Zawgyi
ကိုယ့္ကို မခ်စ္နိုင္သည့္ လူတစ္ေယာက္ကို အၿပီးအပိုင္ စြန႔္လႊတ္ၿပီးေနာက္ လႊာ့စိတ္ေတြ သိပ္ကို ေပါ့ပါးေနခဲ့သည္။အခ်စ္ဆိုတာ လုပ္ယူလို႔မရမွန္း လႊာနားလည္ခဲ့ရေလၿပီ။သို႔ေပသိ ကိုမင္းအေပၚခ်စ္ခင္ေလးစားမႈမွာ ျပန္ခ်စ္ပါေစရယ္လို႔ မ႐ူးခဲ့ဖူးတာအမွန္ပါ။
လက္မွနာရီကို ငုံ႕ၾကည့္ေတာ့ ၁နာရီထိုးလုလု။မၾကာခင္ ေလယာဥ္ေပၚ တက္ရေတာ့မည္။လိုက္ပို႔မည္ဆိုေသာ ကိုမင္းက ေရာက္မလာ။
"အေရးႀကီး meeting ရွိလို႔ sorryပါ..လႊာ''
ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ထိေတာင္ ထုံးစံမပ်က္ စာေလးတစ္ေစာင္ျဖင့္ လႊာကို ႏွစ္သိမ့္သည္။
"ေဒါက္တာ...''
လက္ေကာက္ဝတ္ေပၚေရာက္ရွိလာေသာ လက္ေခ်ာင္းရွည္မ်ား။
"ဘုန္းကံဆင့္...''
"ဒီေလာက္ အေဝးႀကီးသြားမွာေတာင္ ကြၽန္ေတာ္ မသိခဲ့ရဘူး..ေဒါက္တာရယ္...''
.လႊာ့လက္ကို ႐ုန္းကန္လိုက္ေတာ့...
"အာ..sorry...''
သူႏွင့္လႊာၾကားမွာ ေျပာပေလာက္ေအာင္ ရင္းႏွီးတာမ်ိဳးမဟုတ္သည့္အတြက္ လႊာ့ဘက္က ခပ္တန္းတန္းဆက္ဆံေပမဲ့ သူကေတာ့ အရမ္းကို ရင္းႏွီးသေယာင္။
"ကြၽန္မ...ဝင္ရေတာ့မယ္.''
လႊာ့ကိုေခါင္းသာညိတ္ျပၿပီး လႊာ့အိတ္ကို ဆြဲလို႔ အဝင္ဝနားအထိ လိုက္ပို႔ေလသည္။လႊာ့ကံကလည္း ရယ္စရာေကာင္းလြန္း၏။ေမွ်ာ္တဲ့သူက ေရာက္မလာဘဲ မထင္ထားသူက အိတ္ပင္ဆြဲလို႔လိုက္ပို႔ေပးေနသည္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...ကြၽန္မ ဝင္ေတာ့မယ္...''
"ကြၽန္ေတာ္...လိုက္လာခဲ့မယ္...''
လႊာမည္သည့္စကားမွ မတုန႔္ျပန္ဘဲ ဒီတိုင္းသာ ထြက္လာခဲ့ပါသည္။သူကေရာ လႊာက ဘာေတြေကာင္းေနလို႔ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ မနာနိုင္ဘဲ တြယ္ကပ္ေနသလဲမသိ။ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္မွ မသိမသာ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ယခုတိုင္ ရပ္ေငးေနဆဲ။လႊာ လွည့္ၾကည့္တာ ရိပ္မိသြားဟန္ျဖင့္ လက္လွမ္းျပေနတာမို႔ မသိဟန္ပင္ေဆာင္ထားလိုက္ပါသည္။
YOU ARE READING
Eyes of love
Romanceဤဇာတ္လမ္းသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္ျဖင့္သာ ေရးဖြဲ႔ထားျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေၾကာင္းအရာတစ္စံုတရာ တိုက္ဆိုင္သြားခဲ့လ်ွင္ နားလည္ေပးပါရန္ႏွင့္..၊လြဲေခ်ာ္မႈႏွင့္လြဲအပ္ခ်က္မ်ား ႐ွိလ်ွင္လည္း..စာေရးသူ၏ အားနည္းခ်က္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း.ေမတၱာ ရပ္ခံအပ္ပါသည္။ စတင္သည...
