Chapter-14

1.9K 194 2
                                    

Zawgyi

သူတို႔အားလံုးတစ္ေနကုန္ဘုရားေပါင္းစံုကိုလည္ပတ္ခဲ့ၾကသည္။ဘုန္းျပည့္ကေတာ့လျပည့္ကိုစိတ္ဆိုးေနေသာေၾကာင့္ ကားေပၚမွာတစ္ေလၽွာက္လံုးသူႏွင့္မထိုင္ဘဲဇြဲျပည့္ႏွင့္ထိုင္ေသာေၾကာင့္ လႈိင္းကလျပည့္ႏွင့္အေဖာ္ျပဳကာထိုင္ေပးရသည္။လျပည့္တစ္ေယာက္အသြားကႏွင့္ျခားနားစြာ မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။

သူ႔မ်က္ေစာင္းထိုးခံုမွာထိုင္ေနတဲ့ဘုန္းျပည့္ကိုပဲခိုးခိုးၾကည့္ေနမိသည္။ဘုန္းျပည့္ကဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ေတာင္စိတ္ဆိုးသြားရတာလဲ။သူ႔အျပစ္ကစိတ္ဆိုးရေလာက္ေအာင္အထိအရမ္းႀကီးမားသြားလို႔လား။တစ္ခါမွသူ႔ကိုစိတ္မဆိုးဖူးေသာသူကအခုလိုျဖစ္သြားသည့္အတြက္ သူေနလို႔မတတ္ေပ။အျမဲတမ္းအနားမွာအရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ႏွင့္ၾကည့္ေနတဲ့ဘုန္းျပည့္က အခုေတာ့သူ႔ကိုလ်စ္လ်ဴရႈၿပီးတျခားသူႏွင့္သြားထိုင္ေနသည္။ဒီအေျခအေနႀကီးကတကယ္ကိုawkwardျဖစ္လြန္းတာပဲ။သူမႀကိဳက္လိုက္တာ။

ဘုန္းျပည့္သူ႔ကိုမ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာလျပည့္ကိုမ်က္လံုးေထာင့္ကေနျမင္ေနရပါသည္။အသည္းလည္းယားသလိုသနားလည္းသနားသည္။သို႔ေပမယ့္ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့သူ႔ဘက္ကစကားစေျပာမည္မဟုတ္ပါ။တခါတေလေတာ့သူလည္းအေခ်ာ့ခံခ်င္သည္ေလ။

"အကိုဘုန္းျပည့္"

"ဟင္"

"အကိုနဲ႔ကိုလျပည့္ကဘာျဖစ္ၾကတာလဲ"

"အင္း ဒီတိုင္းနည္းနည္းျပႆနာျဖစ္ထားတာ။ဘာမွေထြေထြထူးထူးမဟုတ္ပါဘူး"

"ေထြေထြထူးထူးမဟုတ္ရင္လည္း ဘာလို႔ကၽြန္ေတာ္နဲ႔လာထိုင္တာလဲဗ်ာ။အခုေတာ့ကၽြန္ေတာ္ကအလကားေနရင္းလႈိင္းနဲ႔မထိုင္ရေတာ့ဘူး"

"ဟားဟား မင္းကလည္းကြာ အျဖစ္သည္းလိုက္တာ။မင္းတို႔ကအခ်ိန္တိုင္းလည္းေတြ႕ေနရတာပဲကို"

"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ကလႈိင္းေလးမရွိရင္ေနမွမေနတတ္တာ။အဲ့ဒါေၾကာင့္ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြေတာင္သူ႔အိမ္မွာသြားသြားအိပ္တာ"

"ေအးပါကြာ ဟားဟား ေဆာရီး ေဆာရီး။ဒါနဲ႔အကိုညက်ရင္မင္းဆီမွာလာအိပ္ဦးမွာေနာ္"

Puppy LoveWhere stories live. Discover now