What Is This Love(H.S)დასრულებულია

ივი

*აგრძელებს სტეისი*
ჰარიმ ივი ისევ დამაკავებინა ხელში და ახლოს მოიწია.
- ღმერთო..დედა გავხდი..- ვთქვი და ავქვითინდი.ჰარი მოიწია და ტუჩებზე მაკოცა.
- დეიდა გავხდი..- შემოხტა ტრიშა და მომვარდა.
- ვაიმე, რა ცხოვრებაა,- ხელზე შეეხო ივის.
- აბა არავის შემოშვება არ შეიძლებაო?
- ლუიმ გადაატანინა ექთანს ყურადღება,ასე შემოვიპარე..დედა და მამაც აქ არიან.
- უნდა გავიქცე, ფოტოს გადავუღებ უბრალოდ,- ტრიშამ და სამივეს გადაგვიღო.
- მიყვარხართ...საღოლ, დაო,- თქვა და გავარდა აქედან.ღმერთო, რა გიჟია ეს გოგო.
- ვფიქრობ ჯერ არაა აუცილებელი ბავშვის ფოტოები გამოვაქვეყნოთ.სჯობს ჯერ მოვნათლოთ,- ვუთხარი ჰარის, მან კი თავი დამიქნია.
- შენსავით ლამაზია..- მის სიტყვებზე მომღიმარმა გავხედე,
*ერთი თვის შემდეგ*
გვიან ღამით ივის ტირილმა გამომაფხიზლა,მეკიდევ სადაცაა ვიტირო.იმის გამო არა,რომ ერთ საათში მესამედ მაღვიძებს.არა, უბრალოდ რაღაც აწუხებს და ვერ ისვენებს,ხვალ მე და ჰარის ექიმთან მიგვყავს.
წამოვდექი და ივის ოთახში გავედი.აკვნიდან ამოვიყვანე თუ არა დამშვიდდა და მომეკრო.ვარწევდი, თან ვეფერებოდი,თხუთმეტ წუთში ჩაეძინა და ისევ უკან ჩავაწვინე.ცოტახანს ვუყურებდი.არ გამოფხოზლდეს მეთქი, მაგრამ არა.
ოთახში რომ დავბრუნდი ჰარის მივუწექი, მომეხვია და კისერზე მაკოცა,რაზეც ამოვიკვნესე.
- პატარავ, კაი რა..- ამოილუღლუღა ჰარიმ.ჩუმად ჩავიხითხითე.
- მჰ..- ჰარის ჯინაზე ძალით ამოვიკვნესე,ხელი მაისურში შემიყო და მკერდზე მომიჭირა.ახლა უკვე მართლა სიამოვნებისგან ამოვიკვნესე.
- ჰარი..- წამოვიკივლე, როდესაც მის ზემოდა მომაქცია.
- ჩშშ, ბავშვი არ გააღვიძო,- კისერზე კოცნა დამიწყო.
- აჰ...- ოდნავ ხმამაღლა ამოვიკვნესე და თმაში შევუცურე ხელი.
- ფრთხილად,- მითხრა ჰარიმ სიცილით, როცა საცვალი გავაძრე.მის ღირსებაზე ფრთხილად დავჯექი და სიამოვნებისგან ამოვიხვნეშე.
- აჰ..ჯანდაბა,- ღრმად სუნთქვა დავიწყე,ჰარი მიდევ ხან საჯდომზე, ხანაც მკერდზე მიჭერდა ხელებს.
- სწრაფად, პატარავ,- თქვა მან, მეკიდევ ბიძგები ავაჩქარე თუ არა უფრო ხმამაღლა ამიტყდა კვნესა.
- ამის..აჰ...დ..დედაც..- როდესაც გაათავა და მისი თბილი სითხე ჩემში ჩაიღვარა,პირდაპირი მნიშვნელობით გვერდით გადავვარდი.საწოლიდან თავი მქონდა გადაგდებული და ღრმად ვსუნთქავდით.
