Mysterious

CHAPTER 13

Chapter 13

"I SAID no." Madiing sabi ni frost dahil hindi ito sangayon sa gusto ko.

Araw ngayon ng aking pag kalabas, sabi daw ng doktor ay pwede na daw akong lumabas at makalad pero itong si frost ayaw àkong palakarin dahil hindi daw pwede.

"Frosty, kailangan kong mag lakad lakad para maexercise ang katawan ko saka tatlong buwan na akong nakahiga." Pagrarason ko dahil ayaw kong maging pabigat.

"No, sit on the wheel chair or else i'm going to carry you." Pag babantang sabi nito. Napausli naman ang nguso ko at umiwas ng tingin dito.

"Sa wheel chair na nga!"

"Come on, don't get angry with me, it's for your own sake." Mahinahing sabi nito saka naglalambing na niyakap ako.

"I know and thank you for taking care of me, i love you." Pasasalamat ko sakanya. Napakaswerte ko talaga kay frost dahil hindi nya ako pinabayaan.

"Of course your my wife." Mahinang sagot nito.

"What?"

"Nothing, i said ilove you too." Sagot nito at paulit ulit na hinalikan ang ulo ko.

AGAD na binuhat ni art ang gamit namin, Nang palabas palang kami ng hospital ay may biglang nagpaputok ng baril kaya agad kaming tumigil at nag tago sa pader.  Buti nalang hindi pa kami nakakalabas kung hindi balik na naman ako sa hospital.

"Anong nagyayari?" Natatakot kong tanong sakanila. Hinawakan naman ni frost ang kamay ko at pinakalma.

"Wait here and Arthur take care of my hotty." Seryosong sabi ni frost at humalik muna sakin bago lumabas.

Hindi nila ako sinagot sa mga tanong ko kaya mamaya nalang kung nasa ligtas na lugar kami. Pinaiwan ni frost si art para bantayaan ako. Pero mukhang busy ito.

"Art." Tawag ko sakanya ng makitang may katext ito.

"Hmm?" Habang naka tingin sa cellphone. Hindi narin itong nag abalang tignan ako.

"Ano trabaho ni frost?"

"Ask him." Simpleng sagot nito at nagpatuloy sa ginagawa.

Hindi ko narin sya pinansin dahil masyado itong busy sa cellphone nito. Maistorbo ko pa kaya pinaandar ko ang wheel chair at iniwan si art mag isa. Nagugutom ako.

May nakita akong vending machine sa gilid kaya sinubukan kong mag hanap ng pera ngunit nakalimutan kong nakay frost pala ang gamit ko at wala talaga akong pera.

Kaya sinubukan kong sa canteen ng hospital mag order ng makakain kahit walang pera, sa gulat ko ay bingyan nila ako ng pagkain ng maipakita ko ang number ng room ko. Nalaman ko rin na bayad na pala sa room ko ang pagkain kaya kinuha ko ito at nag pasalamat.

Habang kumakain ay hinintay ko sila dumating ng marinig akong parang nagaaway kaya nagpasyahan akong tinignan  ito at nakita sila frost na sinisigawan si art.

"What do you mean you don't know where she is? I told you to watch her!" Nag papanic na sigaw ni frost at handa ng sugudjn ang kapatid. Nanginginig narin ang kamay nito sa galit.

"I'm sorry, I thought she stayed beside me."

"Frostty?" Takang tawag ko sakanya.

Agad naman itong lumingon sa kinakaroonan ko at agad na lumapit sakin ng makita ako.

"I thought something bad happened to you, I'm so worried."

"Pumunta lang ako sa canteen kasi nagugutom na ako." Sagot ko sakanya at hinawakan ang kamay nitong nagiginig parin.

"Pwede mo naman sabihin kay art." Sambit naman nito habang naka luhod ang isang paa sakin.

"I'm sorry, busy kasi sya kaya iniwan ko muna."

"It's ok, let's go home." Tumayo na ito at kinuha ang mga gamit saka pinagulong ang wheelchair ko papuntang kotse nito.

NAKAUWI na kami ay agad ko tinanong si frost. Hindi na ako makapaghintay. Gusto ko malaman lahat ng nangyari habang unconscious ako ng dalawang taon.

"Frostty, ano pala ang trabaho mo?" Tanong ko dito habang ito naman ay inaayos ang mga gamit. Agad naman itong napalingon.

"I'm a businessman and a soccer player."

"Pero bakit may nag paputok satin kanina saka anong nangyari dun nireport mo ba sa police." Nagaalalang tanong ko dito. May kutob akong hindi lang ito bussiness man. Yeah, pwede kaaway ang may gawa nun pero sinabi ni art na may pinatay daw si frost. And i don't know if it's true.

"It's nothing, stop worrying about that, I'm here to protect you and no one can hurt you while I'm still alive." Sabi nito at may parang may malalim na iniisip.

"Do you want to eat?" Pangiiba nang tanong ko. I think i need to give my full trust to him dahil wala akong alam sa nangyayari ngayon. Isa ito sa pagsubok namin na kailangan harapin.

"What do you want?" Pabalik na tanong nito at inayos na ang pag kakalagay ng damit.

"Gusto ko ng adobo." Napatango lang ito at pinagulong ang wheelcahir sa kusina.

"Frosty?" Patawag ko sakanya habang pinapanood itong magluto.

"Hmm?"

"Anong nangyari ng tulog ako?" Tanong ko.

"Don't think to much." Ayun lang ang sagot nito. Kaya kumain nalang kami ng tahimik ng matapos nito ang niluluto.

MAGKATABI kaming ngayon nakahiga sa kama habang nakayakap sya mula sa likod ko.

"I love you." Naglalambing na sabi ni frost sabay halik sakin.

"I love you too."

HABANG nakahiga ay seryoso akong nanonood ng makarinig ako bigla ng katok kaya kahit na tinatamad ay sumilip muna ako bago buksan.

"What?" Tamad na tanong ko sa tukmol na malaki ang ngiti.

"Wow grabe ka naman hindi mo ba ako iwewelcome?" Malaking ngiti parin tanong ni art. Mukhang hindi na offend sa sinabi ko.

"Your just a waste of time." Nagulat naman ito at may pahawak pa ito sa puso na animo'y nasasaktan.

"No, I'm not!"

"Yes, you are." Walang pakeng sabi ko.

"I'll prove to you that im not a waste of time." At may tinawagan ito saka niloud speaker at may babaeng nag salita. Siguro ang girlfriend nito.

"Baby!" Masayang sabi nito.

"What?" Tamad na tanong ng babae. Mukhang naistorbo.

"Si tinyyy kasi sabi na sayang lang ako ng oras totoo ba?" Confident ito sa magiging sagot ng kasintahan dahil may malaking ngiti itong nangangsar.

"Yes, i can't  argue with that. its true your just a waste of time." Agad naman nagulat ito sa sinagot ng kasintahan.

"But i thought you love me."

"I do, but your wasting my time dahil lang sa tanong nayan marami pa akong gagawin. Bye love you fartsy!" Agad na bawi ng babae. I understand her, isa itong doktor kaya laging busy.

Kaya sa huli ay masaya si art dahil sa sinabi ng kasintahan nito at saktong dumating naman si frost kaya agad na sinalubong ko sya at hinalikan sa labi.

-thimantha

Edited