DENEY ALTI

7.Bölüm : HAYIR

-Alper'in anlatımı ile-

"Yapılan iğneden sonra, yürümekte zorlansam bile, yavaş yavaş etkisi azalıyordu. Kapıyı açtığım an içeri asker girdi."

-Ne işin var senin burada? Yatağına geç.

Alper: Daha adam gibi bir şey yemedim. Karnım acıktı haliyle.

"Birkaç saniye yüzüme boş boş baktı ve sonunda kapıyı açıp çıkacakken, masanın üstünde ki cam sürahiyi adamın kafasına geçirdim."

Alper: Savaş senin aklına da, sana da... Nerdesin ya!?

"Odalara rastgele bakarken, karşıma başkanları çıktı."

-Alper, neye bakmıştın?

Alper: Savaş nerede?

-Az önce 2 Deney'i tamamladı. 4 tane daha var. Ama önce seni de o 2 deneye sokmamız gerekiyor.

Alper: Ne saçmalıyorsun lan sen?! 

-Seninle adam gibi konuşmaya çalışıyorum ama  sen maalesef adam gibi olan laflarımdan anlamıyorsun. Sabrımı taşırma.

Alper: Ne adamsın ama! İnsanları kendi çıkarların için öldürmek baya harika bir adam olduğunu gösteriyor zaten. Ayrıca senin sabrına sıçıyım orospu çocuğu.

"Adamlarına yaptığı işaretle karnıma şok verdiler, yerde hareket edemeden yattım."

-Alın bunu. Deney odasına götürün.

"2 kişi tam kollarımdan tutmuş beni götürecekken, birden alt katta patlama oldu ve binanın bir kısmı yanmaya başladı."

-Ne halt dönüyor aşağıda?

"Telsizlerden çığlık sesleri geliyordu"

Telsiz** 3: Lütfen cevap verin. Heryer kan gölüne döndü, yaralılar var.

Alper: İsyan'ın düşmanları mı varmış? Ahahaha. Gerizekalılar burada gebereceksiniz.

-Ben alt kata iniyorum, şunu deney odasına götürün. Çabuk!! Güvenlikten emin olun.

"O koşarak aşağı indi ve adamlar beni nerdeyse sürükleyerek götürüyorlardı... Birinin yüzüne yumruk attıktan sonra, cebinde ki tabancayı alıp, ikisinin kalbine sıktım."

"Tam koşarken duvarı döndüm ve Savaş'la çarpıştım."

Savaş: Gitmemiz lazım.

Alper: O taraftan gitmeyelim.

Savaş: O zaman o taraftan gidiyoruz.

"Benim dediğim her şeyi neden ters anlıyor bilmiyorum ama, gitme dediğim yere gidecek kadar değişik insanlarlayım"

Alper: Bu kargaşayı kim çıkardı biliyor musun?

Savaş: Diğerleri. Hatırlarsan onları dışarda bırakmıştım.Ve hatırlarsan, senin kıçını kurtarmak içindi.

Alper: Bana yardım etmeni ben istemedim. Siz çıkacaktınız ve bütün deneyler bana kalacaktı.

Savaş: 6 kat deneylere dayanamazdın.

Alper: Pardon? Sen dayanıyorsun da ben nasıl dayanmıyorum?

Savaş: Birincisi; ben 6 katlık deneye değil, 3 katlık deneye girdim. İkincisi; sen benden daha güçlüsün, evet. Çünkü ben hâlâ annemin ve babamın kanının üstünde yattığımı görüyorum, hâlâ kardeşimin çığlıklarını duyuyorum. Bir kişiyi daha kurtarabilmek için, öz kardeşimin kafasına sıktığımı hatırlıyorum... Ama en çok acı verende ne biliyor musun?... Kız kardeşimin yaptığı deneyde, kız kardeşimi vurmam. Ben böyle bir insanım. Daha doğrusu insan mıyım ki?