Eyes of love

Ep...4(Z & U)

Zawgyi

အၿမဲလိုလို တိတ္ဆိတ္ေနေသာ အိမ္ဟာ ဒီေန႕ေတာ့ ဆူဆူညံညံ အသံတစ္ခ်ိဳ႕ ၾကားေနရေလသည္၊။အခန္းထဲမွာဆို မၾကားရနိုင္ေပမဲ့ ေကာင္းစစ္ အခန္း air conပ်က္ေနသည့္ အခ်ိန္ႏွင့္ဆုံၿပီး ဧည့္ခန္းထဲထြက္သင္ေနခိုက္မို႔ နားမေထာင္လည္းပဲ အတိုင္းသားသာ။

"အငယ္ကို..အျပင္မသြားဖို႔ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူးေလ၊အဲ့ဒီ Barကိုပဲ မသြားေစခ်င္တာ...''

"ခုက သားတစ္ေယာက္တည္းမွ မဟုတ္တာ..အဲလစ္ရွိတယ္ေလ....အဲလစ္ရွိေနလို႔ သြားမွာပါဆို"

အစ္မလုပ္သူရဲ႕ စကားကို ျပန္လည္ေအာ္ဟစ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ပူစာသလို ခြၽဲတဲတဲ ျပန္ေျပာေနသည့္ ေလသံေပ်ာ့ေပ်ာ့ေၾကာင့္ သူ ဖ်က္ခနဲ ၿပဳံးမိလိုက္ပါသည္။ဒီေကာင္ေလးဟာ ဒီလိုလည္း ကေလးဆန္တတ္ပါ၏။

"ဆရာ..ၿပဳံးလိုက္တာလား''

"ဟမ္...မၿပဳံးပါဘူး...''

ေျဗာင္လိမ္‌မိေပမဲ့ မတတ္နိုင္ေပ။ေကာင္းစစ္ကေတာ့ ေဘာပင္အဖုံးကို ေမး မွာေထာက္ရင္း..

"ဆရာ့ကိုသားေမးခ်င္ေနတာ..ဆရာက ဘာလို႔ မရယ္မၿပဳံးတာလဲ.''

"ၿပဳံးပါတယ္...ဒါေပမဲ့အက်ိဳးအေၾကာင္းေတာ့ ရွိမွာေပါ့...ပုံမွန္ေတာ့ဆရာကမ်က္ႏွာခ်ိဳတဲ့အထဲမပါဘူး''

"အင္း...သိပါတယ္.. ''

ေမးခ်င္တာေမးၿပီးေတာ့ ေကာင္းစစ္တစ္ေယာက္ ၿငိမ္က်သြားျပန္သည္။ေကာင္းစစ္ကေလ ကေလးဆိုေပမဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္လို သိတက္လိမၼာၿပီး သူ႕အရိပ္အကဲကိုလည္း တအား သိပါသည္။

"အားနာလိုက္တာဆရာရယ္...ကြၽန္မတို႔ ေမာင္ႏွမဆူေနတာနဲ႕ စာေတာင္ေအးေဆးသင္ရရဲ႕လား...''

ျပန္ဖို႔ အေပါက္ဝ ေရာက္ကာမွ ေကာင္းစစ္ေမေမတစ္ေယာက္ အေျပးလိုက္လာရင္း အားတုံ႕အားနာ ေျပာရွာပါသည္။ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ရန္ပြဲ ၿပီးသြားၿပီ ထင္ပါရဲ႕။

"ရပါတယ္''

"အငယ္ေကာင္ရယ္ေလ...Bar သြားခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ဆူေနတာ...အဲ့ဒီBar ကို သြားတိုင္း အေကာင္းအတိုင္း ျပန္လာတာ တစ္ခါမွ မရွိဘူးေလ''