Chapter-17

1.9K 195 2
                                    

Zawgyi

အလကၤာအိမ္သာဘက္သို႔ထြက္သြားမွ ထက္ဘုန္းလည္းႏႈိင္းကိုဖက္ထားတာကိုလႊတ္လိုက္ၿပီး ႏႈိင္းကလည္းသူ႔ရင္ခြင္ထဲမွရုန္းထြက္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္လက္ဝါးခ်င္းရိုက္ကာတခြိခြိႏွင့္ ရယ္ေနၾကသည္။လျပည့္ႏွင့္သဇင္တို႔ကေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီး ဘာမွနားမလည္ႏိုင္။Kitchen roomထဲကထြက္လာေသာဘုန္းျပည့္ကလည္း စားပြဲေပၚမွာေကာ္ဖီတစ္ခြက္စီခ်ၿပီးေနာက္ လျပည့္နားကိုဝင္ထိုင္ကာသူ႔ပခံုးကိုဖက္လိုက္သည္။

"ဟိုေကာင္အလကၤာ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ခုနကေတာင္ငါ့ကိုတိုက္သြားေသးတယ္။မ်က္ႏွာကလည္းဆူပုတ္ေနတာပဲ"

"ဟားဟားဟား"

"အဲ့ ထက္ဘုန္း နင္ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္ရီေနတာလဲ။ၿပီးေတာ့နင္နဲ႔ရာရာနဲ႔က အဲ့ေလာက္ေတာင္ဘာလို႔ကပ္ေနတာလဲ။နင့္ကိုေျပာထားၿပီးသားေနာ္ ရာရာကအလကၤာ့အတြက္ေနာ္"

"သဇင္မရယ္ နင္ကလည္းေျပာလိုက္ရင္တစ္ဆံုးပဲ။ငါကအလကၤာ့ဆီကေန ရာရာ့ကိုလုစရာလား"

"ဟုတ္ပါတယ္ အမရယ္ ကိုထက္ကဘာမွမလုပ္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ့္ကို"

"အဲ့ဒါဆိုလည္းငါနားလည္ေအာင္ရွင္းျပၾကပါဦး။ငါဒီကိစၥေတာ့ဥာဏ္မမွီေတာ့ဘူးဟဲ့"

"အာ ဒီလိုေလ။နင္တို႔ေျပာဖူးတယ္မလား။ညီကအလကၤာ့ကိုလိုက္ေနတာၾကာၿပီလို႔ေလ"

"ေအးေလ"

"အဲ့ဒါေတာင္အလကၤာကနည္းနည္းေတာင္မလႈပ္ဘူးေလ။အမွန္ဆိုမႀကိဳက္ရင္ခ်က္ခ်င္းျငင္းလို႔ရတယ္မလား ဒါေပမယ့္သူညီ့ကိုသူ႔နားမွာပဲဆက္ထားတုန္းပဲေလ"

"အဲ့ေတာ့...."

"အဲ့ေတာ့ကြာ နင္ပဲစဥ္းစားၾကည့္။သူကညီ့အေပၚခံစားခ်က္ရွိတာအသိအသာႀကီးပဲေလ။ဒါေပမယ့္သူဝန္မခံဘူး။အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူျမန္ျမန္ဝန္ခံေအာင္ငါလုပ္လိုက္တာ"

"ဟင္ နင္ရာရာ့နားကပ္တာနဲ႔ သူဝန္ခံတာကဘာဆိုင္လဲ"

"သဇင္ရယ္နင့္ဟာကလည္းတံုးခ်က္ပဲ။ငါကညီ့အနားမွာေနၿပီး ညီ့ကိုဂရုစိုက္ျပမယ္။ညီကလည္းငါ့နားကိုပဲကပ္ေနရင္ သူတစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္းေတာ့သဝန္တိုလာမွာပဲေလ။ေနာက္ဆံုးကြာ သူသည္းမခံႏိုင္ေတာ့ရင္ ညီ့ကိုသူ႔အပိုင္ျဖစ္ေအာင္သူ႔ခံစားခ်က္ေတြဝန္ခံလာလိမ့္မယ္"

Puppy LoveWhere stories live. Discover now