Zawgyi
ကိုမင္းႏွင့္အတူ ပထမဆုံး ခရီးထြက္ဖူးျခင္းမို႔ လႊာတစ္ေယာက္ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနမိသည္။ဒါတင္မကေသး ကိုမင္းက ေရွ႕ခန္းမွာ ဆက္ေနရိပ္ႏွင့္ အတူမစီးဘဲ လႊာ့ေဘး လာထိုင္သည္ မဟုတ္လား..။
"အိပ္ငိုက္လား..ေနရိပ္...''
"အင္း..ရပါတယ္...''
"ညဘက္လာေတာ့...မင္း..ပိုပင္ပန္းတာေပါ့ကြ...''
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..အေစာႀကီး..ေရာက္မယ္ေလ..ကြၽန္ေတာ္က...ညဘက္ေမာင္းရတာပဲ...ႀကိဳက္တာ..''
ညဘက္ခရီးသြားရတာကို မႏွစ္သက္သည့္ကိုမင္းက ဘာေၾကာင့္ညဘက္သြားသလဲဆိုၿပီး ေတြးေနမိေပမဲ့ ခုေတာ့ ဆက္ေနရိပ္အလိုက် လုပ္လာမွန္းသိလိုက္ရေလၿပီ။
"ကိုဆက္.. သၾကားလုံးငုံမလား...''
ေဘးမွာထိုင္ေနေသာ မိုးပန္းက အိတ္ထဲအဆင္သင့္ရွိေသာ သၾကားလုံးကို ဆက္ေနရိပ္ဘက္ ထုတ္ကာ ေပးေလသည္။အေနအထားၾကည့္ရသေလာက္ ဆက္ေနရိပ္ႏွင့္ မိုးပန္းလည္း အေနသိပ္စိမ္းၾကတယ္ရယ္ေတာ့ မဟုတ္။ဒီေလာက္ထိ အိမ္ကို ဝင္ထြက္ေနေတာ့လည္း အနည္းႏွင့္ အမ်ားေတာ့ ရင္းႏွီးတာ မထူးဆန္း။
"ကဲပါဟယ္...ငါ့ကိုေပး..နင္ ေဖာက္ေနတာနဲ႕ပဲ...စားရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး...''
"ေအးေအး..ေက်းဇူးဟာ..''
႐ြယ္တူခ်င္းလည္းျဖစ္သလို မိုးပန္းေရာ ဆက္ေနရိပ္ေရာ အသြက္ကေလးေတြမို႔ ၾကည့္ရတာေတာင္ လိုက္ဖက္ေနသလို။သို႔ေပမဲ့.....။
"ဆရာ...အိပ္ခ်င္အိပ္ေနာ္...ကြၽန္ေတာ္...အဆင္ေျပတယ္...''
"အင္း...''
တစ္လုံးတည္း ျပန္ေျဖသံေၾကာင့္ထင္ရဲ႕ ။ကားေမာင္းေနရာကေန ေနာက္ကို လွည့္ၿပီးၾကည့္ေလသည္။လႊာလည္းေလ တစ္ကားတည္း အတူစီးလာရင္းေတာင္ ဘာေၾကာင့္ရယ္ ေဘးေရာက္ေနသလို ခံစားရသည္မသိ။ၿပီးေတာ့ ကိုယ္က လက္ထပ္ဖို႔ရည္႐ြယ္ခံထားရသူ..,တစ္ဖက္က ေယာက်ာ္းေလးမိတ္ေဆြ။ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္က တစ္ပန္းသာေနၿပီးသားပင္။
"လႊာ...အိပ္ခ်င္အိပ္ေနာ္...မေန႕က..night ဆင္းထားၿပီး ဒီေန႕လည္း တစ္ခ်က္မွ ျပန္မအိပ္ရေသးဘူး မဟုတ္လား...''
YOU ARE READING
Eyes of love
Romanceဤဇာတ္လမ္းသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္ျဖင့္သာ ေရးဖြဲ႔ထားျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေၾကာင္းအရာတစ္စံုတရာ တိုက္ဆိုင္သြားခဲ့လ်ွင္ နားလည္ေပးပါရန္ႏွင့္..၊လြဲေခ်ာ္မႈႏွင့္လြဲအပ္ခ်က္မ်ား ႐ွိလ်ွင္လည္း..စာေရးသူ၏ အားနည္းခ်က္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း.ေမတၱာ ရပ္ခံအပ္ပါသည္။ စတင္သည...
