Ceza

Yirmi Beş✨

•ECE
Uzun hazırlıklarımızdan sonra sonunda okullar arası müzik yarışmasının günü gelmişti son kez prova yapmak için müzik odasına gidiyordum çok heyecanlıydım daha önce de insanlar önünde piyano çalmıştım ama o zaman sadece ben vardım şimdi ise üzerimde grubun sorumluluğu da vardı ama bize inanıyordum.

Prova odasına girdiğimde herkes enstrumanını hazırlıyordu ben de piyanomun başıma geçtim nota kağıtlarımı hazırladım diyeleri de tamam olunca parçamızı son kez prova ettik gayet başarılıydık grubuma çok güveniyordum diğerleri de öyleydi Atakan bateri çubuklarını çevirirken bu sene kesin bizde dedi geçen sene kılpayı kaybetmişler anlattıklarına göre ve bu onları çok sinir etmişti o yüzden bu sene daha hırslılardı.

Yarışma bu sene okulda olacaktı yabancı bir ortamda olmayacağım için daha rahattım notlarımı alıp herkes toplanınca çıktık ve konferans salonuna doğru yola koyulduk yolda biraz konuşup şakalaşarak birbirimizi rahatlattık sonuçta ne kadar belli etmemeye çalışsak da hepimiz gergindik.

Salona arka sahne kapısından girdik perdenin arasından kızları gördüm onlar da benim kadar heyecanlı görünüyorlardı ev sahibi okul olduğumuz için en son performansı biz sergileyecektik sırayla diğer okulların sahneye çıkışını izledik hepsi başarılıydı ama biz daha iyi olmalıydık...

Sıra bize gelmişti heyecanımı yatıştırmaya çalışırken Efe'nin sahneye doğru ilerlerken elimi tutmasıyla bir an irkilsem de rahatlatmıştı yerlerimize geçerken en rahat gülümsememi yüzüme yayıp çocuklara baktım onlar da benim gibiydi anonsumuz yapıldıktan sonra başladık şarkımız Queen-Love of my life'dı ilk başta sadece ben çalıyordum sonra Efe başlıyor Atakan'dan da sonra solistimiz sözlere başlıyordu hem piyano çalıp hem vokallik yapmak ilk başta beni gerse de zaten bu şarkıyı çok sevdiğim ve mırıldanacağım için fazla sorun olmamıştı her şey yolunda gidiyordu notalar yükseldi ve zamanla yavaşlayıp bitti, alkışlardan beğenildiği anlaşılıyordu ama önemli olan jürinin kararıydı tekrar arkaya geçtik asıl stres şimdi başlamıştık sarılıp birbirimiz tebrik ettik elimizden gelenin en iyisini ortaya koymuştuk şimdi sıra beklemekteydi  on beş dakika bitmek bilmemişti sonra bütün gruplar sahneye çağırıldı jüri kararını vermişti...

Lafa girdi "Evet gençler fazla uzatıp sizi germek istemiyorum o yüzden hemen önce nedenini sonra da kazanam grubu açıklayacağım grup içi uyumu ses enstrüman ve şarkı seçiminin sorunsuz ve güzel olması nedeniyle kazanan grup... Fenerbahçe Lisesi tebrikler.

Alkış sesleri uğuldarken şok olmuştum bekliyor ve güveniyordum evet ama şok olmuştum yine de Atakan'nın beni sarsması ve sarılmasıyla kendime geldim ve Atakan'a sarılırken yerimde zıplamaya başladım solistimiz Mert'e de sarılıp tebrik ettim ve Efe'ye koştum sıkıca sarıldım ona da sonra arkamdan Atakan ve Mert'in de bize dahil olduğunu hissettim gerçekten çok mutluydum.

