AYNI ÇIKMAZDAYIZ

Bölüm 4

Eve yetişmeye yakın fırından taze ekmek aldık ve eve geldik.

Kapıyı Aysel Teyze'nin açmasını beklerken Burcu'nun açması ile kısa süreli bir şok geçirdim.

"Şura sürprizzzz. "

"Burcu senin Bursa da olman gerekmiyor mu? "

"İçeri geç anlatırım uzun hikaye. Sarılmayacak mısın bana?"

Burcu'nun bu kadar bana yakın davranmasına mı şaşırayım , burda olmasına mı bilemedim. Ama açık kollarının arasına girip sarıldım. Daha sonra hep beraber içeri geçtik.

" Şura senin böyle arkadaşların olduğunu bilmiyordum. Hiç bahsetmiyorsun."

Burcu Yiğit'e bakıp sözlerine devam etti.

"Madem Şura tanıtmadı. Ben tanıtayım kendimi. Ben Burcu Şura'nın çocukluk arkadaşıyım."

Resmen Yiğit'in içine düşecekti. Elini uzattığı Yiğit'in gözlerinin içine bakıyordu.

" Ben de Yiğit . Tanışdığımıza memnun oldum Burcu. Bu Çağan bu da Alper."

"Memnun oldum. Sizin geleceğinize yeni haberim oldu ama çok güzel yemekler yapmıştım. Çok şanslısınız."

"Aysel Teyze nerede göremedim onu Burcu hem sen yemek yapmayı sevmiyordun hani?"

"Annem mutfakta sofrayı hazırlıyor. Yemek yapmayı sevmeye başladım. Annem evde olamayınca."

"Herneyse hadi yemeğe geçelim."

"Hiç sormayacaksın sandım Şura."

"Banyo şurada elimizi yıkayalım sen içeri geç Burcu biz geliyoruz."

"Peki ben de anneme bakayım madem."

"Şura çocukluk arkadaşın varmış işte."

"Ne demessin Çağan çok yakınız ya unutmuşum."

"Güzel kızmış ama."

"Yiğit yeni yenge arayışında galiba."

Yiğit bana bakıp sırıttı.

"Kim bilir."

Gıcık şey ne olacak.

"Elimizi yıkadık. Hadi sofraya geçelim."

Sofraya geçtik. Aysel Teyze yine güzel yemekler yapmıştı ama Burcu kendi yemekleri gibi bahsetti. Güya çocukları etkileyecek ya.

"Ee Burcu seni burda görünce şaşırdım. İzin mi aldın okuldan."

"Sürprizim daha bitmedi. Yok izin almadım. Çünkü artık burda ailemin yanında kalmaya karar verdim. Burada İstanbul da daha iyi bir eğitim alacağımı düşünüyorum. Hem artık sınıf arkadaşıyız. Baban sağolsun sizin okul da okumamı istedi. Biz de oraya kayıt yaptık."

Burcu'nun sözleri karşısında yemek boğazıma takılmıştı. Öksürmeye başladım. Nefesim kesildi kısa bir süre.

"Şura iyi misin kızım su iç biraz."

"Öhö öhö iyiyim yemek boğazıma takıldı. Bir an nefesim kesildi."

"İyisin dimi ?"

Neredeyse boğuluyordum. Böyle bir şey söylemesini beklemiyordum. Yemek nefes alayım derken soluk boruma kaçmıştı.

"İyiyim iyiyim merak etmeyin yemek ters gitti bir an?"

"Şura sevinmedin mi yoksa?

Dur bir kendime geleyim. Çok sevindim ya bilerek mi yapıyor bunu bilmiyorum böyle masum davranmayı.