Amnesia | Jackson Wang

30

-

FİNAL

Younha - Winter Flower (ft. RM of BTS)

-

Hayatımda yediğim en doyurucu ve lezzetli yemekti.

İkimiz de farklı yemekler söyleyip, birbirimizin yemeklerinden tattık. Bu küçücük olayın bana ne kadar büyük bir mutluluk verdiğine şaşırdım. Filmlerde olsa bu klişe sahnenin getirdiği utançla gülmekten yerlere kapanırdım.

Şimdi Seul'un sokaklarında el ele dolaşıyor, seyyar satıcılardan pirinç keki ve kızarmış peynir çubukları yiyorduk.

Mutluydum.

Hayatımda ilk defa bu kadar mutluydum.

Han Nehri görüş alanımıza girdiğinde meydandaki büyük saat gece yarısına vurduğunu belirtircesine yüksek bir sesle çınlamaya başladı.

Jackson durdu, ardından bana dönüp ellerini yanaklarıma yerleştirdi.

Bakışlarımız buluştuğunda gözlerindeki özlem ve minnettarlık tüm ruhumu ele geçirmiş gibiydi. Yüzünden geçen onlarca ifade bana hikayesini anlatır gibiydi.

Özür, pişmanlık, özlem ve minnettarlık.

"Hae Rin-ah..." Hafifçe eğilip alnını alnıma dayadığında bir elimi yanağımı tutan eline, diğerini de beline yerleştirdim.

"Sana anlatmak istiyorum."

Hafifçe geri çekildiğinde elini bırakmadım. Elini bırakırsam kayıp gidecekmiş gibi hissediyordum.

"Lee Go Yung."

İsmine anlam veremediğim için tam dudaklarımı aralamıştım ki elimi tutarak yüzünden indirdi ve beni çekiştirerek yakınlardaki bir banka oturttu.

Sessiz birkaç saniyenin ardından gözlerini kapattı ve elleriyle yüzünü sıvazlayıp bana döndü.

"Lee Go Yung."

"Ailemi ve kardeşimi öldüren adamın adı."

Dudaklarım hafifçe aralanmasına rağmen sessizliğimi bozmadım. Bana anlatıyor gibi görünüyordu fakat her şeyden önce kendine anlatıyordu.

"Ben daha çok küçüktüm. Wang Si ise benden daha küçüktü. Annem ve babam sıfırdan kurdukları şirketlerini Hong Kong'un sayılı şirketlerinden biri haline getirmiş başarılı iş insanlarıydı. Gün geçtikçe ünleri artıyor, servetleri katlanıyordu. Her şey mükemmel gidiyordu. Ta ki babam bir hata yapana kadar."

Derin bir nefes alıp başını öne eğdi. "Babamın üvey kardeşi olan Lee Go Yung. Babamın şirketine yatırım yapmak istediğini, bunun karşılığında ise belli miktarda hisse almak istediğini söylediğinde babam bunun altında yatan art niyeti anlayamadı."

"Aradan geçen iki koca yılın sonunda bir gece babam ve annem evimizde çıkan korkunç bir yangın sonucunda hayatını kaybetti. Sigorta şirketi ve polis herhangi bir yanlışlık tespit edemedi. Yangının nasıl çıktığı hiçbir zaman bulunamadı."

Yerinden kalkıp ellerini cebine koydu ve uzaklara bakarak devam etti. "Ben o gün kardeşim ve üvey amcamın kızı olan Khloe ile birlikte onların evindeki parkta oynuyordum. Annem ve babamı en son o zaman gördüm."

"Aradan geçen o kadar zamanın sonunda, amcam bizi yanına alabilmesi için haklarımızı alması gerektiğini, böylece vasimiz olarak onunla yaşayabileceğimizi söyledi. İlk önce anın rehaveti ile buna inandım. Evimizi, hisselerimizi ve adımızı ona devrettim."