Atakanla geçen senenin kazananı takımın yüzüyle dalga geçerken Efe'nin sesini duydum ne ara mikrofon almıştı o kargaşada hatırlamıyorum. "Emm ben öncelikle jürilerimize teşekkür etmek istiyorum ve grubumdan da bu grupta olduğum için de çok mutluyum hepsine tek tek teşekkür ederim solistimiz Mert diyip Mert'i gösterdi alkışların sessizleşmesini bekleyip Atakanı göstererek bateristimiz ve harika bir arkadaş Atakan, yine alkışların dinmesini bekledikten sonra sıra bana geldi ve Ece grubumuzun en yeni üyesi ama bize en çok şey katanlardan şarkı seçimi ve grubumuzun her şeyi vokalist ve piyanisti yine alkışlar başladı ama bu sefer Efe sesini biraz daha yükselterek konuşmaya devam etti... Ve benim sırılsıklam aşık olduğum kız... Elindeki kupayı kaldırarak bu şampiyonluğu sana hediye etmek istiyorum benimle çıkar mısın?" dedi kızarmıştı... benim gibi.

Bir an ne yapıcağımı bilemeyip afalladıktan sonra Efe'ye doğru koşup boynuna atladım Efe belimden tutup beni döndürürken alkışlar arttı beni yere indirirken yanağına küçük bir öpücük kondurdum sonra utanıp kaçıcaktım ki elimi tuttu. Jüri başkanı elinde kupayla sahneye çıkıyordu bize verip tebrik edip bize göz kırptıktan sonra gülmemizi tutamayarak birlikte kupamızı kaldırdık sonuna kadar hak etmiştik.

Arkaya geçerken Efe yine elimi bırakmadı küçük bi çocuk gibi o kadar tatlıydı ki
Atakan olum çok iyi olcak derken dirseğiyle Efe'yi dürtüyordu Efe "Cidden o kadar rahatladım ki dedi gülümseyerek." Atakan tabii ki durmayıp bana geldi bu sefer de "Ece ya ben evde kaldım bama birini ayarlasana"diyip göz kırptı ve saçımı karıştırdı Atakan hiç istemediğim abim gibiydi ama yine de onu çok seviyordum tamam bakarız diyip saçını bozarak intikam aldıktam sonra Efe'yi çekiştirerek kaçtım perdenin arkasında hoparlörlerin üstünde bağdaş kurmuştum Efe ise ayakta karşımdaydı böyleyken boyumuz daha yakındı "Ee anlat bakalım Efecik ne zaman yaktın abayı dedim dalga geçerek" o da sırıtışıyla " İlk gördüğümden beri" dedi ne kadar cool gözükse ve karanlıktan belli olmasa da sıcaklığından onun da kızardığı anlaşılıyordu biraz daha kızarması için uğraşmaya karar vererek "Bu planlı bir şeydi sanırım dimi?" dedim "Uhmm evet yani şey bayadır nasıl söyleyebilirim diye düşünüyordum sonra dün aklıma kazanınca açıklamak geldi ve işte burdayım hanımefendi" dedi "İyi ki burdasınız beyefendi." diye sürdürdüm sanırım sırıtışı bulaşıcıydı artık ben de sırıtıyordum ki kızlar aklıma geldi.

Birden hiii diyince nolduğunu anlamadı ama kızlar diyince o da bizi kesicekler diyip elimden tutarak koşmaya başladık hepsi toplanmıştı Atakan belli ki olanları detaylıca anlatma işine başlamıştı ki herkes pür dikkat  onu dinliyordu koşarak geldiğimizi bile görmemişlerdi "Heyy biz burdayız diyip el salladıktan sonra yanlarına oturduk ben kızlar tarafında o da diğerleri tarafından sorguya çekiliyorduk kızlar koluma girince el salladım çünkü bu kola girmenin manası gel bakalım şöyle demekti kızlarla heyecanımızı giderdikten sonra teker teker sarıldık Nil hepiniz yuvadan uçuyorsunu minik yavrularım diyince kahkaha atmaya başladık Nil'i dürterek senin de zamanın yakın bence diyerek bombayı oraya attıktan sonra başka bi şey bilmiyorum ama yakın diyip sorulardan kaçtım gerçekten de öyleydi bilmiyordum ama biliyordum o sırada telefonuma mesaj geldi acaba diye düşünerek telefonu çıkarttım anonimdendi neden artık özelden yazmıyor ki diye anlamasam da açtım.

