AYNI ÇIKMAZDAYIZ

Bölüm 6

Medyada Burcu,Alper ve Çağan'ı koydum. Geçen bölümde Şura ve Yiğit'i koyduğum için onları da paylaşmak istedim.

Yürüyen merdivenlerden yukarı çıkıp yemek katına geldik. Saate baktığımda saat 1'i 20geçiyordu. O kadar çabuk zaman geçmişti demek içerdeyken.

"Burada ölene kadar yaşayabilirim. Cennet gibi."

"Alper için Cennet niteliğinde bir yer. Her çeşit yemek mevcut. "

"Çağan bundan da yer miyiz?"

"O nedir ki?"

"Tava dondurma."

"Yok artık tava ye dondurma ye ama ayrı ayrı."

"Ben hamburger yiyeceğim. Sen Yiğitciğim?"

"Bilmem daha karar vermedim."

"Şura sen ben olsan önce hangisini yerdin?"

"Bilmem ki Alper. Çoğunu yedim."

"Şuan çok gerildim. Bu kadar seçenek arasından hangisini yiyeceğim ben."

"Ben de senin gibi oluyorum bazen Alper ama şey ya kararsız isen benim gibi tekerleme ile karar ver."

"Ayy Şura o da nasıl oluyor? Karar ver ye çocuk gibi."

"Yoo çok mantıklı bence. Ben karar vermezdim bir türlü çünkü. O piti piti nasıl iyi karar verir mi?"

"En iyisini seçtin. Sen say ne çıkarsa ben de ondan yiyeceğim. Başkası söyleyince güzel yemekler oluyor genelde?"

"Başkası dediğin Can mı? Kesin onun ile gelmişsinizdir."

"Ara sıra. Hadi Alper başla ama bence bu taraftan başla."

"Bence de beraber hamburger yiyelim Burcu. Biz kararlıyız zaten. Kararsız olanlar düşünsün."

"Hadi hemen alalım. Alınca da dışarı da buluşuruz."

Yiğit'i kolundan tutup hamburger satan yerlere doğru ilerlediler. Umarım bu Can konusunu bir daha açmaz. Çünkü yaşadığım herşeyi bilmediği için normal bir ilişki gibi düşünüyordu. Ben de kurcalamaması için normal davranmak zorundaydım.

"Sen ne yiyeceksin Çağan?"

"Bilmem ki. Siz ne yerseniz yerim ben."

"O yemek seçmez. Akıllı oğlum benim."

"Neresi çıktı anneciğim. Nereden yiyeceğiz?"

"Pizza yiyeceğiz oğlum. Hadi gidip seçelim. Şura kardeşinle beraber size pizza ısmarlayacağım."

"Alper Teyze benim ki zeytinsiz olsun."

"AA Şura kızım zeytin yemiyor musun?"

"Yemiyorum."

"Tamam hadi gidip seçelim."

Aralarında olan bu oyun tarzı şeye beni de dahil etmesi hoşuma gitmişti. Ayrıca şunu da farketmiştim ki Alper herkese bu kadar yakın davranan biri değildi. Sevdiği ve yakın olduğu insanlara karşı böyleydi. Beni de bu konuma koyması uzun süredir olan arkadaş boşluğumu doldurmuştu.

"Siparişlerinizi hemen hazırlıyoruz. Siz isterseniz oturun. Hazır olunca biz size sesleniriz. Alper Bey sizin adınızı yazıyorum siparişe."

"Evet beni yazın. Bunlar daha çocuk zaten. Ebeveyn olarak benim adım en mantıklısı."

Alper böyle diyince istemsiz sesi de incelmişti. Onun bu anne edasında olan taktiği bizi çok güldürmüştü.

"Çocuklar geçin oturun oraya. Çok ayıp bir kere öyle gülüyorsunuz bana."