა,როდესაც დამინახა გამიღიმა.
- ჰარი,- ამოიჩურჩულა და ჩემკენ მოტრიალდა.
- რა იყო..- თმა ყურსუკან გადავუწიე, მხრები აიჩეჩა.
- რამის თქმა ხომ არ გინდა?
- ამ..არ ვიცი,- ისევ მხრები აიჩეჩა,მივხვდი რისი თქმაც უნდოდა, ამიტომაც ის ვუთხარი, რისი მოსმენაც უნდოდა.
- მიყვარხარ,- თვალები ამარიდა და ყველგან აცეცებდა, მაგრამ მე არ მიყურებდა.
- ღმერთო,- ამოვიოხრე, წამოვიწიე და ტუჩებზე მაგრად ვაკოცე.
- ამ ბოლო დროს ძალიან მორცხვი გახდი..- სახეზე მოვუსვი ხელი, გაიცინა,მაგრამ ისევ არ შემოუხედავს.
- შემომხედე,- ცერა თითით ფერება დავუწყე,- შემომხედა და თვალებში ჩამაშტერდა.
- გიყვარვარ?- არაფერი მიპასუხა, თავი ასწია და მაკოცა.
- ძალიან,- უეცრად ჩემს ზემოდან მოექცა და ისევ მაკოცა.
- ავდგეთ, შუა დღისთვის მივფრინავთ..- ამოვიბუტბუტე, თავი დამიქნია და წამოდგა,თუმცა მალევე ისევ ჩამოჯდა.
- რამე მოხდა?- თვალები დახუჭა წამით და გამომხედა.
- არა, უბრალოდ მომშივდა და თაბრუ დამეხვა,- გავიცინე და წამოვდექი, საცვალი ამოვიცვი, შემდეგ კიდევ შარვალი,რომ გავხედე ისიც იცვამდა,როდესაც მოვრჩით და გასასვლელად ვემზადებოდით უკნიდან მივეპარე და კისერზე ვაკოცე, გაიცინა და შემომხედა.
- წავედით?- თავი დავუქნიე,ბიჭებს შევხვდით და ჩემოდნები მძღოლის მანქანაში ჩავტენეთ შემდეგ კიდევ კაფეში წავედით.
- ტოკიოში პერის ვნახავ..- სიჩუმე ზეინმა დაარღვია და ყველას შემოგვხედა.
- აუ, ძალიან მომენატრა პერი,- თქვა სტეისიმ, ზეინმა კიდევ სუსტად გაუღიმა,მის ასეთ უცნაურ გამოხტომებზე ნერვები მეშლება, სტეისის ისე უყურებს, რამის ყველაფერი უთხარს, რაც დაგეგმილი მაქვს,მაგრამ ქალაჩუნა ხომ არ არის, ზუსტად არაფერს ეტყვის,მაგრამ სინდისი აწუხებს,რომ ვერ ეუბნება.
- საპირფარეშოში გავალ,- თქვა სტეისიმ და წამოდგა,როდესაც წავიდა ზეინს მივუბრუნდი.
- რატომ იქცევი ასე?
- მეც ეგ კითხვა მაქვს შენთან,- შემიბღვირა.
- ახლა აქ არ დაიწყოთ,ისედაც ჩვენ გვაშტერდებიან,- მშვიდად გვითხრა ლუიმ და თავისი ლუდი მოსვა,მალევე კი ჩემი ტელეფონი აბზუილდა, როდესაც დავხედე გამიკვირდა, სტეისი რატომ მირეკავდა.
- ვინაა?- მკითხა ლიამმა.
- სტეისი,- დაბნეულმა ვთქვი და ვუპასუხე.
*აგრძელებს სტეისი*
როდესაც საპირფარეშოში შევედი მუცელი სასტიკად ამტკივდა,რა ჯანდაბაა,უნიტაზზე ჩამოვჯექი და ჩანთაში წამლის ძებნა დავიწყე, მაგრამ ვერაფერი ვიპოვე.
- ჯანდაბა!- თავს არაკომფორტულად ვგრძნობდი,როდესაც შარვალი შევიხსენი და სისხლით იყო დასვრილი წამოვიყვირე.
