Chapter-2

3.6K 314 3
                                    

Zawgyi

"ဟူး ေက်ာင္းတက္ရတာပ်င္းစရာေကာင္းခ်က္ကြာ"

"ဟင္ ဘယ္နားကပ်င္းစရာေကာင္းေနတာလဲ"

"မင္းတို႔လိုရည္းစားငုတ္တုတ္ေကာင္ေတြကဘယ္နားလည္မလဲ။ငါ့မွာေတာ့တစ္ေယာက္ထဲအထီးက်န္ေနလိုက္တာ။တကၠသိုလ္တက္ရင္ႀကိဳက္တဲ့သူကိုေခါင္းေခါက္ေရြးလို႔ရတယ္ဆိုတာအလိမ္အညာေတြပါကြာ"

"မင္းအေတြးေတြကလည္းကြာ......အဆန္းေတြ"

ႏႈိင္းႏွင့္ဇြဲျပည့္စကားေျပာေနတုန္းလႈိင္းကစကားျဖတ္ေျပာလာသည္။

"ရာရာ အတန္းထဲမွာေနရတာပ်င္းစရာႀကီး။ကန္တင္းသြားရေအာင္"

"ငါလည္းသြားမလို႔ မင္းတို႔ကိုေျပာေတာ့မလို႔ပဲရွိေသးတယ္"

"ဟုတ္လား အဲ့ဒါဆိုသြားရေအာင္"

သူတို႔သံုးေယာက္အတန္းထဲကထြက္လာၿပီး ကန္တင္းသို႔ေျခလွမ္းမ်ားလွမ္းလိုက္ၾကသည္။ကန္တင္းေရာက္ခါနီးေလာက္မွာ ရာရာကလူတစ္ေယာက္ႏွင့္တိုက္မိၿပီးေျမျပင္ေပၚသို႔ဖင္ထိုင္ရက္ျပဳတ္က်သြားသည္။

"အာ့ နာလိုက္တာ......ခင္ဗ်ားလူတစ္ေယာက္လံုးလာတာမျမင္ဘူးလား....ဟင္"

ရာရာ နာေနေသာတင္ပါးကိုကိုင္လိုက္တာထိုလူကိုေအာ္ေငါက္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ကbusကားေပၚမွာ သူ႔ေဘးမွာထိုင္တဲ့သူျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္မ်က္လံုးမွာျပဴးက်ယ္သြားသည္။သူ႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေျမႀကီးေပၚမွာသူ႔အိမ္၊သူ႔ယာလိုထိုင္ေနေသာ ရာရာ့ကိုႏွစ္ေယာက္သားဝိုင္းထူေပးလိုက္ၾကသည္။

"မင္းလည္းေတြ႕ရင္ေရွာင္ေလ.....ဘာလို႔ငါ့ကိုအသားလြတ္လာေအာ္ေနတာလဲ။မင္းမွာေရာမ်က္စိမပါဘူးလား"

အလကၤာေျပာေသာစကားမ်ားကိုႏႈိင္းေစရာကေတာ့ ၾကားတစ္ခ်က္မၾကားတစ္ခ်က္ႏွင့္ျဖစ္ေနၿပီး အလကၤာ့မ်က္ႏွာကိုသာတစိုက္မတ္မတ္ၾကည့္ေနသည္။အလကၤာ သူ႔ေရွ႕မွသူ႔ကိုျပဴးတူးတူးေလးေမာ့ၾကည့္ေနေသာေကာင္ေလးေၾကာင့္ မနက္ညစ္ေနေသာစိတ္မ်ားေတာင္ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိ။

သူ႔ကားပ်က္သြားလို႔သူ႔ေဖေဖကားကိုယူစီးမလို႔လုပ္တာ သူ႔အေဖကလည္းအေစာႀကီးထြက္သြားရတာအျပင္မုန္႔ဖိုးကလည္းအသံုးမ်ားလို႔ဆိုၿပီး ျဖတ္ခံထားရေသာေၾကာင့္ busကားစီးလာရသည္။အဲ......Busကားဆိုမွသူကမနက္ကငါ့ကိုခိုးၾကည့္တဲ့ေကာင္ေလးမလား။

Puppy LoveWhere stories live. Discover now