ÇIPLAK KOMŞUM

17. BÖLÜM Dağ Evi (part 2)

İnsan ne kadar sevdiğine kizssada onsuz yapamaz. Yapsa bile bir tarafta sürekli onu düşünür ve acaba sorusu aklında takılır . Geçirdiğimiz bir haftada ne kadar sevmiyor takmiyor gibi gozuksemde aklımda acaba sorusu kocaman bir tusunami gibi ortalığı yerle bir ediyordu...

Sanki yeniden doğmuş bir bebek gibi hissediyordum. Kendimi en güvendiğim ve huzur bulduğum yerde Koralin kollarının arasında açtım gözlerimi.

Sağ ekimi kaldırarak yüzünde yeni çıkmaya başlayan sakallarinin üzerinde gezdirdim. Uyanmamasi için çok yavaş hareket ediyordum. Bu arada hala dağ evindeydik kahvaltıdan sonra direk okula geçmeyi dusunuyoruz.

Koral ı biraz daha izledikten sonra yavaş hareketlerle yataktan kalkmaya çalıştım ve kendimi birden geri yatakta buldum .

"Aaaaaa Koral napıyorsun ya "

"Sana da günaydın sevgilim "

"Günaydın da ne yapıyorsun?"

"Valla yeni kalktım eğer cazgır sevgilim biraz susarsa ve rahat durursa ona sarılarak yatak keyfi yapacağım"

"Cazgır mi ? Oylemi o zaman git cazgır olmayan birini bulun Koral bey sizin benim gibi cazgır biriyle ne işiniz ol-"

Birden dudaklarının üzerinde hissettiğim sıcaklık la şoka döndüm ne olduğunu anlamam çok sürmeden bende Koral a karşılık vermiştim. Koral yavaşça dudaklarimizi ayrıldığında konuşmaya başladı

"Seni asla birakmayacagim asla "

"Koral "

"Efendim sevgilim"

"Ben çok aciktim"

"Yani Belis ne diyim ya ben ne diyorum sen ne diyorsun"

"Ya napim aciktim sayende hala yataktayiz"

"Tamam basımın belası tamam gel mutfağa gidelim hazirlayalim beraber "

"Ya Koral ya hadi sen bana hazırla ya bende haberim yokmuş gibi yaparım"

"Başka bir arzunuz matmazel "

"Ya meyve suyu olursa sevinirim çünkü cay icmiyorum biliyorsun"

"Baya baya ciddiye aliyorsun bakıyorum kalk cabuk sadece ben yemeyecegim değil mi?"

Mizmizlana mizmizlana yataktan kalktim. Merdivenlerin başına geldigimde Koral çoktan aşağıya inmiş daha orada dikilecekmisin bakışlarını atıyordu.

Koral merdivenleri ikişer ikişer çıkarak yanıma geldi ve kendimi birden Koral ın omzunda buldum.

"AA Koral ne yapıyorsun ya indirsene benimde ayaklarım var herhalde "

"Hadi ya ben bilmiyordum zaten ayağın olduğunu. Ama bide kullansan çok güzel olacak"

"Sen beni kucağına alana kadar kullaniyordum "

"Senin dilin çok mu uzadı bana mi öyle geliyor ?"

'' Yo gayette kısa bak istersen'' diyerek Korala dil çıkarttım.

Koral da bana pis pis sırıtarak cevap verdi.

''Gerçekten kaşınıyorsun''

Anlamamış nir şekilde suratına bakarken kahkaha atmaya başladı. O anda anladım ki ben Koral ın herşeyini çok ama çok özlemiştim. Gülüşünü konuşmasını bana bakışlarını bana güven verici sarılışını hatta sapıklığını bile.

''Evet şef bu gün bana nasıl bir kahvaltı hazırlayacaksınız merak ediyorum açıkcası''

''Hazırlamayacağım hazırlayacağız küçük hanım onu öncelikle düzeltelim ve menümüz de ise omlet krep ve patates kızartması var''