Anonim:Duyuru panosundaki pembe zarfı aç

Ne diyip duraksadım ve etrafıma baktım arka yanımdaki panoda gerçekten de pembe bi zarf vardı kızlar kendi aralarında konuşmanın hararetine dalmıştı fırsattan istifade zarfa yöneldim önce etrafıma bakındım ama şüpheli kimse yoktu açtığımda bir notla karşılaştım "Zamanı geldi. Karşıdaki saksıda tek bir beyaz taş var senin gibi farklı ve özel şimdi onun altındaki zarfı aç..." Gerçekten merak etmemiş değildim böyle daha heyecanlıydı evet ama keşke yanıma gelip kendisi verseydi  zarfı Efe'nin neden bu kadar utandığını anlayamasam da yine de devam ettim çünkü merakıma engel olamıyordum.

Taşı kaldırıp o zarfı da açtım bu sefer de notta "Devam etmeyi seçtin korkak olmaman da en sevdiğim özelliklerinden birisi keşke senin kadar cesur olabilseydim ama böylesi daha heyecanlı, değil mi? Şimdi bahçeye çık ve genelde oturduğun yaşlı çınarın altındaki banka bak orada son zarfını bulacaksın tabi devam etmeye cesaretin varsa... Beni tanımaya... " yazıyordu.

Sırıtıp senden mi korkucam anonim diye fısıldadım kendi kendime ve koşar adımlarla merdivenleri inip bahçeye geçtim zaten alışık olduğum için ağacın altına doğru yürüyordum bi yandan da etrafa bakarak ve bizimkileri gördüm gördüm Atakan yine bir şeyler anlatıyor diğerleri de gülerek onu dinliyordu beni tek gören Efe oldu  ona gülümseyerek yoluma devam ettim beni izlediğini hissederek... Oradaydı en sevdiğim renkti zarf... mor, açtım ve notu okumaya başladım bu biraz daha uzun gözüküyordu "Seni seviyorum evet ve bundan da senin için yaptıklarımından da utanmıyorum" kısmını okudum ve arkamdan sıkıca sarıldığımı hissettim.

Yüzüme bi gülümseme yayıldı ve okumaya devam ettim... "yapmam gerekiyordu Helin'le sadece senin arkadaşın olduğu için bi arkadaşlık kurdum ama bak işe yaradı mutluyuz ve beraberiz benimle çıkar mısın Ece seni ben hakediyorum Efe değil... okudukça gülümsemem sönmüş yerini korkudan artan kalp atışlarım almıştı ve bu Efe değildi e kimdi o zaman hızla arkamı dönmeye çalıştım ama beni bırakmıyordu çırpınmaya başladım kulağıma seni seviyorum diye fısıldıyordu sadece sonra bi bağırış duydum ve ellerinden ancak öyle kurtulabildim ve kendimi yere attım.

Umut'tu yakasına yapışmış olan da Efe hala anlayamamıştım ama onca kanıt yanılgı mıydı anonim Efe değil Umut muydu Efe kendini kaybetmişti Kuzey ve Atakan onu tutmaya Emir de Umutu uzaklştırmaya çalışıyordu ben de şoktan hareket edemez halde olanları izliyordum...
.
.
.
Bölüm sonu biraz arayı açtık bundan sonra daha hızlı bölüm atmaya çalışacağız inş inanıyoruz claldkwoq

Yorumlarınızı alalımm yeni çiftimizi nasıl buldunuz💖😌

Diğer bölümde sizi büyük bir bomba bekliyor🤭