*დილით*
როდესაც გამეღვიძა სტეისი გვერდით გადაბრუნებული იწვა და ისე ეძინა,ძალიან კი მეზარება ადგომა, სანამ არ გაიღვიძებს ვიწვები მეც.მისკენ მივბრუნდი და ხელი მოვხვიე წელზე,შემდეგ ნელ-ნელა მაისურში შევუყავი და მკერდზე მოვკიდე,ზურგზე გადმოწვა, მაგრამ არ გაუღვიძია,დავიხარე და ლოყაზე ვაკოცე.მკერდიდან მოვაშორე ხელი და სახეზე ფერება დავუწყე.მოულოდნელად კარი იღება და სტეისის დედა შემოდის.
- დილამშვიდობისა,- მომესალმა,მეც იგივე გავიმეორე.
- საუზმე მზადაა, გთხოვ გააღვიძე სტეისი,- მითხრა ჩურჩულით, გავუღიმე და თავი დავუქნიე,როდესაც გავიდა სტეისის ტუჩები ხელებით გამოვბურცე და კოცნა დავუწყე,პირი შეეხსნა მაგრამ მაინც არ გაუღვიძია.ამჯერად ენა შევუსრიალე პორში და მძინარეს ვეზასავე.
- პატარავ..- ამოვილუღლუღე.
- ორი დიდი სტეიკი და წითელი ღვინო..- ამოიბურტყუნა სტეისიმ და თვალები გაახილა, გაოცებული ვუყურებდი.
- რას მაშტერდები?- უხეშად მითხრა და ხელი მკრა.
- ძველი სტეისი დაბრუნდა?- გამეცინა,მან კი ამოიხვნეშა.
- მე სულ ასეთი ვარ,- წამოჯდა და წელშო გასწორდა.
- გუშინ არ იყავი ეგრე,- ყელზე ვაკოცე.
- გილოცავ,- წამოდგა, ჩაიცვა და არც დამელოდა ქვევით ჩავიდა.
როდესაც მოვწესრიგდი მეც ჩავედი.ყველა სამზარეულოში იყო,მისტერ კუპერი გაზეთს კითხულობდა, როდესაც დამინახა მომესალმა და ისევ კითხვა განაგრძო.ვიდრე საუზმეს შევექცეოდით კარზე ზარის ხმა გაისმა,სტეისიმ გააღო და ვიღაც ქალთან ერთად დაბრუნდა.
- დე,მისის დი გვესტუმრა,- თქვა სტეისიმ.როდესაც მისის დიმ დამინახა გაიკვირდა.
- ეს სიმპათიური ბიჭი ვინ არის?- სტეისის ადგილზე ჩამოჯდა.
- თუ წინააღმდეგი არ ხარ, ძვირფასო,- თან მოუბოდიშა,ეს გადარეული გოგო კალთაში ჩამიჯდა.
- არაუშავს და ჰო, ეს ჩემი შეყვარებულია,ჰარი,- იძულებით გავუღიმე იმ ქალს.
- ერთი ამას დაგვიხედეთ, უკვე გაზრდილხარ,- სტეისის გაეცინა.
- სტეისი,სკამი მოიტანე, ნუ აწუხებ ჰარის,- დედამისმა,ჯუდიმ შეუბღვირა.
- კარგად ვზივარ,- ჩაიცინა პირგამოტენილმა.
- არ ვწუხდები,- ვთქვი ღიმილით და სტეისის უკნიდან ვიყურებდი, როდესაც კისერზე ოდნავ დალურჯება შევუმჩნიე,თვალები გამიფართოვდა,თმისამაგრი მოვაშორე, თმები მხრებზე ჩამოვუყარე.
- ჰარიი,- ამოიხვნეშა.
- ამ...ძალიან ლამაზი ხარ გაშლილ თმებში,- მისის დიმ კი გაიცინა ჩემს ნათქვამზე.
- ვეთანხმები ჰარის.
- კაი, დე, უნდა გავიდე მე,- მასთან ერთად მეც გავედი.
