Chapter-23

1.9K 167 0
                                    

Zawgyi

ထမင္းစားၿပီးေတာ့သူတို႔ေတြ စာဆက္လုပ္ၾကသည္။အလကၤာနာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၉နာရီပင္ခြဲေနၿပီ။သူတို႔စာ၃နာရီခြဲေလာက္ဆက္တိုက္လုပ္လိုက္တာပဲ။ႏႈိင္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးမ်ားကေမွးစင္းေနသည့္အျပင္ ခဏခဏလည္းသန္းေနသည္။အလကၤာကိုယ္တိုင္လည္း ပင္ပန္းေနၿပီမို႔လို႔ အနားယူဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

"ႏႈိင္း"

".........."

"ႏႈိင္း!!!"

"ဗ်......ဗ်ာ"

"စာမလုပ္နဲ႔ေတာ့။စာအုပ္သိမ္း"

"ဟင္ ဘာလို႔လဲ။ကၽြန္ေတာ္အိပ္ငိုက္သြားလို႔လား။အိပ္မငိုက္ေတာ့ဘူးေလ စာဆက္လုပ္မယ္ေလေနာ္"

"မဟုတ္ပါဘူး။မင္းနဲ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူး။ငါတို႔စာလုပ္တာ၃နာရီေတာင္ေက်ာ္ေနၿပီ။ဦးေႏွာက္ကိုအနားေပးသင့္ေနၿပီေလ။ေနာက္ေန႔မွစာဆက္လုပ္ေတာ့မယ္"

"အာ မသိပါဘူး။ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင့္မ်ားလားလို႔"

"မင္းေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး။ကဲ စာအုပ္သိမ္းေတာ့။အိမ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"

"ဟုတ္ ကိုကို"

ႏႈိင္းစာအုပ္ေတြသိမ္းေနတုန္း သု႔ဖုန္းကအသံျမည္လာေသာေၾကာင့္ စားပြဲေပၚတြင္ေမွာက္ထားေသာဖုန္းကိုလွန္လိုက္သည္။သူတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖုန္းမွာေပၚေနသည္က'ကိုထက္'တဲ့။

အလကၤာကေတာ့ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ဘာလို႔အဲ့ေကာင္ကညဘက္ႀကီးဖုန္းဆက္ရတာလဲ။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကဖုန္းေျပာရမယ့္အထိေတာင္ ဘာေတြေျပာစရာေတြရွိေနလို႔လဲ။

အလကၤာစိတ္တိုေနသည္ကိုမျမင္ဘဲ ႏႈိင္းကစာအုပ္သိမ္းေနတာကိုရပ္လိုက္ၿပီး ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။သူ႔ရဲ႕အဲ့လိုအျပဳအမူကအလကၤာ့ကိုပို၍ပင္ စိတ္တိုသြားေစသည္။

"ဟယ္လို ကိုထက္"

".........."

"အင္း အားပါတယ္ အဲ့ေန႔က။ဘာလို႔လဲ"

".........."

"ေဩာ္ ဟုတ္လား။သြားၾကမယ္ေလ ဟီးဟီး။ရတယ္ ရတယ္"

Puppy LoveWhere stories live. Discover now