What Is This Love(H.S)დასრულებულია

დიდი ხნის შემდეგ

- ჰარი, გამიშვი..-  ფართხალ ფართხალით კი არ მომშორდა,არამედ ჩემკენ მობრუნდა.ისევ დავიხარე და კოცნა დავუწყე, ხელების მკერდზე რტყმა დამიწყო.
- ჰარი,- ამოილუღლუღა, მაგრამ ბოლოს დამნებდა,ხელში ავიყვანე და მაგიდაზე შემოვსვი, ხელები კისერზე მომხვია და ახლოს მიმიზიდა.მაისური გავხადე, მკერდზე დავუწყე კოცნა, ის კი კვნესოდა.მაგიდაზე გადავაწვინე და კოცნა-კოცნით დაბლა ჩავედი, შარვალიც გავხადე, შემდეგ მეც გავუხადე და მის ზემოდან მოვთავსდი.
- არა..- დაიყვირა ბოლო ხმაზე, რაზეც შემეშინდა.
- რა, არა.
- პრეზერვატივი..მეორეჯერ ის შეცდომა არ მინდა გამეორდეს..
- უი, ჰო,- შარვლიდან ამოვიღე, სწრაფად გავიკეთე ზედ.
- მოიცა, რა შეცდომა..?- ბოლოს ვკითხე.
- მოკეტე რა..- მითხრა და მაკოცა. მასში ნელა შევედი, რაზეც ხმადაბლა ამოიკვნესა,მაისური გადამაძრო. მის ნაზ კისერს ვუკოცნიდი,ცალი ხელით კი ბიუსჰალტერი გავუხსენი და მოვაშორე.
- ჰარი,- ამოიკვნესა ჩემი სახელი,რაც მესიამოვნა.
- იქნებ ოთახში გაგვეგრძელებინა?- კვნესით მკითხა.
- კაი..- ხელში ავიყვანე და კიბეებზე ავედი,მისი ოთახის კარზე მივაყრდენი, დასწრაფი ბიძგებით დავიწყე მასში შესვლა.
- ააჰ..- წამოიკივლა და თმაში მომქაჩა.ოთახში შესვლისთანავე საწოლზე გავგორდით, ჩემს ზემოდან მოექცა.
საჯდომზე მოვუჭირე ხელი და თან სწრაფად ვმოძრაობდი.
- ამის დედაც,- ამოიკვნესა, როდესაც პიკს მივაღწიეთ.გვერდით გადაწვა, საბანი გადავაფარე, პრეზერვატივი გადავაგდე და ისევ მასთან დავბრუნდი,უკნიდან მივიხუტე და თავი კისერში ჩავურგე, თან ვკოცნიდი.
- სტეისი..
- რა.
- რა შეცდომაზე ამბობდი?
- დაივიწყე,- ამოიოხრა.
- ვიცი, ფეხმძიმედ რომ იყავი..
- რა?
- ჩემგან?- ვიგრძენი, როგორ გამებზადა ხმა.
- ამაზე ლაპარაკი არ მინდა..- ეგრევე ჩემკენ მოვაბრუნე.
- ჩემგან იყავი ფეხმძიმედ?- თვალები აუცრემლიანდა,- რატომ არ მითხარი?- თვალები ამიცრემლიანდა.
- უკვე გვიანი იყო..მაგრამ,რაც არ უნდა მომხდარიყო, არ ვაპირებდი რამის თქმას,-  ისევ ცრემლები გადმოსცვივდა..ამეტირა იმაზე,რომ ის ჩემგან იყო ფეხმძიმედ, თუმცა ბავშვი ვერ შეინარჩუნა..კისერში ჩავუმალე თავი, ხმამაღლა ავტირდი.ასე იქამდე ვიყავით ვიდრე არ ჩაგვეძინა.
*დილით*
*აგრძელებს სტეისი*
როდესაც გავიღვიძე ჰარი გვერდით არ მეწვა.ამოვიხვნეშე, თხელი ხალათი ჩავიცვი და დაბლა ჩავედი,დავინახე თუ როგორ ამოიცვა შარვალი,ალბათ ჩემი ფეხის ხმა გაიგო, რადგანაც
შემოტრიალდა.
ყავა მოვიმზადე და სკამზე ჩამოვჯექი.
- იმედია არ ფიქრობ,რომ წარსული უკან ჩამოვიტოვე და შევრიგდით,- უემოციოდ ვუთხარი.
- ნუ ღელავ, არ ვფიქრობ,- იმავე ტონით მითხრა, როგორითაც მე.
- ძალიანაც კარგი,- ყავა მოვსვი, რა დროსაც ტრიშა შემოვიდა. გაოგნებული გვაშტერდებოდა ხან მე, ხან ჰარის და ხან ჩემს ტანსაცმელს,რომელიც გუშინდელის მერე ძირს ყრია.
- გამარჯობა, ტრიშა,- მიესალმა ჰარი და მაისური გადაიცვა.
- გამარჯობა,- დაბნეულმა თქვა და თვალით მანიშნა რა ხდებაო, ხელი გავაქნიე არაფერი მეთქი.
- ნახვამდის..
- ჩაო,- ხელი დავუქნიე, ვანიშნე რომ მეკიდა მისი წასვლა.
- რა ჯანდაბა მოხდა..; ტრიშა მეცა.
- რა მოხდა?
- სექსი გქონდათ?
- ჰო.
- შერიგდით?
- არა, დებილო,- ჩემი ტანსაცმელი ავხვეტე.
- აბა?
- არაფერი ისეთი,- ტრიშა ისეთია თუ არ მოუყევი ბოლომდე, არ მომეშვება,ამიტომაც ყველაფერი ვუთხარი.
- რომ გაიგო მისგან იყავი ფეხმძიმედ, რა გითხრა?
- უბრალოდ..
- უბრალოდ?
- იტირა,-  პირი დააღო.
- ნანობს?
- მე რა ვიცი,- მხრები ავიჩეჩე.
- წავედი, შხაპი მივიღო,- სააბაზანოში ავედი,აბაზანა ავავსე წყლით და ქაფიანში ჩავწექი.
თვალები როცა დავხუჭე,გუშინდელი ღამე გამახსენდა და ღრმად სუნთქვა დავიწყე.
ვაღიარებ, მენატრებოდა მისი შეხება,მაგრამ ისეთი არ იყო, როგორც ადრე,ალბათ იმიტომ,რომ მასზე ისევ გაბრაზებული ვარ.მიკვირს საიდან გაიგო ჩემი ფეხმძიმობის ამბავი, მაგრამ რომ ატირდა, ცუდად გავხდი და მე უარესაც ავტირდი.რომ არ ჩაგვძინებოდა, ალბათ ახლაც ვიტირებდით.