- ჯანდაბა, რა ხდება,- ვთქვი და მუცლის ტკივილი,რომ დამეწყო ჩავიკეცე და ცხარედ ავტირდი,ტელეფონს ვსტაცე ხელი და ჰარის დავურეკე,სხვა გზა არ მაქვს.ფურცელზე წამლის სახელი და ასევე საფენების,ძალიან მიტყდება, მაგრამ სხვა გზა არაა.
- სტეისი?- გაკვირვებულმა მიპასუხა.
- ჰარი, გთხოვ, ქალების საპირფარეშოში მოდი,- ამივისლუკუნე.
- რა?
- ჰარი, გ..გთხოვ..
- რა მოხდა?
- უბრალოდ რომ მოხვიდე არ შეგიძლია?!
- კაი, მოვდივარ,- გათიშა,ცოტახანში კარები გაიღო,ვიღაცამ მძიმედ შემოაბიჯა.
- სტეისი?- ჰარიმ დაბნეულმა ამოილუღლუღა არაფრის თქმის თავი მქონდა, მხოლოდ კაბინის კარზე დავარტყი ხელი,რომ მიმხვდარიყო საითაც ვიყავი.
- აქ ხარ?
- ჰო..- ძლივს ამოვილუღლუღე, კარი გააღო,ჩემს დანახვაზე პირო დააღო.
- რა გჭირს?
- ჰარი, შეგიძლია აფთიაქში ესენი მიყიდო?- ფურცელი მივაწოდე.
- არ გახსნა ოღონდ..- თავი დამიქნია და ჯიბეში ჩაიდო.
- რა დაგემართა?
- უბრალოდ ეგენი მიყიდე,- მუცელზე მივიჭირე ხელი.
- სასწრაფოში ხომ არ...
- არა, ჰარი..
- კაი, ახლავე,- გავიდა. ტკივილისგან თავი მუხლებში ჩავმალე და ავქვითინდი. დაახლოებით ათ წუთში ჰარი დაბრუნდა და რაც ვთხოვე მომიტანა,სწრაფად
მოვწესრიგდი და ვიდრე გავიდოდი ჰარის ვთხოვე ტავისი ჟაკეტი ეთხოვებინა,რაზეც უარი არ უთქვამს. წელზე შემოვიხვიე და გავედი,სახე ცივი წყლით მოვიბანე, შემდეგ კი ისევ დანარჩენებთან დავბრუნდით.
- ყველაფერი რიგზეა?- მკითხა ნაილმა, გავუღიმე და თავი დავუქნიე.
მალევე აეროპოსტში წავედით და ტოკიოში მიმავალ თვითმფრინავში ავედით. ფანჯარასთან ვიჯექი ჰარი კიდევ ჩემს გვერდით,როდესაც ავფრინდით თავი ვერ შეიკავა და მაინც მკითხა:
- რა დაგემართა დღეს?
- არ ვიცი,- მხარზე ჩამოვადე თავი.
- იქნებ ექიმს გაესინჯო, იქ რომ ჩავალთ?
- ჰარი, არაფერია ისეთი, უბრალოდ.. როგორ აგიხსნა არ ვიცი,- ამოვიხვნეშე.
- ყველა გოგოს მოსდის ასე ხოლმე..- ჰარიმ თვალები ჭყიტა.
- მიხარია გოგო რომ არ ვარ,- გამეცინა ამ სულელზე და ლოყაზე ვაკოცე.
*ტოკიოში*
როდესაც თვითმფრინავიდან ჩამოვედით,აეროპორტში დაახლოებით ათი დაცვა მაინც იქნებოდა,ფანების არმიას აკავებდნენ.ბიჭებმა, როგორც ყოველთვის შეძლებისდაგვარად დაარიგეს ავტოგრაფები,შემდეგ კი დაცვის დახმარებით იქიდან გამოვედით.აქედან პირდაპირ სასტუმროში წაგვიყვანეს, ყველა ძალა გამოცლილები მივეყარეთ და ჩაგვეძინა.
