DENEY ALTI

2.Bölüm: HATIRLANANLAR

Dilan'ın anlatımı ile:

Ayarlanan eve gelmiştik, hepimiz farklı şeylerle ilgileniyorduk. Ben ve Mira rafta ki kitapları incelerken, Buse ve Kuzey bahçe de bir şey konuşuyorlardı.

Alper ve Savaş her zaman ki gibi  kendi hallerinde. Eskisi gibi değiller, tepkisiz geliyorlar. Alper'in ağladığını bilmesem duygusuz zannederdim.

"Ne zamana kadar böyle olucak? Herkes birbirinden bağımsız, ruhsuz... Eski ekibi göremiyorum, o gözlerinde ki hırsı göremiyorum..."

Mira elinde ki kitabı yerine bırakıp bana baktı. "Eski ekibi artık görmen mümkün değil... Biz düzelsek bile, tam bir ekip olamayacağız." Bunu dedikten hemen sonra zorla yutkunup Alper ve Savaş'ın yanına gitti. Bende tek kalmamak için onun arkasından gittim ve koltuğa oturdum.

"Kuzey ve Buse! Gelir misiniz iki dakika?" Mira onları çağırdıktan sonra bize döndü.

"Plan olmayacak deseniz bile, plansız İSYAN'ın karşısına çıkamayız. Bunu hepiniz çok iyi biliyorsunuz. Her neyse." Kuzey ve Buse'de gelip yanımıza oturduktan sonra bütün
gözler Kuzey'de idi.

"Eskisi gibi profesyonel bir taktik veremem çünkü İSYAN kim olduğumu anladı. Size vereceğim taktikler sadece İSYAN casusu olmamdan kaynaklı... Ve artık casus değilim. Sırrım ortaya çıktı. Ne yapacağımı,nereye gideceğimi, kime güveneceğimizi ve..." derin bir nefes aldı.

"Nasıl hayatta kalacağımızı bilmiyorum..."

"Bence direkt İSYAN'a yakalanalım. Ne yapıyorlarsa yapsınlar, kaç kişi öldürsem kârdır." Hepimiz Alper'e döndük.

"En son taktik maktik yok bam bam bam dediğimde ne olduğunu hatırlatmak istemiyorum Alper.." Savaş bunu der demez Alper'in umutlu yüzü bir an da düştü."Böyle intikam alamazsın, böyle sadece daha çok kişiyi kaybedersin."

"Ben her şeyimi kaybettim zaten!" Alper elini yumruk yapıp birden ayağa kalktı. Savaş'da onunla birlikte kalktı ve karşısına geçti.

"Alper seni anlıyorum. Ama böyle sadece etrafına ve kendine zarar veriyorsun. Öfkeyle kalkan zararla oturur."

"Ya ben öfkeyle kalksam ne!? Da-ya-na-mı-yo-rum. İSYAN'ın sonu geldikten sonra beni mi öldürüyorsun, ne bok yiyosan ye ama benim intikamıma karışma."

"Ben de intikam almak istiyorum ama bu şekilde değil. Anlayabiliyor musun? İntikam bu değil. Sakin ol önce."

"Sen çok mu biliyorsun intikamı? Ateş Begüm'ü korur, Savaş Dilan'ı korur, Ege Sıla'yı korur. Koruyun abi sevgilinizi. Buna bir şey mi dedim ben!? Benim sevdiğim kız nerede, benim koruyacağım kız nerede, şuan karşında ağlıyor olmama sebep olan kız nerede, hadi söyle! Nerede!? Öldü de mi? Evet. Gözümün önünde hem de. O yüzden yanında kız arkadaşın varken ve bu durumda benim kız arkadaşım yokken, bana gelip sakin olmamı söyleme." 

"Alper!" Kuzey birden ayağa kalkıp Alper ve Savaş'ın arasına girdi.

"İsterseniz kendi aranızda kavga edin, İSYAN'ın istediğini tam elinin ortasına koyun. Aferin. Devam edin hadi!"

Tam ortalık sakinleşti derken Savaş birden Alper'e yumruk attı.

"Savaş!" Birden ayağa kalkıp Savaş'ı tutmaya çalıştım.

"O kız bunu hak etmiyordu! Sana güveniyordu ama sen yine insanların güvenini boşa çıkartıyosun!"

Alper duruşunu dikleştirdi ve gülmeye başladı. "Yine? Ne zaman güvenini boşa çıkarttım?"