What Is This Love(H.S)დასრულებულია

ახალი კონტრაქტი

ზარის ხმამ გამომაფხიზლა,თვალები მოვიფშვნიტე, უეცრად  გამახსენდა,რომ შემოსასვლელ კარებთან ჩამძეინა.წამოვდექი, პერანგი შევისწორე და კარი გავაღე.
- სტეისი?- საიმონმა დაბნეულმა წარმოთქვა ჩემი სახელი.
- გამარჯობა,საიმონ,- მივესალმე, გაკვირვებულმა ამათვალიერა.
- საიმონ,- დაიძახა ჰარიმ,მეკიდევ ბღვერით შევტრიალდი, მივუახლოვდი და სილა გავაწანი.
- ნაბიჭვარო!- ვუთხარი და მის ოთახში ავირბინე,შარვალი ამოვიცვი მხოლოდ, ჩემი ტელეფონი ავიღე და ისევ ქვემოთ ჩავედი.
- ჰარი, მთელი სოციალური ქსელი გადაჭედილია შენი და სტეისის ფოტოებით, რა ჯანდაბა ხდება?
- არც მე ვიცი, რა ხდება,- მხრები აიჩეჩა ჰარიმ,საიმონმა კი ამოიხვნეშა,ვეცადე ჩუმად გავსულიყავი,მაგრამ ჰარიმ დამიძახა.
- ჩემი პერანგი მიგაქვს?
- მოკეტე, ჰაროლდ!- სწრაფად მოვშორდი იქაურობას.
სახლში, როდესაც მივედი ტრიშას გათიშულს ეძინა.
- ჰეი, გაიღვიძე..- შევანჯღრიე,ის კი წამოიზლაზნა.
- რა ხდება?
- ჯონათანი გირეკავს, ალბათ ფოტოსესიასთან დაკავშირებით..- ვუთხარი და ტკივილ გამაყუჩებელი ჩავუგდე პირში,სანამ თავის ტკივილები დაეწყებოდა.
- ხვალ მიფრინავ?
- აჰამ, უნდა მოვემზადო.
- და სად იყავი? ან ვისი პერანგი გაცვია?
- იმ იდიოტმა თავის სახლში წამიყვანა, მისი პერანგი მაცვია.
- მაგ იდიოტს სახელი აქვს,- შემომიბღვირა.
- ჰო,ვიცი,- ჩემს ოთახში ავედი, დიდი ჩემოდანი გადმოვოღე გარდერობის თავიდან და ტანსაცმელის ჩალაგება დავიწყე. ერთ საათში საჭირო ნივთებით გავავსე,როდესაც შევკარი საწოლიდან ჩამოვდე და გარდერობის გვერით მივაჩოჩე,ხვნეშით დავეცი საწოლზე და გავითიშე.
სახეზე ნაზმა ფერებამ გამომაფხიზლა,შევიშმუშნე გვერდით მივბრუნდი და მოვეხვიე.
- უკვე დაბრუნდი?- ამოვიბუტბუტე, ცხვირზე მაკოცა, გამეცინა და უფრო მივიხუტე.
- ვისი ოდეკოლონი გასხია?- ცხვირზე თამაში დამიწყო,რაზეც ისევ ჩავიხინე.
- მოგწონს?- მკითხა,რაზეც თვალები ვჭყიტე,როდესაც ტრიშას მაგივრად ჰარიმ მიპასუხა.
- ჯანდაბა..- წამოვიყვირე და წამოვხტი.
- აქ რას აკეთებ?- დავუყვირე.
- შენმა დამ შემომიშვა, თვითონ კი წავიდა.
- ოხ ტრიშა!
- მარკი გირეკავდა,ცალკე საიმონი, არცერთს რომ არ უპასუხე მე გამომგზავნეს და ეს გამომატანეს,- რაღაც ფურცელი მომაწოდა.
- ეს რა არის?
- ნახე,- საწოლზე ჩემოვჯექი და კითხვა დავიეწყე.