***
უეცრად ტელეფონის ბზუილი მაფხიზლებს,როდესაც დავხედე უბრალოდ ინსტაგრამის რაღაც შეტყობინებები იყო,საათს დავხედე, ღამის ორი საათია ჯერ.მინდოდა ჰარის ჩავხუტებულიყავი, მაგრამ როდესაც გადავბრუნდი არ იწვა,სააბაზანოშიც შუქი არ მოსჩანდა.ეგრევე დავურეკე.
- გისმენთ..- უცნაური ხმით ამოიდუდღუნა.
- ჰარი,სად ხარ?- მისი მთქნარების ხმა გავიგონე.
- ჰარი?
- ამ, სტეისი..ისა,- ისე დაიწყო ლაპარაკი, თითქოს ძინავსო და ისე მელაპარაკებაო.
- რაღაც სტუდიაში წამოგვიყვანეს, ახალ სიმღერაზე ვმუშაობთ,რომ ხვალ საღამოს ამ სიმღერით უნდა გავხსნათ კონცერტი,- ისევ დაამთქნარა.
-აღარ გაგაღვიძე, ტკბილად გეძინა..
- სტეისია? მოვა?- გავიგონე ნაილის ხმაც.
- არა, ბიჭო, სად მოვა ამ შუა ღამეს,- შეუბღვირა ჰარიმ.
- გინდათ რამე? წამოვალ მართლა..
- დაისვენე, აქ მოიწყენ..
- შენთან ერთად არ მოვიწყენ, მაგრამ თუ არ გინდა დავრჩები.
- აჰმ..კარგი მაშინ, მოემზადე და მანამდე მძღოლს გამოვგზავნი.
- კაი,- გავთიშე,წამოვხტი, გამოვიცვალე. ჰარისგან მესიჯი მივიღე სადაც ეწერა ,,მძღოლი ქვემოთ გელოდება და ძალიან გთხოვ, ნაილს ჩიფსები წამოუღე რა." გამეცინა და ქვემოთ ჩავედი, მძღოლმა მანქანის კარი გამიღო მეკიდევ მადლობის ნიშნად გავუღიმე.
- ამ.. თუ შეგიძლიათ რომელიმე სუპერმარკეტთან რომ მიმიყვანოთ,- თავი დამიქნია,მალევე მივედით მაღაზიაში, შევედი,ერთი პარკი ჩიფსებით გავტენე,მეორე კი წვენებით,სწრაფად ვიყიდე და ისევ მანქანაში დავბრუნდი,აი ახლა უკვე სტუდიაში წამიყვანა მძღოლმა.
სადაც ბიჭები იყვნენ იქამდე მიმაცილა,შემდეგ კი წავიდა,როდესაც ოთახში შევედი ჰარის ხელში რაღაც ფურცლები ეკავა და მღეროდა, თან ხელს ფეხზე იტყაპუნებდა.
- სტეისი..- დაიძახა ნაილმა და სიხარულისგან გადამეხვია.
- ჩიფსები და წვენები მოგიტანეთ,- ბიჭები დამესივნენ ეგრევე.
- მადლობა,- ყველამ ერთად თქვა და რასაც ჰქვია ცოხნა დაიწყეს.
- კაი,შეისვენეთ,- უთხრა ვიღაცამ და მათზე გაეცინა.
- ასე თუ გშიოდათ გეთქვათ და ნამცხვარს ან რამეს წამოგიღებდით,- ხელი ჩაიქნიეს.
როდესაც დანაყრდნენ, ჰარიმ პირით ისეთი ხმა გამოსცა შევუბღვირე.
- ნუ უზრდელობ!- ხელები გადავიჯვარედინე. გადაიხარხარა კაი ღიპიანი კაცივით და ახლა რადგანაც ყველამ კუჭი ამოივსო, ხასიათზე მოვიდნენ და ხალისით შეუდგნენ საქმეს.მიხაროდა,რადგანაც პირველი მსმენელი მე ვიყავი.სასტუმროში დილის ექვს საათზე დავბრუნდით, ბიჭებს კიდევ მხოლოდ ოთხი საათი შეეძლოთ გამოძლინება.
