Way Back Into Love (COMPLETED)

KABANATA 29

Kabanata 29

Natauhan lang ako sa matagal kong pagkakatulala nang mag ring ang cellphone ko kaya dali dali ko iyong tiningnan. It was my mom. "Hello?"

"Where are you?" malamig niyang tanong. Sa tono ng pananalita niya, parang may maling nangyayari.

"C-café...."

"Come home now."

I froze.

May mali talaga eh.

"I'm on my way." Tsaka ako lumabas.

I saw marcus looking at me nang marating ko ang cashier pero dali dali rin siyang nag iwas nang tingin. "I'm going. May emergency, kayo nalang muna ang bahala dito." Ani ko kay ryssa tsaka ako lumabas.

Mabilis pa sa alas quatro akong nakarating sa bahay. Napaka tahimik ngunit bukas lahat ng ilaw. Ang mga maids ay nagkalat.

"What happened?" I ask my mom nang makita ko siya sa sala. Tulala.

"Si lily."

Pagbigkas na pagbigkas palang niya nang pangalan ni lily ay umakyat na kaagad ako papunta sa kwarto niya. Madilim ang sumalubong saakin at ang malamig na hangin.

When I opened the lights, nanigas ako matapos kong makita ang nagkalat na gamot sa paahan ko. May lubid rin doon na sanhi nang paninigas ko lalo.

I looked around. Hindi ko siya makita pero isa lang ang nagpatigil saakin. Ang isang brown envelope sa vanity table niya. Dali dali ko iyong kinuha tsaka binuksan. Alam kong para saakin iyon dahil nakalagay ang pangalan ko doon.

Open the tv, then insert this flashdrive doon. :)
-lily.

Wala pa man, parang naiiyak na ako. Totoong may flashdrive doon kaya pinaslak ko agad yon sa tv tsaka plinay ang nag iisang video doon. May pa background music siyang kanta nang idolo niyang singer.

Naka upo siya sa harap nang camera at medyo maputla ang itsura niya. Bagamang' naka make up siya, hindi maitago ang pulta at lungkot sa mukha niya. Maya maya pa, ngumiti siya.

"So... Uhm, Hi!" Umpisa niya sabay nang pagumpisa rin nang kanta.

Take me to the rooftop
I wanna see the world when I stop breathing, turning blue
Tell me love is endless, don't be so pretentious
Leave me like you do

"I know, you're already watching this right now. So uhm, kamusta? M-medyo matagal rin tayong hindi nagkita. Ang layo mo kase eh." Then she laughed dahilan para ngumiti rin ako.

"Hindi ko na toh papatagalin pa." Saad niya bago nagsimulang magsalita ulit.

"Sa mga araw na lumipas na hindi tayo magkasama, laging pumapasok sa utak ko kung kamusta ka. If masaya ka ba sa ginagawa mo. Kung masaya kang mag isa ka lang. Araw araw yon, ate. Walang araw na hindi kita inisip."

Unti unti nang tumutulo ang luha ko.

If you need me, wanna see me
Better hurry 'cause I'm leaving soon

"Pero may isang sagot na nagpapatigil saaking isipin ang mga tanong na yon. Laging sinasagot ng utak ko sa mga tanong ko ay.... OKAY KA LANG. MASAYA KA. Kahit alam kong hindi pero 'yun yung tinatatak ko sa utak ko para hindi ako mag over think."

L-lily....

"Uhm ate, sorry pala ha. Sorry kung sinira ko yung kasiyahan mo noon. Sorry kung ginulo ko kayo. Sorry kase....." Tumingin siya sa taas para pigilan ang mga luhang nagbabadyang tumulo.

"Kase.... Nasaktan kita." Then her voice started shaking.

Sorry can't save me now
Sorry I don't know how
Sorry there's no way out (Sorry)
But down
Hmm, down

"Alam ko.. Alam kong ako yung nauna sayo. Alam kong ako muna bago ikaw. Pero nung mga panahong akin pa siya, hindi ko makita yung saya sa mga mata niya."

