Way Back Into Love (COMPLETED)

KABANATA 19

Kabanata 19

"I never really love you anyway. It's just a bet, okay? Pinag pustahan ka lang namin lily."

"I never really love you anyway. It's just a bet, okay? Pinag pustahan ka lang namin lily."

"I never really love you anyway. It's just a bet, okay? Pinag pustahan ka lang namin lily."

Nagpaulit ulit iyon saakin. N-naging sila? N-naging s-sila nang k-kapatid ko? NANG KAPATID KO?! H-how?.... P-paano? Tsaka anong pusta? Anong bet?

Halos hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Ni hindi ko rin namalayang nahulog ko ang basong hawak ko sanhi para magbigay iyon ng napakalakas na ingay. Napatalon ako sa gulat kaya yumuko ako tsaka dali daling nilinis iyon gamit ang aking mga kamay.

Hindi ko matanggap. Hindi ko matanggap ang mga narinig ko.. Baka ibang lily? Baka hindi yung kapatid ko? Baka nagkamali lang ako? Pero tangina! Si lily lang ang may pangalang LILY na kilala ko! Kaya it's not my fault kung siya! Kung siya ang unang papasok sa utak ko!

Tangina bakit sa lahat? Bakit sa lahat kapatid ko pa? May kulang ba saakin? Maganda naman ako! Matalino, mabait pa pero tangina bakit ba ako laging sinasaktan nang ganito? Wala naman akong ginagawa ah!

Namalayan ko nalang na may tumulong saaking pulutin ang mga bubog. Marami narin akong natamong sugat pero manhid ang buong katawan ko. Nag taas ako nang tingin, doon ko nakita ni marcus.

Pinagmasdan ko siya. Ang maamo niyang mukha, at ang tarantadong ugali, na isa sa mga nagustuhan ko. I can't accept the fact na kaya niyang manloko nang tao. Hindi ko matanggap na nanloko siya para lang sa pustahan. Paano kung.... Paano kung pati ako? Paano kung pati ako bet l-lang pala?

No.... It can't be... He promised me na he will never hurt me. He will never make me sad or cry. He will never leave me... Pero ang daming bagay na patuloy na pumapasok saakin..

"Kanina ka pa dito?" Normal niyang sabi. I froze. Should I tell him? Should I slap him? Dapat bang sigaw sigawan ko siya? Paanong napakalma niya yung sarili niya nang mabilisan? Ni hindi ko makita ang panic sa kaniya.

"N-no, natalisod lang." Kusa iyong lumabas sa bibig ko. God knows how much I wanted to ask him kung totoo yung mga sinabi niya. Kung totoo lahat nang narinig ko. Kung si lily ba talaga yon. Kung si lily na KAPATID ko.

I heard him sighed. Hinatak niya ako pataas para gamutin ang mga sugat ko. Ang manhid manhid nang katawan ko. Hindi ko alam kung bakit. Sobrang manhid na nang katawan ko dahil sa sakit ng sugat sa kamay ko tsaka sugat sa puso ko. Para bang bumukas ulit yung sugat noon. Yung sugat na kasalanan ni lucas. Parang bumukas ulit yon because of marcus.

Am I being over reacting? Yes I am. And I should be.

Alam kong bago palang kami. Alam ko kung gaano kabilis nangyari ang lahat. Pero bakit nasasaktan kaagad ako nang ganito? Pwedeng time first muna?

Pwedeng lubayan muna ako nang pain? Kase pahod na akong masaktan. Pagod na pagod na.

"I love you." Saad niya habang nakayakap saakin, ready to sleep. I don't know what to answer. I love him, yes I am. But sa mga oras na toh? Hindi ko alam.

Should I say I love you too?

Should I hug him back?

Of course yes. He is my boyfriend. I don't want to make him feel wondering about me, being cold. I don't want to be cold. I don't want to treat him like this. Pero normal na lumalabas iyon sa katawan ko.

Pero in the end, I hugged him back.

"I love you too." I answered before turning my eyes closed.