- რა?- დავიკივლე.
- ჰო.
- არა!
- რას ვიზავთ..
- არ მინდა.
- მე ხომ რას ამბობ.
- და რატომ?
- იმიტომ,რომ ყველა ეგრე ფიქრობს.
- მკიდია ყველა..
- მარკს და საიმონს არა!
- არ მჯერა შენი.
- დაურეკე შენს მენეჯერს,- ამოვიხვნეშე და ტელეფონი ავიღე.
- ჯერ არ მომიწერია ხელი, შენი პასუხის მერე მოვაწერ მე..- მისთვის არც გამიხედავს,ეგრევე მარკს დავურეკე.
- დიდება შენს გამოჩენას,- თქვა მან.
- რა ჯანდაბა ხდება?
- როგორც ჩანს წაიკითხე კონტრაქტი.
- ჰო,წავიკითხე..
- მოაწერე ხელი?
- არა და არც მოვაწერ!
- მოგიწევს, საყვარელო, დამიჯერე, ჰარის მთელი საათი ველოდებოდით, როდის დაგვთანხმდებოდა.
- რა საჭიროა?!
- რომ არ იყოს საჭირო, ხომ იცი, არ გეტყოდი.
- არ მინდა!
- სტეისი, შენთვის სამი წლის განმავლობაში არ დაგვიძახებია,რომ შეყვარებული გაგეჩინა, ახლა კიდევ, გთხოვ..
- აუცილებელია ერთი წელი?
- კი.
- ხვალ რომ მივფრინავ ხელს შეუშლის ამას?
- არა, ჰარიც გამოგყვება,- დუდღუნი დავიწყე.
- კაი, მოვიფიქრებ.
- მალე..- ესღა თქვა და გამითიშა.
- მე და ჰარი? მე და იდიოტი? მე და...
- ჰეი...ჰეი..დიდად მეც არ გამხარებია, მაგრამ, რადგანაც თქვეს საჭიროაო, ესეიგი საჭიროა, წუწუნს მოეშვი და მოაწერე ხელი..- ამაზე უფრო გავმწარდი.
- ნუ ყვირი, ბიჭო!
- მაშინ ნუ ჯიუტობ.
- არ მინდა შენი შეყვარებული ვიყო.
- შენს სურვილებზე არაა,- კალამი ავიღე, ფურცელს რომ მივუახლოვე, ჰარის გავხედე, რომელიც ელოდებოდა, როდის მოვაწერდი ხელს.სრაფად გავკარი ხელი ფურცელს და პასტა მივაგდე საწოლზე შემოვჯექი და გაბღვერილი სახით გავხედე ჰარის,რომელიც ხელს აწერდა.
- ახლა გაიღიმე..- მითხრა, მეკიდევ უფრო გავიბღირე.
- სერიოზულად, ფოტო უნდა გამოვაქვეყნოთ,- თვალები ავატიალე, გვერდით მომიჯდა და მანიშნა ფოტო გადამეღო.ტუჩები ლოყაზე მომადო, გადავიღე, ოღონდ არ გადამიღია,ისეთი სახე მქონდა,აშკარა იყო მასთან ყოფნა რომ არ მინდოდა.
- კაი რაა...გაიღიმე მეთქი,- ისევ ისე მომაწება ტუჩები, ნაძალადევად გავიღიმე და ფოტო გადავიღე, ჰარი სანამ მომშორდებოდა ლოყაზე მაკოცა.
- მორჩი!- შევუბღვირე და ლოყა მოვიწმინდე.
- წამოდი, სადმე გავიაროთ.
- არ მინდა.
- გინდა, წამოდი,- მითხა მშვიდად და წამომაყენა.
- სად მიმათრევ?
- მშია და სადმე კაფეში დავსხდეთ,- თავი დავუქნიე.
- გადი, უნდა გამოვიცვალო.
- გცხვენია?
