Zawgyi
တစ္ခ်ိန္လုံး သူ အေတြးမ်ားေနခဲ့သည္။ဒီေကာင္ေလးႏွင့္ပတ္သက္လို႔ ဘာလုပ္ေပးသင့္သလဲဆိုတာကိုေပါ့။ယိမ္းယိုင္ေနတဲ့ စိတ္ေတြကို ဘယ္လို ျပန္မတ္ေပးရမလဲ,လမ္းမွားေရာက္ခ်င္ေနတဲ့အေတြးေတြကို လမ္းမွန္ေရာက္ေအာင္ ဘယ္လိုၫႊန္ျပရမလဲ ဆိုသည့္အေတြးကေခါင္းထဲအျပည့္။
တကယ္တမ္းက် သူကိုယ္တိုင္လည္း အခ်စ္ကို နားလည္သူ မဟုတ္ေရးခ်မဟုတ္။ခ်စ္ဖူးသလားလို႔ တစ္စုံတစ္ဦးက ေမးလာရင္ေတာင္ မဆိုင္းမတြ ေခါင္းခါပစ္ရမွာ။ဒီေန႕ဒီအခ်ိန္ထိ သူ ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္သူက ဒီေကာင္ေလးအျပင္ မရွိမွေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာကို ဘယ္နားလည္ပါေတာ့မလဲ။
"ဆရာ...စိတ္ဆိုးေနေသးလား''
"ေဒါသေတြအရမ္းထြက္ေနလားဟင္...''
"ဆရာ...ကြၽန္ေတာ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါ..''
"ဆရာ...ကြၽန္ေတာ့ကို ထားခဲ့လို႔ မျဖစ္ဘူးေနာ္...''
"ခုလိုႀကီး မဆက္သြယ္ဘဲ မေနပါနဲ႕ ဆရာရယ္...''
ထိုထိုေသာ စာေပါင္းမ်ားစြာ ဖုန္းထဲဝင္ေနေသာ္လည္း တစ္ေစာင္တေလေတာင္ သူ ျပန္မပို႔ျဖစ္ခဲ့။၂ ရက္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေခါင္းထဲ အေတြးတစ ေပၚလာၿပီမို႔ သူ႕ဘက္ကပင္ စတင္လို႔ ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။
"ဟဲလို...ဆရာ...ဆရာ..ကြၽန္ေတာ့ကိုစိတ္ဆိုးေျပၿပီလားဟင္...ဆရာ....''
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ဖုန္းလက္ခံၿပီး တရစပ္ထြက္ေပၚလာေသာ ဝမ္းနည္းသံသဲ့သဲ့ျဖင့္ စကားသံ။
"ကိုယ့္ကို...လာမႀကိဳဘူးလား...စာသင္ရမယ္ေလ..''
"ဟုတ္...ဟုတ္...ခဏေလးေနာ္...ဆရာ..ကြၽန္ေတာ္..ခုပဲ..ထြက္လာခဲ့မယ္..။''
တကယ္ကို သိပ္မၾကာခင္ အခ်ိန္အတြင္းမွာပင္ ဆက္ေနရိပ္ ေရာက္ရွိလာေလသည္။အသြင္အျပင္ကို ၾကည့္လွ်င္ ကုမၼဏီမွ တန္းလာတာ.ျဖစ္လိမ့္မည္။ဒီေကာင္ေလး အလုပ္ေတာ့ ေလးစားသားပဲ..။
"ဆရာ့ကို..စာလာမသင္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ေနတာ...''
"ကိုယ္က..အလုပ္နဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတာ့..ခြဲျခားတတ္ပါတယ္...မင္းလိုေပါ့...''
YOU ARE READING
Eyes of love
Romanceဤဇာတ္လမ္းသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္ျဖင့္သာ ေရးဖြဲ႔ထားျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေၾကာင္းအရာတစ္စံုတရာ တိုက္ဆိုင္သြားခဲ့လ်ွင္ နားလည္ေပးပါရန္ႏွင့္..၊လြဲေခ်ာ္မႈႏွင့္လြဲအပ္ခ်က္မ်ား ႐ွိလ်ွင္လည္း..စာေရးသူ၏ အားနည္းခ်က္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း.ေမတၱာ ရပ္ခံအပ္ပါသည္။ စတင္သည...