- თმა რატომ ჩამომიშალე?
- იმიტომ,რომ კისერზე პატარა დალურჯებები გაქვს..
- რაა,- სარკესთან მიირბინა და როდესაც დაინახა შეკრთა.
- ეს რა არის?
- გაგივლის, დროებით რამე ჩამოიფარე.
- აუუ,- ამოიფრუტუნა და პუდრი წაისვა, რამაც ოდნავ დაფარა მის ყელზე ზასოსი.
- არ მინდა სახლში, უნდა გავიდე სადმე.
- მეც წამოვალ,- ამოიხვნეშა და თავი დამიქნია.
- დე, ჩვენ მივდივართ.
- გესაუზმათ ნორმალურად მაინც..
- არა,არ გვშია.
გარეთ გავედით და არ ვიცი სად, მაგრამ მივყვებოდი.
- მე მშია,- დუდღუნი დავიწყე.
- ვიცი, მეც..
- სად წავიდეთ?
- აუ, არ ვიცი, რამე ადგილი არ იცი სადაც არავინ იქნება?
- სამწუხაროდ არა..- ვუპასუხე მან კი თავი გააქნია,მალევე მისმა მობილურმა დარეკა.
- გისმენ დედა... რა ხმა გაქვს, რამე მოხდა?- მისის კუპერის ას ვერ ვარჩრვდი, რადგანაც წუჩაში მანქანების ხმის გამო არაფერი ისმოდა.სტეისიმ ანერვიულებულმა და გამომხედა.
- რაა?დედა..- თვალები გაუფართოვდა,სადაცაა ცრემლები გადმოსცვივდეს ისე ამეღვრა.
- ახლავე წამოვალთ,- გათიშა.
- რა მოხდა?
- დედაჩემის დედა..მოკლედ ბებიაჩემი.. გარდაიცვალა,- ძლივს შეკავებული ცრემლები გადმოსცვივდა.
- დავბრუნდეთ სახლში?- თავი დამიქნია, ხელი მოვხვიე და მივიხუტე,ცოტახანს ასე ვიყავით, შემდეგ
ნელი ნაბიჯებით დავიძარით,ტირილს ვერ წყვეტდა.როდესაც სახლში მივედით, მის ჯუდი დივანზე იჯდა და ცხარედ ტიროდა, მისტერ კუპერი კი ზურგზე ხელს უთათუნებდა და ცდილობდა ცოლი დაემშვიდებნა,როდესაც დედა-შვილმა ერთმანეთის ატირებული თვალები დაინახეს ორმაგი მოთქმა მოჰყვა.
- როგორ..- თქვა სტეისიმ და დედამის მოშორდა.
- ასთმური შეტევა..ხომ იცი, ხშირად ხდებოდა ცუდად,- მისტერ კუპერმა უპასუხა, სტეისიმ კი უფრო უმატა ტირილს.ბოლოს მამამის გახედა და ჰკითხა.
-ა, ასთმა რა არის?
- ჰაერის უკმარისომა..- ახლანმე გამომხედა.
- შენ საიდან იცი,- ცრემლები შეიმშრალა.
- მეც მაქვს ასთმა..- თვალები გაუფართოვდა და უფრო ხმამაღლა დაიწყო ტირილი,მე და მისტერ კუპერი მათ დამშვიდებას ვცდილობდით.სტეისი მაშინ დაწყნარდა, როდესაც ჩაეძინა, მისი ოთახში აყვანა მომიწია.
- დაკრძალვის საკითხებია ახლა მოსაგვარებელი,- თქვა მისტერ კუპერმა.
- მე მოვაგვარებ ყველაფერს,- მართლა მინდოდა დავხმარებოდი,რადგანაც ახლა რთული იყო მათთვის ეს პერიოდი. მადლიერი თვალებით გამომხედა მისტერ კუპერმა.
- მოკლედ, ბევრი საქმეა და ხვალიდან მივხედავთ მე და ჰარი,- უთხრა ცოლს,- ახლა გავალ, პროდუქტებს მოვიტან.