- შხაპს მივიღებ, ვუთხარი ჰარის და სააბაზანოში შევედი, ტანზე გავიხადე და საშხაპეში შევედი.უეცრად ვიღაც ზურგზე ამეკრო და კისერზე კოცნა დამიწყო, რა თქმა უნდა, ჰარი იყო, აბა სხვა ვინ,თავი გვერდით გადავწიე.
- არ იძინებ?
- ჯერ არა,- თავისკენ მიმაბრუნა.
- შენ რომ მოხვედი, ყველას გაუხადა..
- საჭმელი რომ დაინახეთ, ეგ უფრო გაგიხარდათ,ვიდრე ჩემი დანახვა,- ჰარიმ გაბუტული სახე მიიღო.
- ანუ ასე ფიქრობ?- ამოიბუზღუმა,ლოყების ჩქმეტა დავუწყე.
- ვაიმე..ვაიმე, რა საყვარელი ხარ,- სველ ტუჩებზე ვაკოცე.
- მე სულ საყვარელი ვარ,- მითხრა და სააბაზანოს კედელზე მიმაყუდა,სველ ტუჩებს არ მაშორებდა.
- შენთვის სიურპრიზი გვაქვს მე და ბიჭებს..- მითხრა ჰარიმ და ისევ კოცნა განაგრძნო, მოვიშორე და მივაშტერდი.
- აუ, მითხარი..- გაეცინა.
- სიურპრიზია მეთქი..მაგრამ მე სხვა საჩუქარიც მაქვს,- ეშმაკურად შემომხედა, მეკიდევ ჩამეცინა და ვაკოცე,მის წელზე შემომახტუნა და ნელი ბიძგებით შემოვიდა ჩემში.
- მიყვარხარ..- ამოვილუღლუღე და ისევ ვაკოცე.
*ოთხი საათის შემდეგ*
- ჰარი...- ვანჯღრევდი, მაგრამ გათიშულს ეძინა.
- პატარავ, გაიღვიძე, დარეკეს და მითხრეს,რომ სტუდიაში უნდა წახვიდე..- ცალი თვალით გამომხედა.
- ძლივს..მძინარა მზეთუნახავო,- ჩაიცინა და წამოიზლაზნა.
- მეძინებაა..- გვერდულად გაწვა საწოლზე.
როდესაც სტუდიაში მივედით ყველა იქ იყო.
- ძლივს, ჰარი!- თქვეს მათ და რეპეტიციებს შეუდგნენ.
- სტეისი..- გავიგონე ნაცნობი ხმა და როდესაც შევტრიალდი სიხარულისგან დიდიზე გავიღიმე.
- პერიი..- დავიძახე და გადავეხვიე.
- როგორ მომენატრე..
- მეც ძალიან,- გამიღიმა.
- შენც ესწრები კონცერტს?- თავი დამიქნია.
- ოღონდ კულისებიდან მოგვიწევს ყურებდა,თორემ თუ დაგვიჭირეს ფანებმა, მერე დაცვაც ვერ გვიშველის,- გაიცინა, შემდეგ კიდევ იქვე პუfებზე ჩამოვჯექით და ჭუკჭუკი დავიწყეთ.
- შემდეგ კვირას კონცერტი გვაქვს, მე და ჩემს გოგოებს, ვემზადებით,ნუ დღეს დიდი წუწუნის შემდეგ გამომიშვეს..- თქვა მან რაზეც გამეცინა.
- რამდენი ხანია, რაც ზეინთან ერთად ხარ?
- ერთი წელი..- გაეღიმა,საუბარი ბიჭების ჩხუბმა შეგვაწყვეტინა,როდესაც მე და პერიმ გავხედეთ პატარა ბავშვებივით კინკლაობნენ.
- აუ, როგორ მიყვარს, ჰარი რომ ბუზღუნებს ხოლმე..- ვთქვი და ჰარის ყველა სასაცილო მომენტზე მეღიმებოდა.
- რაღაც უნდა გკითხო,ოღონდ არ მიწყინო კარგი?- მითხრა პერიმ, მეკიდევ თავი დავუქნიე.
