Çıkmazda olanların kendinden bir parça bulacağı bir yer burası sınırları olmayan...
Sahiden sınır nedir ki? Kim belirler? Amacı nedir?
Kimin umrunda ki?
Bu hikayede sınır yok çünkü bu hikayede katı düşüncelere sabit fikirlilere yer yok !
Bu hikaye...
"Demek amca oluyorsun düğün günü teyp çalan güzelim."
Yiğit'in bir haftadır her gün yaptığı bayat esprisine derin bir nefes alıp göz devirdim. Kendisi espriyi her yaptığında gülme krizine girerdi ve yine ukala ukala gülerek hocanın dikkatini çekmişti.
Yiğit her dersimde seni bu kadar güldürecek şey ne evladım. Söyle bizde gülelim."hocanın sözlerinden sonra Yiğit dudaklarını bastırıp gülmesini kesti ve özür diledi.
"Pardon hocam. Aklıma bir şey geldi de."
"Son derslerin hepsinde aklına da gelmemeli bence. Derslere konsantre olmalısın. Ya da en azından önceki haftalar gibi sessiz durabilirsin."diyince Yiğit kafasını sallayıp kitaba döndü.
Kör kütük sarhoş olduğum geceye dair hala çoğu şeyi hatırlamıyordum. Sadece biraz masanın üstünde Alper ile şarkı söylediğimizi ve birkaç şişe çevirmece sorusu dışında hiçbir şey hafızamda yoktu. Zaten düştükten sonra sanırım var olan bilgilerim de gitmişti çünkü şuan olan fizik dersinden hiçbir şey anlamıyordum ve anladığım tek şey hocanın tahtaya çizdiği güzel gibi görünen şekilli makaralardı.
Dersin bitmesine 10 okulun bitmesine 60 dakika vardı ve bugün çok şükür etüt yoktu. Olsaydı da kalamayacaktık çünkü bugün Çağan'ın doğum günü ve ona sürpriz doğum günü hazırlayacağız. Öyle fazla kişi ile değilde bizim ekiple kutlayacağız çünkü böyle büyük bir doğum gününü daha bünyem kaldıramayıp tüm hafızamı silebilirdi. Böyle bir şeye şimdilik gerek yoktu. Şaka bir yana cidden bazı sorulara yanıt verip o kadar kör kütük sarhoş olmayabilirdim ama olan olmuştu. Aklıma sadece partiye gitmeden önce gelen mesaj gelmişti. Parti sırasında ve sonrasında hiç bir şey olmamıştı galiba sandığım kadar tehlikeli biri değildi ya da fırtına öncesi sessizlik gibi bir şeydi ve yahut işler yolunda gitmemişti. Bunları şuan düşünmek istemiyordum zamanı gelince düşünürdüm bunları...
Çalan zil ile çantamı toparlamaya başladım. Ders arasında mesajlaşarak görev dağılımını yapmıştık. Ben ve Yiğit ortak toplanan para ile Çağan'ın çok istediği elektro gitarı alacaktık. Ela Çağan'ı oyalayacaktı. Burcu ve Emir kafeyi düzenleyecekti Alper ve Ece de pastayı alacaklardı. Tabi biz doğum gününü akşama doğru kutlayacağımız için herkes önce eve gidecekti. Ela ve Çağan sinemaya gideceklerdi biz işleri halledince de Ela onu kafeye getirecekti. Bizim gidip hediyeyi almamış uzun sürmezdi ama istediği model stoklarda kalmamıştı bu yüzden yurtdışından getirmek için biraz uğraşmıştık ve adam bize ayarlayabileceğini söylemişti.
Bu yüzden birlikte eve girip hızlıca saçımı düzeltip üstümü değiştirdim ve makyaj yaptım çünkü bu kombin makyajsız olmazdı. Uzun süredir giymediğim tarz da bir şeyler giymiştim ve açıkçası özlemiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Şura'nın kombini)
Kapıda beni bekleyen ve soğuk bir espri daha yapacak gibi duran Yiğit'e baktım. Tam ağzını araladığı sırada söze girdim.