- არა, დარჩით მეუღლესთან,მე წავალ, მაინც არაფერს ვაკეთებ,- ვიდრე რამეს იტყოდნენ გამოვედი,ტაქსით წავედი სუპერმარკეტში და ყველაფერი ავიღე,რაც კი საჭირო იყო,მოლარე პროდუქტებს პარკში აწყობდა, ამ დროს კი ტელეფონმა დამირეკა.
- გისმენთ..
- ჰარი, შვილო..
- მისტერ კუპერ?
- ჰო, მე ვარ.
- რამე მოხდა?
- არ ვაპირებდი დარეკვას, მაგრამ სტეისი გაგიჟებულია..ჰარი სად არისო..პატარა ბავშვიით მოსთქვამს,- რატომთაც გამეღიმა, კიდევ კარგი ვერ მხედავს.
- მალე მოვალ..- პროდუქტები ვიყიდე და რაც შემეძლო მალე მივედი სახლში
- სტეისი როგორაა,- ვიკითხე, როდესაც მისაღებ ოთახში შევედი.
- ისევ ჩაეძინა..
- კარგით, ამეებს სამზარეულოში შევიტან და მასთან ავალ,- თავი დამიქნია, სწრაფად დავაყე ყველაფერი და ავედი სტეისის ოთახში.მშვიდად ეძინა,მისი გაღვიძება არ მინდოდა, პირსახოცი ავიღე და სააბაზანოში შევედი.სანამ შხაპს მივიღებდი ბიჭებს დავურეკე და ვუთხარი,რომ სტეისის ბებია გარდაიცვალა და სამძიმარზე თუ ჩამოვიდოდნენ, არანაირი პიარის გამო, უბრალოდ კარგი იქნება თუ სტეისის და ტრიშას ახლა გვერში ვეყოლებით. რა თქმა უნდა, უარი არ უთქვამთ,ამიტომაც ვთხოვე, დილით ტრიშასთვის გაეარათ,ცოდოა მარტომ რომ იმგზავროს ასეთი ამბავის გაგების შემდეგ.
*აგრძელებს სტეისი*
როდესაც გამეღვიძა და ჰარი ისევ არ დამხვდა ავქვითინდი.ის სიზმარი გამახსენდა, რის გამოც ისტერიკაში ჩავვარდი.ვითომ ბებიას მაგივრად ჰარი დავკარგე, იმ წყეული რაღაც ასთმური შეტევის გამო.ნუ რა მნიშვნელობა აქვს, ეს ბებია იქნება თუ ჰარი, ორივე ძვირფასია ჩემთვის და ძალიან გავიცდი.ეს რომ ჰარი ყოფილიყო ალბათ გავგიჟდებოდი კიდევაც,რა თქმა უნდა, ბებიას დაკარგვამაც ცუდად იმოქმედა ჩემზე, მაგრამ ჰარი დამეხმარება,ტრიშაც ჩამოვა ხვალ.
როგორ მინდა ეს ერთი წელი მალე გავიდეს,ჰარი ჩემი შეყვარებული თუ არ იქება, აღარც ისე ვიდარდებ, როგორც ახლა.
როდესაც თავი ამტკივდა საწოლზე გადავწექი და თან ყურსასმენებში მუსიკა ჩავირთე"1D-Moments"თან ვუსმენდი,თან ვქვითინებდი.როდესაც თვალები დავხუჭე ეგრევე იმ სიზმრის მონაკვეთმა იჩინა თავი და გიჟივით წამოვხტი საწოლიდან, უფრო ამიტყდა ტირილი, ასეთი საშინელი კოშმარი ცხოვრებაში არ დამსისზმრებია.
- სტეისი,- მისი ხმა გავიგონე, გავხედე, ყურსასმენები ჩამოვიგლიჯე და კისერზე შემოვეხვიე, სააბაზანოში ყოფილა..
- ჰარი, რაღაც მინდა გთხოვო..
