Chapter-18

2K 181 0
                                    

Zawgyi

Myanmar Plazaေရာက္ေတာ့ အလကၤာကကားရပ္တဲ့ေနရာမွာရပ္ၿပီးကားေပၚကဆင္းလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ကားေနာက္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္လိုက္သည္။

"ႏႈိင္း ဆင္းေလ"

"ဟုတ္"

"ထက္ဘုန္း မင္းကကားေပၚမွာပဲေနခဲ့"

"ဟင္ ဘာလို႔လဲ။ငါလည္းဆင္းခ်င္တာေပါ့ အလကၤာကလည္း။ငါထိုင္ရတာေညာင္းေနၿပီကြ"

"ေအး အဲ့ဒါဆိုလည္းဆင္း"

သူတို႔သံုးေယာက္ဆင္းၿပီးေနာက္အေပၚထပ္ကိုတက္ခဲ့သည္။သူ႔ေမေမဝယ္ခိုင္းတာကိုဝယ္ၿပီးေနာက္ အိမ္အတြက္လိုအပ္သည္မ်ားကိုဝယ္ရန္market placeထဲသို႔ဝင္ခဲ့သည္။သူကသာတစ္ေယာက္ထဲဝယ္ေနရတာ ဟိုႏွစ္ေယာက္ကအေဝးႀကီးမွာက်န္ခဲ့ၿပီး စကားေျပာလို႔ေကာင္းေနသည္။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔သူစိတ္ေပါက္လာသည္။ႏႈိင္းဒီေန႔သူ႔နားမွာေနဖို႔အစီအစဥ္မရွိေတာ့ဘူးလား။အရင္တုန္းက'ကိုကို၊ကိုကို'နဲ႔တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးကအခုမ်ား သူ႔ကိုရွိသည္လို႔ေတာင္မထင္ လ်စ္လ်ဴရႈထားလိုက္သည္ဆုိတာ။အလကၤာခဏရပ္ရင္းသူတို႔ကိုေစာင့္ေနလိုက္သည္။

ႏႈိင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္းအလကၤာ့နားေရာက္ေရာ အလကၤာကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲဝင္လိုက္သည္။ေလၽွာက္လမ္းကနည္းနည္းက်ဥ္းေသာေၾကာင့္ သူႏႈိင္းပခံုးကိုဖက္ကာအေရွ႕ကထြက္သြားေတာ့သည္။ေနာက္မွာက်န္ခဲ့ေသာ ထက္ဘုန္းကေတာ့အစကေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနၿပီး ေနာက္ေတာ့မွသေဘာေပါက္သြားကာဗိုက္ႏွိပ္ရယ္ေနလိုက္သည္။ဒီေကာင္သဝန္တိုတာကလည္း ကေလးလိုလို၊ေခြးလိုလိုနဲ႔ တကယ္ပဲ။

"ကိုကို သားကိုဖက္ထားတာကိုလႊတ္ဦး"

"မင္းကထက္ဘုန္းနဲ႔ဘာေတြမ်ားအဲ့ေလာက္ေျပာစရာရွိေနတာလဲ"

"ဗ်ာ?"

"မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကဒီေန႔မွစေတြ႕တာကို ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ရင္းႏွီးေနတာလဲကိုေမးတာ"

"ေဩာ္ အဲ့ဒါလား ဟီးဟီး"

"ဟီးဟီး လုပ္မေနနဲ႔။ငါေမးတာေျဖ"

"ေျဖမွာေပါ့ ကိုကိုကလည္း။ကိုထက္ကခင္ဖို႔ေကာင္းလို႔ပါ။ခ်စ္ေမႊးပါတာလား ဘာလားေတာ့မသိဘူး။ကၽြန္ေတာ္စေတြ႕ကတည္းကသူ႔ကိုခ်စ္သြားတာ"

Puppy LoveWhere stories live. Discover now