ÇIPLAK KOMŞUM

23. Bölüm Sen Az Önce Anneni Mi Savundun ?

Adımlarımı geri banyo ya yönlendirdim. Şu anda kimseyi görmek istemiyordum. Ne işleri varsa kendi aralarında halletsinler nasılsa beni yolda bırakıp giden o! Küvetin içerisindeki su soğumustu ve bu benim banyo yapma isteğimi kaçırmıştı. Duşu açıp hemen saçımı şampuanladım. Saçımı duruladıktan sonra astığım bornozumu tekrar üzerime giydim.

Kıyafetlerimi giydikten sonra saçımı kurutmadan yatağın içerisine girdim. Birden kasığımda hissettiğim ağrıyla gözlerimi sıkıca yumdum. Nereden gelmişti bu ağrı şimdi off. Karnımdaki ağrıyı düşnmeyerek gözlerimi açtım ve yatktan kalktım. Belki sıcak bir şeyler içersem geçeceğini düşündüm. Odamdan çıktıkdan sonra direk merdivenlere yöneldim. 

Salon un ışığı hala yanıyordu. Annemin orada olacağını düşünerek adımlarımı o yöne doğru yönelttim. Sonuçta ağrının ne olduğunu tahmin edip bana yardım edebilirdi. Tam adımımı atacağım sırada kasığımdaki ağrı yerini daha da belli etti. Yavaş yavaş salona ilerlerken salonda Canı görmeyi beklemiyordum. Şu anda kasığımdaki ağrıyı unutmuş Cana bakıyordum. 

Can ayğa kalkarak yanıma geldi. ben ona sinirli bir şekilde bakarken o da birşey anlamamış biçimde suratıma bakıyordu. Cana birşey demeden annemin yanına doğru ilerledim annem bana şaşırmış bir biçimde bakarken bende ufak bir tebessüm ettim. Annemde bana gülünce mutlu olmuştum. Sonuçta yıllar sonra birbirimize bu kadar yakındık.

Annemun kulağına fısıldayarak odama gelmesini söylemiştim. O da onaylar bir biçimde kafasını salladı ben önden ilerlerken yine Can a birşey dememiştim ki Can kolumu tutunca olduğum yerde durdum. Kolumu ondan kurtarmaya çalışmıştım ama buna izin vermemişti ve bende ona dönmek zorunda kalmıştım.

Kafasını yana yatırark bana bakmaya başladı bende onun yaptığının aynısı yaparak kafamla kolumu gösterdim. O da anlamış olacak ki kolumu bırak dı. Ağzını açtı birşeyler söyleyecekti belli ama bir türlü söyleyemiyordu. Acaba onun yerine ben mi söylesem hem onu büyük bir dertten de kurtarmış olurdum. Düşündüğüm fikir kulağıma güzel gelince onun konuşlmasına fırsat vermeden ben konuştum.

''Dur bak ben senin yerine söyliyim. Annemle anlaşma yaptınız ve bana Bolur un arkadaşı olarak yaklaşmaya çalıştın çünkü ben boluru sevmiyordum ve annem onu benim yanımda tutamıyordu. Eğer hiç tanımadığım birisiyle olursam annem hakkımda daha çok bilgi alabilecekdi.''

Bunları duyduğunda gözleri şaşırmışcasına açıldı ve anneme baktı bende anneme baktığımda inanılmaz gözlerle bize bakıyordu. Bunları nereden bildiğimi anlamaya mı çalışıyorlardı yoksa ilk defa benim ağzımdan duyduklarına şaşırmışlardı. Çünkü ben böyle bir şey duyduysam o anı bozar öyle söylerdim. Can ın konuşmasıyla odak noktam o oldu.

''Aslında bir kısmı doğru. daha doğrusu hepsi doğru. bunları madem biliyordun neden bunca zaman sustun Belis sen bunu içinde tutamazdın.''

''Bak sen beni tanımışızda bravo bence bir alkışı hak ettin. ''

Ellerimi birbirine vurark can ı alkışladım. Ve suratına iğrenici bir bakış attıkdan sonra salondan çıktım. Ne kasığımdaki ağrı  ne de bu gün içerisinde yaşadığım olay aklımda kalmıştı. Hızlı hızlı merdivenleri çıktıkdan sonra odama girdim ve kapımı kilitledim. Odama vuran sşskla odamın perdesini açık bıraktığımı fark ettim. Pencereye yaklaşıp perdeyi çekeceğim sırada Koral ın pencesine bakmamak için kendimi zor tutuyordum ama gözüme çarpan küçük kırmızı ışık ile oraya bakmaya başladım.