- კარგი,გისმენ..
- გთხოვ, მხოლოდ ეს ერთი წელი, ისე გაუფრთხილდი თავს,რომ შენი ცუდად ყოფნა არ ვნახო..- ამღვრეული თვალების გამო ძლივს ვუყურებდი,თუმცა შევამჩნიე,როგორ ჩაეღიმა.
- მშვიდად, არაფერი მომივა, შენ თუ კარგად იქნები,- თავი დავუქნიე და ისევ მოვეხვიე მანაც მომხვია ხელები და მაგრად ჩამიხუტა
*მეორე დილით*
*აგრძელებს ტრიშა*
როდესაც მამამ დამირეკა და ბებიას ამბავი შემატყობინა ძალიან ცუდად გავხდი.ის ჩემთვის და სტეისისთვის ბევრს ნიშნავდა,ისეთი ქალი იყო ნებისმიერ შემთხვევაში გაგიგებდათ.მე და სტეისი იმას ვუყვებოდით, რასაც დედას ვერ ვეუბნეოდით.სულ რაღაც ორი კვირის წინ მოვუყევი ჩემი და შონის დაშორების ამბავი, ძალიან განვიცდიდი და მის გარდა არავისთან მისსუბრია,სტეისიმაც კი არ იცის.
როდესაც ბებოს მოვუყევი, მოვუბოდიშე კიდეც,რომ ვანერვიულე ამ ამბით, მაგრამ მან მითხრა:
"ჩემო პატარავ, ვწუხვარ,რომ ასე მოხდა, მაგრამ შონი არ მომწონდა, ის არ შეგეფერება, მეტს იმსახურებდ.უბრალოდ შენთვის არ მინდოდა გული მეტკინა.არც არასოდეს გამიფიქრია,რომ დაშორებულიყავით ასეთ რამეს არასოდეს გავიფიქრებდი, პირიქით შენთვის და სტეისისთვის ვლოცულობ,რომ ნამდვილი სიყვარული იპოვოთ.
"შონი არ მყვარებია, ეს იცოდა.არც მას ვყვარებივარ, უბრალოდ ეს რაღაც მოვალეობითი ურთიერთობა იყო.უბრაოდ გული იმან მატკინა,რომ ღალატით გადაწყვიტა ჩემი მიტოვება.."
" ხოდა ეძიე ნამდვილი სოყვარული და იცოდე, ნამდვილ სიყვარულს ბევრი კამათი მოჰყვება,მითუმეტეს სელებრითები ხართ.მაგრამ ამას არ აქვს მნიშვნელობა, თუ ნამდვილად გრძნიბ მის მიმართ ტაღაცას, არასდეს დატოვებ და არავის გამო დაანგრევ მას.ამიტომაც შეეცადე ისეთი იპოვო, ვინც მთელი ცხოვრება გამოგყვება ჭირსა თუ ლხინში." "ესაა და ეს მეტი ბებიასთან არ მილაპარაკია რის გამოც თავს საშინლად ვგრძნობ.როდესაც კარზე კაკუნის ხმა გავიგონე ფიქრებიდან გაოვფხიზლდი და გავაღე.
- ლუის?- გამიკვირდა მისი აქ დანახვა.
- ტრიშა, ძალიან ვწუხვარ..- ძლივს შევიკავე თავი,რომ არ ავტირებულიყავი.
- ვაფასებ ამას,- ვეცადე გამეღიმა.
- ჰარიმ წუხელ დამირეკა და მითხრა, მარტო არ გამოუშვათო.
- მადლობა..- გულაჩქარებულმა ვუთხარი.ჩემს ბარგს მოკიდა ხელი და მანქანაში ჩადო.
- დანარჩენები აეროპორტში არიან,- თავი დავუქნიე.