მალევე ვიგრძენი,როგორ გადამიწია ფეხები და სუსტ წერტილზე ენა ამატარა.
- კარგია..- ამოვილიღლუღე და საბანს მოვქაჩე.
- ახ...- ამოიკვნესა ჰარიმაც.
- ღმერთო,- თვალები სიამოვნებისგან მიმეხიჭა და რამოდენიმე წამი გაშეშებული ვიწექი.მის სასიამოვნო კოცნას ვგრძნობდი.ქვემოდან ნელ-ნელა ამოვიდა და ტუჩებზე დამეწაფა.
კოცნა კი იცის ტირილმა გაგვაწყვეტინა.
- აუ..- რამის ავტირებულიყავი.უნდა წამოვმდგაროყავი ჰარიმ გამაჩერა.
- მე მივხედავ,- ფეხზე წამოდგა,შორტი ამოიცვა და გავიდა.
*აგრძელებს ჰარი*
ივისთან რომ შევედი და ხელში ავიყვანე,ეგრევე ტირილი შეეყვიტა.
- მაა.. რატომ არ გიყვარს მარტო ძილი, ჰაა..ჩემო პრინცესავ,- ნაზად ჩავკოცნე,შემდეგ კი ჩემს ოთახში გავიყვანე.
- პრინცესას ჩვენთან ძილი უნდა,- სტეისის გამიღიმა.შუაში ჩავაწვინე და ორივე მოვწხვიეთ, ივიმ დაიძინა, ახლა კი სტეისი ატირდა.
- რა დაგემართა?- სახეზე მოვუსვი ხელი.
- საშინელი დედა ვარ..
- ჩშშ..ნუ ამბობ მსგავს სისულელეებს,- ცრემლები მოვწმინდე.
- ბავშვს რაღაც რომ აწუხებდეს?
- მას უბრალოდ ჩვენთან ძილი უნდა.
- შენ ყველაზე კარგი დედა ხარ და ამიტომაც ღელავ..პირველია და ნელ-ნელა ისწავლი... ბოლოსდაბოლოს კიდევ მინდა,- ჩავიხითხითე,მასაც გაეცინა,- აი, ასე...გაიღიმე,რომ ყველფერი კარგად იყოს..- თავი მოსწოა და ხელზე მაკოცა.
- მიყვარხართ,- თვალები დახუჭა.
- მეც..
*მეორე დღეს*
როდესაც გამეღვიძა მეგონა ივი და სტეისი გვერდით მყავდნენ, მაგრამ არა.წამოვჯექი და ფანჯრისკენ გავიხედე, სტეისი ივის აჭმევდა და თან ეთამაშებოდა.
- დე, ნაქე მამიკომ გაიღვიძაა..ცოტახანს მიდი,რომ დედიკომ ჩაიცვას კაი?- ბავშვი მომიყვანა,რა თქმა უნდა, ჩემი პრინცესა ავიყვანე და ჩავკოცნე,მუხლებზე დავიწვინე, თამაში დავუწყე,.ივი ხელებს იქნევდა და საყვარლად იცინოდა.
- ახლა ივის ჯექია..- თქვა სტეისიმ ცოტახნის შემდეგ და ივი ისე მომტაცა ვერც შევნიშნე.
- ეეი..- ვთქვი ნაწყენმა,რაზეც სტეისის ჩაეცინა და მაკოცა.რატომღაც ივი მოიღუშა და გაბღვერილი მიყურებდა.
- რა იყო?- ჰკითხა სტეისიმ რაზეც ახლა ბღვერით მას გახედა.
- მამიკოსია,- ვთქვი და გავიცინე.
- ეჭვიანობაში მგავს,- თქვა სტეისიმ და გადაიხარხარა.შემდეგ ივის ვაკოცე და ხასიათზე მოვიდა.
- ჩავაცვსმ და ექიმთან წავიყვანოთ,- თავი დავუქნიე და წამოვდექი.როდესაც მოვემზადეთ ივი თავის ექიმს მივუყვანეთ,რომ დავრწმუნებულიყავით რიგზე იყო თუ არა.