- ზეინმა მითხრა,რომ შენ და ჰარი ვერ იტანდით ერთმანეთს, სულ ჩხუბობდით და რავიცი, ახლა კიდევ ორივე შეიცვალეთ,- ხმამაღლა გამეცინა.
- სიმართლე გითხრა, ვერც მე ვიჯერებ იმას,რომ ის შემიყვარდებოდა, რადგანაც სულ ნერვებს მიშლიდა ხოლმე,თუმცა,როგორც ჩანს შევცდი და მიხარია კიდეც.ისე მგონია, რომ მის გარეშე ვერ ვიცოცხლრბ,- ჰარის გავხედე.
- მეც იმავეს ვგრძნობ ზეინის მიმართ..
საღამოს.კონცერტის დაწყებამდე, ათი წითით ადრე
ჰარიმ ყველასგან მოფარებულ ადგილას გამიყვანა და ტუჩებზე კოცნა დამიწყო.
- რას აკეთებ?- სიცილით ვუთხარი.
- კონცერტის წინ მინდა გაკოცო,- ისევ დაიხარა.
- ჰეი, ბოთე, დროზე,- შეუბღვირა ლიამმა და კოცნა შეგვაწყვეტინა, ჰარიმ კიდევ ერთხელ მაკოცა და გაიქცა, მეც გავეკიდე და როდესაც გავიდნენ მე და პერი კულისებიდან ვუყურებდით მათ.
დაახლოებით საათნახევრის შემდეგ ბიჭები გამოცვივდნენ სცენიდან გაკვირვებულმა გავაყოლე თვალი.
- ვიღაცას ძალიან ეფსიაო,- დასცინა პერიმ ბიჭებს,ახლა მივხვდი რაშიც იყო საქმე და გადავიხარხარე.
- სტეისი, იქითა კვირას შეძლებ ჩემს კონცერტზეც მოხვიდე?- მკითხა პერიმ.
- კი, რა თქმა უნდა,- ვუთხარი ღიმილით, ის კი მომეხვია.
- მიყვარხარ..- დაიყვირა,რაზეც გამეღიმა.
- მეც ძალიან,- მეც დავიყვირე. ბიჭებმა როცა მოითავეს საქმე,ხელი დაგვირტყეს სწრაფად და ისევ სცენაზე გაცვივდნენ.
*კონცერტის შემდეგ*
როდესაც გამოვიდნენ და ვიდრე ფანებს შემოუშვებდნენ,ჰარიმ თქვა,დადგა ის მომენტი, რომ სიურპრიზი გამიკეთონ და სულ მოულოდნელად ვიგრძნი ზურგზე დიდი სიმძიმე, შეშინებულმა ძალიან ხმამაღლა წამოვიკივლე, როდესაც მივხვდი ტრიშა იყო,უარესად კივილი დავიწყე,ჩამოვაგდე ზურგიდან და გიჟივით ვეცი.შეიძლება რამოდენიმე დღე არ მყავდა ნანახი,მაგრამ ის და ჩემი ყველაფერია, ამიტომაც ნებისმიერ დროს გამიხარდება მისი ნახვა. როდესაც მონატრება ჩავახშეთ,ფანების გროვა შემოვიდა, ბიჭებს რომ შორდებოდნენ ჩვენთან მოდიოდნენ, მე, პერი და ტრიშა კი ფოტოებს ვიღებდით მათთან.
ესეც მეორე სახალისო კონცერტი.იმედია სულ ასე ვიქნებით.
_________________________________________
ამ თავის სათაური კარგად შეესაბამება ჩემს ამჟამინდელ მომენტს,ისე დავიღალე,გადამავიწყდა ფიკი დამედო..🤪
YOU ARE READING
What Is This Love(H.S)დასრულებულია
Fanfictionფიკი ახალგაზრდა მოდელის,სტეისი კუპერისა და ვან დაირექშენის ერთ-ერთი წევრის,ჰარი სტაილსის შეხვედრისა და მოულოდნელი სიყვარულის შესახებაა. ფიკი დაწერილია 2018 წელს.