*ლოს ანჯელესში*
როდესაც ჩავფრინდით ჩემი მშობლების სახლში წავედით კარზე,როდესაც დავაკაკუნე სტეისიმ გააღო.უნდა გენახათ, როგორი გამომშრალი სახე ჰქონდა ტირილისგან.ეგრევე ჩამეხუტა, არ გვიტირია არცერთს, მაგრამ ვგრძნობდი, ძალიან უნდოდა. როდესაც მოვშორდი ბიჭებს გადაეხვია, მეკიდევ მშობლებს, ჰარიმ გულში ჩამიკრა.
- ტრიშა, შონი რატომ არ წამოიყვანე?- მკითხა სტეისიმ, თავი ჩავხარე და მხრები ავიჩეჩე.
- მერე მოგიყვები.
- კარგი..
- ახლა უნდა წავიდე, დაკრძალვის საკითხები უნდა მოვაგვარო,- თქვა ჰარიმ,რაზეც სტეისი შეკრთა.
- მეც წამოვალ,- ჰარი მას მიუახლოვდა და ორივე ხელი ლოყაზე მიადო.
- არა, შენ დარჩები, მშიერი ხარ.თანაც შენი და ჩამოვიდა, რომელიც დიდი ხანი არ გინახავს,- სტეისი გაიბუტა.ჰარიმ შუბლზე აკოცა და წავიდა.ჩვენ სამზარეულოში შევედით, დედამ საუზმე მოგვიმზადა,მანამდე შონზე დავიწყე მოყოლა.
- ნაბიჭვარი..მაგაზე არ იდარდო,- მითხრა სტეისიმ.
- არც ვდარდობ,- ჭამა დავიწყე.
*შუა დღე*
*აგრძელებს სტეისი*
ბებიას სახლში ვიყავით,იქაუვრობა ისეთი მოწესრიგებული იყო.მეზობლები და სხვა ბებიას ნაცნობები უკვე მოდიოდნენ სამძიმარზე,მე და ტრიშა კიდევ ნამცხვრით და ცივი წვენით ვუმასპინძლდებოდით.მალევე კარებზე ზარის ხმა გაისმა, როდესაც გავაღე ჰარი და დანარჩენი ბიჭები იყვნენ.
- სტეისი,ეს ზეინია, ბენდში მეხუთე წევრი,აქამდე არ გყავს ნანახი მგონი..- მითხრა ჰარიმ, ზეინი გადამეხვია და მომისამძიმრა.
- ეს პერია,მისი შეყვარებული,- თქვა ისევ ჰარიმ, ქელა და ძალიან ლამაზ გოგონაზე მიმითითა,პერიც გადამეხვია.
- მობრძანდით..- რატომღაც ხმა გამებზარა,პერი ტრიშასთან გავიყვანე, როდესაც პერი დაინახა ღიმილი ვერ შეიკავა.
- პერი..- ღიმილით გადაეხვია.
როდესაც წვენი გათავდა გადავწყვიტე მომემზადეიბნა,ლიმონს ორად ვჭრიდი,რომ გამეწურა, მაგრამ უეცრად დანა თითზე მომხვდა, ამოვიგმინე,ეგრევე ტილოს ვსტაცე ხელი და შევიხვიე.სისხლი მდიოდა, ამიტომაც ვცდილობდი შემეჩერებინა.
- სტეისი, სად ხარ..- გავიგონე ჰარის ხმა,როცა სამზარეულოში კედელთან აკრული დამინახა გაუკვირდა, შემდეგ ხელზე დამხედა.
- გაიჭერი?- თავი დავუქნიე, თითზე დამხედა და შემომხედა.
- ყოჩაღ..- რატომღაც მეწყინა.
- წამოდი, შეგიხვევ,- იქიდან გამიყვანა,სააბაზანო ვაჩვენე საითაც იყო და იქ შევედით, პირველადი დახმარების ყუთი აიღო,იქიდან რაღაცები ამოალაგა.
- ცოტა აგეწვება,- სპირზიანი ბამბა გამისვა, რაზეც ამოვიკვნესე და თვალები ძლიერად დავხუჭე,მან კი სულის შებერვა დაიწყო.
