Eyes of love

Ep...11(Z & U)

Zawgyi

ေကာင္းစစ္တို႔ ေက်ာင္းရက္ရွည္ပိတ္ထားသည့္ရက္ပိုင္းအတြင္း ခရီးထြက္သြားသည္မို႔ သူပါ အနားရေနေလသည္။အျပင္လည္း ထြက္‌ေလ့မရွိေလေတာ့ အိမ္မွာေနရင္း စားလိုက္၊အိပ္လိုက္၊စာဖတ္လိုက္ျဖင့္ အနားယူ႐ုံသာ။

"သားေရ...ဆိုင္ခဏထိုင္ေပးဦး....ေဖ...ထမင္းစားဦးမယ္...''

ဆိုင္ထိုင္ရသည္ကိုေတာ့ သူပ်င္းပါသည္။ဘယ္ေလာက္လဲ ဘယ္ေ႐ြ႕လဲ ေမးလို႔ေျဖေနရတာကို သူ႕အတြက္ ႀကီးေလးသည့္တာဝန္တစ္ခုသဖြယ္။စစခ်င္း ဆိုင္တည္ကတည္းက ကိုယ္တိုင္ယူစနစ္ျဖင့္ ေငြရွင္းေကာင္တာထားပါဆိုေသာ အဆို‌ကို အေဖေရာ၊အေမပါ လက္မခံခဲ့ၾက။ဒါ့အျပင္ ၿခံကို တစ္ဝက္ေဖာက္ၿပီး ဆိုင္တည္ထားေလေတာ့ အျပင္လမ္းက သြားသမွ်လူ၊ေျပာသမွ်စကားသံက မၾကားခ်င္လည္း ၾကားေနရေပသည္။

"ဦးေလး....ေလဆာသြားတိုက္ေဆးရွိလား"

ေခါင္းညိတ္ျပရင္း တစ္လက္စတည္း ယူေပးလိုက္ေတာ့ ကေလးမေလးက ေခါင္းခါၿပီး...

"ေမးၾကည့္တာ ရွိမရွိ၊ခုက ကိုးဂိတ္ ယူမွာ"

ရိုက္ေပါက္ပါေလ။

"အေမႊးတိုင္ အထုပ္ႀကီး တစ္ထုပ္...''

အနားနီးေနသည့္ လိုတရ အေမႊးတိုင္ တစ္ထုပ္ကို သူ ကမ္းေပးလိုက္သည္။အေဒၚႀကီးက အထုပ္ကို ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး..

"ဒါ မဟုတ္ဘူးေလ...ေ႐ႊျပည့္ေငြလွ်ံ...''

အစကတည္းက နာမည္ေျပာဝယ္ရင္ ဘာျဖစ္မွာမို႔လို႔လဲ။ခုက် အခါခါလဲလို႔မၿပီးနိုင္။ဒီၾကားထဲ တခ်ိဳ႕ေတြဆို ပစၥည္းမွာပါသည့္႐ုပ္ပုံအတိုင္းေခြး႐ုပ္ႏြား႐ုပ္စသျဖင့္ မွတ္ၾကေသးသည္။ေရာင္းေနက်အေဖကေတာ့ က်င့္သားရေနေပမဲ့ ေမ့ေလာက္မွ တစ္ခါလာထိုင္သည့္ သူကေတာ့ တစ္ခါလာ တစ္ခါစိတ္ရႈပ္ရတာပင္။

"ေရသန႔္တစ္ဘူး...''

"အႀကီး မဟုတ္ဘူး...''

အႀကီးကိုျပန္ထားၿပီး အေသးျပန္လဲေပးလိုက္ေတာ့..

"ေအးတာ ယူမယ္...''

မေမးမိသည့္ သူ႕အျပစ္မို႔ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ၿပီး ေရခဲေသတၱာထဲမွ ေအးခဲေနေသာဘူးကို သူထုတ္ေပးလိုက္ပါသည္။