- არ მინდა აქ იყო, გადი,- ამოიდუდღუნა და გავიდა, სწრაფად გავიხადე.ვარდისფერი ზედა, ნაცრისფერი ელასტიკი,თეთრი ბოტასები და ჯინსის კურტკა მოვიცვი,თმები ჩვეულ კოსად გავიკეთე,ტელეფონი ავიღე და დაბლა ჩავედი.
- წავიდეთ?
- ჰო,წამოდი,- გარეთ გავედით,მის მანქანაში ჩავსხედით და წავედით.
როდესაც გააჩერა, გადავედით, კაფეში სანამ შევიდოდით სათვალეების მაღაზიას მოვკარი თვალი.
- მოიცადე, აქ შევიდეთ ჯერ,- უკან გამომყვა.
- თვალებზე პრობლემა გაქ?
- ეგ რა შუაშია,იდიოტო,- ლურჯ სათვალეს ვსტაცე ხელი.
- ეს მომწონს,-  ჰარის გავხედე,რომელის სახეც უბრალოდ არაფრის მთქმელი იყო.
- მე ვიყიდი..
- კაი,- მხრები ავიჩეჩე,მან კი თვალები აატრიალა.როდესაც მიყიდა ისევ გავიკეთე.
- ესეიგი სათვალეები მოგწონს.
- ჰო,მასეა,- კაფეში შევედით და თავისუფალ ადგილს მივუჯექით.
- რას შეჭამ?
- პიცა მინდა..- თავი დამიქნია და როდესაც მიმტანი მოვიდა შეკვეთა მისცა.
- წვენი?
- რაც გინდა,- არჩევნის უფლება მივეცი,მანაც ფორთოხლის შეუკვეთა.
- სანამ პიცას მოიტანენ, გადამიღე..- ჩემი ტელეფონი მივაწოდე.
- პაროლი?- მის კითხვაზე თვალები ავატრიალე.
- ნუ შემეცი,- ჰარიმ წარბები შეჭმუხნა.
- პაროლი მეთქი!
- მეორედ არ გაგიმეორებ,- სიცილით ვუთხარი, როდესაც მიხვდა პაროლად ეს მეყენა, მანაც გაიცინა.
- არანორმალური ხარ,- ენა გამოვუყავი.
- კაი, გიღებ,- ფოტო გადამიღო თუ არა, პოზა შევიცვალე.
- კარგი, გეყოს,- ვუთხარი და ტელეფონი გამოვართვი
- კარგები რომ არ იყოს, მოგკლავ!
- ნუ ხარ შტერი,- გადმომიჩურჩულა. მელევე ჩვენი შეკვეთაც მოიტანეს,ჰარის დავასწარი და პიცის ჭამა დავიწყე.
- ღმერთო, რა კარგია,- პირ გატენილმა ამოვიჩხავლე.
- გეჰანხმები,- მანაც პირ გამოტენილმა მიპასუხა, რაზეც რამის დავიხრჩე,წვენი მოვსვი და სიცილი გავაგრძელე.ჭამას მოვრჩით, ჰარიმ ანგარიში გადაიხადა და სანამ გავიდოდით, მასთან ერთი გოგო მოვიდა, ფოტოს გადაღება სთხოვა,როდესაც მორჩნენ ჰარიმ ხელი მომხვია,ასე გამოვედით კაფედან,მანქანამდე მალევე მივედით, ჩავსხედით თუ არა ჰარიმ გამომხედა.
- ჩემთან წამოხვალ?
- არა.
- კაი რა, მთელი წელი ასე გაბღვერილი უნდა იყო?
- ხვალ პარიზში მივფრინავ.
- ვიცი,მეც მოგყვები დაგავიწყდა?
- შენ დარჩი ჩემთან.
- რატომ?
- ტრიშას ერთი თვე ვერ ვნახავ, მინდა ამაღამ მასთან ერთად ვიყო.