- ცოტაც..- როდესაც კარგად მომწმინდა სისხლი,მალამო წამისვა და ბინტით შემიხვია.
- მტკივა..- ამოლუღლუღე.
- გაკოცებ და გაგივლის,- ბინტის ზემოდან ნაზად მაკოცა,რაზეც გამეცინა.
- რას იცინი?- თვითონაც გაეცინა.
- იდიოტი ხარ..- მივიწიე და ჩავეხუტე,უეცრად კარი გაიღო და პერი შემოვიდა.
- ოუ,მაპატიეთ,- უნდა გასულიყო გავაჩერეთ
- შემოდი, ჩვენ გავალთ,- პირველადი დახმარების ყუთი შევინახე,შემდეგ გავედით,ისევ პირველ სართულზე დავბრუნდით, ამჯერად ჰარიმ მოამზადა წვენი და ხალხს ჭიქები შეუვსო.
- ჰარი,- დავუძახე,ის კი მომიახლოვდა.
- არ ხარ ვალდებული, ამდენი რამ გააკეთო,- თვალები აატრიალა.
- ჩუმად იჯექი თუ გინდა საღამოს ნაყინი გაჭამო,- ამაზე ურო გამეცინა და პირზე ავიფარე ხელი.
- მშია,- ამოვიბუტბუტე,მან კი მიიხედ-მოიხედა.
- სენდვიჩი?- მკითხა,რაზეც თავი დავუქნიე, მალევე გამიკეთა, გემრიელად შევჭამე.
როდესაც მოსაღამოვდა სტუმრები დაიშალნენ,ჰარის მეგობრებს ნამდვილად არ გავუშვებდით,ამიტომაც ყველას თავის ოთახი ვუჩვენეთ, მე და ჰარიც შევედით ცალკე ოთახში,საწოლში ვიწექით, გვერდიგვერდ, მაგრამ არ გვეძინებოდა.
- დავიღალე,თუმცა ვერ ვიძინებ,- ამოოოხრა და ჩემკენ გადმობრუნდა, ცოტახანში ოტახის კარი გაიღო და შუქიც აინთო.
- ჰეი..- დაიძახა ტრიშამ მე და ჰარიმ გავხედეთ.
- მეშინია მარტო და აქ უნდა დავიძინო,- ჩემს გვერდით დაწვა.
- იკითხე მაინცზ შეიძლება?- შევუბღვირე,რაზეც გაეცინა.
- ვიცი რომ შეიძლება..ჰარის არ მცხვენია..- ჰარისაც გაეცინა.
- კაი, ვსო, ვიძინებ და იცოდეთ არ იხვრინოთ და თუ გაზები მოგაწვებათ, სააბაზანოში გადით,- ამაზე მე და ჰარის სიცილი აგვიტყდა,შემდეგ ტრიშას ტრაკზე მოვცხე ხელი.
- გამაბრაზე და აღარ ჩაგეხუტები,- სიცილნარევი ხმით ვუთხარი.
- არც მითხოვია,- ენა გამოგვიყო, თავი დავუქნიე და ჰარის ჩავეხუტე თან ვიცინოდი,ტრიშამ შუქი ჩააქრო,ასე ჰარიზე მიხუტებულს ჩამეძინა.
_________________________________________
ხალხნო,მადლობა რომ მოგწონთ და კომენტარებში მიწერთ ამას🥰
ხშირად ვერ გაქცევთ ყურადღებას, რომ ვმუშაობ ამის ენერგია არ მრჩება,თუმცა ვახერხებ და შესვენებაზე ვდებ ხოლმე ფიკს.
იმედია აქტიურობას გააგრძელებთ😇
YOU ARE READING
What Is This Love(H.S)დასრულებულია
Fanfictionფიკი ახალგაზრდა მოდელის,სტეისი კუპერისა და ვან დაირექშენის ერთ-ერთი წევრის,ჰარი სტაილსის შეხვედრისა და მოულოდნელი სიყვარულის შესახებაა. ფიკი დაწერილია 2018 წელს.