- პატარა ასი პროცენტით ჯანმრთელია..მაგრამ უფრო კარგი იქნებოდა ცოტახნით სადმე თუ წაიყვანდით, მთაში ან სადმე..- თქვა სტეისის კიდევ აკანკალებული ხელი დაუმშვიდდა.
- წუხელ ძალიან წვალობდა,რომ ვაძინებდი, მალევე ეღვიძებოდა..
- როგორც ჰარიმ თქვა თქვენს გვერდით ესიამოვდა..ცოტახანს თუ წინააღმდეგნი არ იქნებით მიიწვინეთ ხოლმე,ასე უსაფრთხოდ და დაცულად გრძნობს თავს ბავში,- რატომღაც დიდზე გამეღიმა.
- ბავშვების უმეტესობას მშობლებთან სძინავს..ნუ ასე გაუჭირდებოდა მოზარდს მარტო ძილი,თუმცქ თავისი ოთახი რომ ექნება და თავის გემოზე მოაწყობს, სულ აღარ მოუნდება თქვენს ოთახში შემოსვლა,- ექიმმა სიცილით გვითხრა, რაზეც სტეისისაც გაეცინა.
როდესაც იქიდან გამოვედით,ჩემმა ოატარამ ივი საბავშვო ღვედიან სავარძელში ჩასვა.
- ივი ჩვენს ადგილას უნდა ავიყვანოთ.
- ჰო, კარგი აზრია,- გავუღიმე.
- ხვალ წავიდეთ.
- კარგი.
როდესაც სახლში დავბრუნდით ყველას დავურეკეთ და შევატყობინეთ,რომ ხვალ მივდიოდით და მალევე აქ გაჩნდნენ.
- ჩვენც გვინდა წამოსვლა,- პირი დავაღე.
- ღმერთო, კიდევ კარგი მოვიფიქრე და მეორე სართული მივუმატე იმ სახლს,- ჩემს ნათქვამზე ყველამ კმაყოფილმა ჩაიცინა.
- ხოდა მოვდივართ.
- პერი, შენც მოდიხარ ხომ?- ჰკითხა სტეისიმ.
- ჰო, რა თქმა უნდა,- ჩემი აზრით პერი ჩვენს გამო კიარა, ზეინის გამო მოდის.ასევე ზეინიც.
- კარგით, ახლა ივი უნდა დავბანო..
- მე დავბან რა,- სთხოვა ლუიმ სტეისის.
- არა, მე,-წამოხტა ლიამი.
- იცით რაა? გყავთ თქვენ შვილები, წამოიყვანეთ ხვალ და ბანეთ რამდენიც გინდათ..ივის მამიკო დაბანს,- ვთქვი და სტეისის გამოვართვი,სააბაზანოში გავიყვანე ივი..ვიდრე დაბანას დავუწყებდი სტეისი სიცილით შემოვიდა.
- მამიკოსთან უნდა ივის..- ვთქვი და თბილ წყალში ჩავაწვინე.ივი თავის სათამაშოს აჩხაკუნებდა, თავისთვის ერთობოდა.როდესაც დავბანე, დიდ, ფუმფულა პირსახოცში გავახვიე და ჩავკოცნე.
- ვეჭვიანობ..- თქვა სტეისიმ და ხელები გადაიჯვარედინა.
- მეც მინდა..- თქვა ბოლოს, მეკიდევ გამეღიმა და საკოცნელად რომ მივიწიე გამაჩერა.
- ბავშვზე ვთქვი,- ივი ჩაკოცნა..თვალები ავატრიალე და სააბაზანოდან გამოვედით,პატარას თავისი პიჟამოები ჩავაცვით,მალევე მიეძინა და საწოლში შევაწვინე.
- ჩავიდეთ დაბლა, ვიდრე გაეღვიძა,- ჩუმად გამოვიპარეთ იქიდან.