- კარგი, მაშინ ჯერ ჩემთან გავიაროთ, ჩემოდანს ავიღებ,- თავი დავუქნიე,მანქანა დაძრა და წავედით,როდესაც მასთან მივედით  მისაღებში ტახტზე მოვკალათდი, ჰარი კიდევ თავის ოთახში ავიდა ჩემოდნის ჩამოსატანად.
- თოჯინავ, წამოდი,- ცოტახანში მისი ხმა გავიგონე,წობდექი და წობედით.ათ წუთში ჩემს სახლთან ვიყავით, პირდაპირ მისაღებში შევედით, ტრიშა ტელევიზორს უყურებდა  შონთან ერთად.
- ჰარი?- გაუკვირდა ტრიშას მისი აქ დანახვა.
- გამარჯობა, ისევ.
- ესეიგი მართალია?
- რა,ტრიშა?
- რომ ერთად ხართ..
- ჰო,- ჩემი და ეგრევე შემომეხვია,- მიყვარხართ,- შემდეგ კიდევ ჰარის გადაეხვია.
- შენ საიდან გაიგე?- ვკითხე.
- ჰარის პოსტი ვნახე, ინსტაგრამზე,- ჰარის გავხედე სიცილით.
- როდის მოასწარი?
- სანამ ტანსაცმელს იცვლიდი,- ენა გამომიყო.
- ესეიგი, პოპკორნი მოვამზადე, ნამცხვარი და წვენებიც ვიყიდე,ჰო.. ტკბილი ზეფირებიც,- თქვა ტრიშამ, მეკიდევ ლოყაზე ვაკოცე.
- ამდენი რაღაც რად გინდოდა?- ჰკითხა ჰარიმ.
- როცა სტეისი სადმე მიემგზავრება, ასე ვშვრებით ხოლმე,საღამოობით ფილმებს ვუყურებთ,- თავი დაუქნია,იმის ნიშნად, რომ გაიგო. რაღაც ფილმი ჩართეს,ჰარი ჩემს გვერდით იჯდა, ტრიშასთვის მხარზე თავის ჩამოდება მინდოდა,მაგრამ შონს ჰქონდა მოხვეული ხელი,ამიტომაც ჰარის დავადე,მანაც მომხვია ხელი.
შუა ფილმის დროს ზეფირიც მომიშვირა პირთან ახლოს, იმწამსვე მისი ხელიდან შევჭამე.
ფილმი დასასრულს რომ მიუახლოვდა თვალები მოვისრისე.
- აუ, მეძინება,- ტრიშას გავხედე.
- მეც..- მოიწია და მომეხვია.
- დილით კი გნახავ, მაგრამ მაინც,- თავზე ვაკოცე და წამოვდექი.ჰარი უკან გამომყვა.
- მე სად დავიძინებ?
- სადაც გინდა,- მხრები ავიჩეჩე,დიდი მაისური ავიღე, სააბაზანოში შევედი და გამოვიცვალე,შემდეგ უკან ოთახში დავბრუნდი და რას ვხედავ, ვაჟბატონი ჩემს საწოლში მოკალათებული იწვა.
- კაი საწოლი გაქვს,-  დაარწია საწოლი,- იმედია კარგი გამძლეა,- თქვა მან,მეკიდევ დაბნეულმა გავხედე.
- რა დებილობებით ინტერსდები?- გვერდით მივუწექი.
- ჩაგეხუტო?
- არა,- ვუთხარი და მუცელზე დავწექი.მან მაინც მომხვია ხელი წელზე, რაზეც ამოვიხვნეშე.
- ჰაროლდ, ნერვებს ნუ მიშლი..- ჩაიხითხითა,- და ღამე არ იხვრინო.
- სტეისი კი არ ვარ,- თქვა მან, მეკიდევ ბალიშიდან თავი წამოვყავი.
- რა?
- კაი, დამშვიდდი, გეხუმრე..
- იდიოტო,- ამჯერად ზურგზე დავწექი. მუცელზე მომხვია ხელი, მხარზე ჩამომადო თავი და დაიძნა,მეც მალევე ჩამეძინა.