"Marcus was my first love. He is my happiness. He's my everything. At ginawa ko ang lahat huwag lang siya mawala saakin pero nung dumating ka. Nung nakilala ka niya, nagbago lahat."

L-lily....

Taste me, these salty tears on my cheeks
That's what a year-long headache does to you
I'm not okay, I feel so scattered
Don't say I'm all that matters
Leave me, déjà vu

"Nawalan siya nang oras saakin. At kahit kami pa non, pakiramdam ko wala na kami. At dahil sayo yon. Kasalanan mo kung bakit kami naghiwalay pero hindi kita sinisisi. Never akong nagtanim ng galit sayo. Dahil..."

"Dahil kapatid kita at dahil mahal kita kaya hinayaan ko kayo. Dahil rin kita ng dalawang mata ko kung gaano siya kasaya sayo."

I froze.

"Ate sobrang lucky mo. Parang kaya mo lahat? Like ang galing galing mo sa lahat. I admire you."

If weyou need me, wanna see me
You better hurry, I'm leaving soon

" 'Nga pala, nabanggit saakin ni marcus na nakipag hiwalay ka daw because of me? He's blaming me. At siguro nga, kasalanan ko naman talaga lahat. Ako na yung humihingi ng tawad sa lahat. Walang kasalanan si marcus."

"Mahal ka ni marcus."

Hindi na ako makagalaw. Hindi ko siya maintindihan.

Sorry can't save me now (Sorry)
Sorry I don't know how (Sorry)
Sorry there's no way out (Sorry)
But down
Hmm, down

"Si marcus yung prince charming na hinihintay mo noong dumating nung mga bata pa tayo. Patawarin mo na siya. Ako ang may kasalanan ng lahat. Let him explain para maintindihan mo."

"Sige na, hindi ko na toh pahahabaiin pa. Pero may gusto akong sabihin." She stopped before taking a deep sigh.

"May tumor ako sa utak ate. Ayokong magpagamot dahil ayoko nang mahirapan. Alam kong kasalanan tong gagawin ko pero sana maintindihan mo ako."

Unti unti nag sink in saakin ang lahat. Umiiyak narin ako pero nanatili akong tahimik. I don't want to create a sound.

Sobrang sakit na. Sobra sobra na.

Call my friends and tell them that I love them
And I'll miss them
But i'm not sorry
Call my friends and tell them that I love them
And I'll miss them
Sorry

"So, ingat ka palagi ha! Lagi kitang babantayan. Kahit hindi mo man ako makita, nasa tabi mo lang ako. Yayakapin kita kapag hindi mo na kaya."

"Ingatan mo yung sarili mo. Yung puso mo. Mahal na  mahal kita ate. Lagi mong tatandaan na...."

"Hindi mo deserve masaktan. Huwag kang iiyak sa libing ko ha? I want you to wear our couple dress dahil yon ang gusto kong sootin sa libing ko. Also tell mom and dad na I'll miss them and I love them."

"Ba-bye na! Balikan mo si marcus for me ha? Ninang ako ng anak mo kahit wala na ako! Sa babaeng anak mo, Pangalan ko ang isunod mo! Minsan lang ako magrequest hehe. Love you! Until we meet again."

Tsaka tumigil ang video.

Parang sinaksak ang puso ko nang paulit ulit. Wala na akong maintindihan. Sobrang sakit na. Ang sakit sakit na. T-tumor? May tumor siya....

Bakit hindi niya sinabi? BAKIT?! Grabe na.

Gusto kong sumigaw ng sobrang lakas. Gusto kong basagin ang pader gamit ang kamao ko para mabawasan yung sakit.

Lord? Bakit.... Bakit? Bakit ganito? Grabe na! Bakit ang sakit? Bakit ako palagi? Bakit ako nasasaktan nang ganito?! Bakit ako nalang lagi?!

Bakit lagi..nalang ako sinasaktan?....

Bakit ako palagi?...