Way Back Into Love (COMPLETED)

KABANATA 04

Kabanata 4

Parang wala akong maharap sa mga tao. Maski pagtingin sa repleksyon ko sa mirror, Hindi ko magawa.

Kanina pa ako nakasilip sa pinto ng condo ko, umaasang hindi siya makasabay. Kanina pa ako naka-tanga rito, hinihintay siyang lumabas para siya ang mauna pero mukhang walang balak lumabas ang lalaking iyon kaya ako nalang ang nauna.

I'm wearing a hoodie para hindi niya ako makita. Sumakay kaagad ako ng elevator tsaka pinindot ang ground floor pero bigla iyong bumukas saka pumasok si Mr. Fortune.

Kaagad akong tumalikod saka yumuko. I feel stupid here. Para akong tangang may tinataguan. Hinihiniling ko rin na sana ay may pumasok pa pero wala.

I can smell his manly perfume at napakabango non kahit medyo malayo ako. Kita ko ang reflection niya, busy siya sa pagpho-phone kaya sigurado akong hindi niya ako napapansin. Well, wish me luck.

I kept my back to him so he wouldn't notice me. But no matter how much I hid myself, he still noticed me.

"You look cute. Don't hide yourself." Rinig kong aniya. Kaagad akong nanigas tsaka dahan dahan akong lumingon. "I-im not hiding." Tanggol ko sa sarili.

"Tsk, okay sabi mo eh." Aniya.

Fuck. Stupid, Bakit naman kase ako nagtatago? Sino ba siya para pagtaguan ko? He's nothing. Hindi dapat ako ganito magreact.

Hanggang makababa kami ay walang nagsalita. Daig pa namin ang simenteryo. Tunog lang ng elevator ang naririnig ko pati narin ang mabilis na tibok ng puso ko.

Bakit ganito mag-react ang body ko when It comes to him? Sino ba siya? And bakit ako sobrang affected? Ni hindi ko naman siya totally na kilala.

Gusto mo kase siya lianna. Fuck. Bigla ay gusto kong lamunin ng kinatatayuan ko ngayon dahil parang may narinig ako sa loob ng utak ko.

"No, I don't like him,"

"Huh?"

Kaagad kong natakpan ang bibig ko. Agad akong kinain ng kahihiyan. What is wrong with you lianna?! The fuck!!!!!! Biglang bumukas ang elevator kaya lakad takbo ang ginawa ko para hindi siya makasabay.

Kaagad ko ring pinaharurot ang sasakyan ko patungo sa school. Habang nasa klase, walang pumapasok sa utak ko. Napagalitan na nga ako ng isang prof kanina dahil hindi ko nasagot ang tanong niya.

"You look stupid." Ani sakin ni bel habang nasa cr kami, nanalamin. Napatingin rin ako sa repleksyon ko at hindi naman siya nagkamali.

Sobrang messy ng buhok ko, as in. Yung reading glass ko ay soot ko parin pero nakatabingi iyon. Maayos ang uniform ko pero hindi iyon sapat para magmukhang presentable ako.

"What happened? Pinagtatawanan ka ni edel kanina pa dahil bangag na bangag ka raw."

"Tsk. What is bangag?"

"Edi ikaw." Ani edel ng makalabas siya sa banyo.

Days have passed, hindi ko na ulit nakita si fortune. Ni sa condo, hindi na rin. Dito rin sa school. Maybe he transferred dahil ayaw niya nang makita ako? Dahil makulit ako? Duh. Bakit ako? Bobo self ha.

I was about to take a step out of the elevator nang may lalaking sumalubong sa akin. Kaagad akong nanigas sa kinatatayuan ko. Ni pag hakbang ay hindi ko magawa kaya dali dali akong bumalik tsaka pinindot ang ground floor.

"Lianna!" Sigaw niya pero my mind was mixed with different kinds of emotions.

After the pain I suffered, babalik siya na para bang walang nangyari? Babalik siya na para bang hindi niya ako sinaktan? Na para bang ako ang pinili niya kahit hindi? Bakit ba kase bumabalik yung mga taong umalis na?

Diba nga 'umalis' kase umalis na. Meaning non, dapat hindi na bumalik. Kase nga umalis na diba? Ang gulo mo life, pati ako dinamay mo.

Sa sasakyan ang diretso ko saka doon lumuha ng lumuha. Pero nang maramdaman kong wala ng luha ang mailalabas ko, biglang pumasok sa utak kong...

Bakit kailangan ko siyang iyakan?

Diba, I already moved on?

LucasAnthony: Can we talk?

Bumaba ako ng sasakyan matapos kong mabasa ang message niya. Hindi ko na kailangan pang magtago o umiwas. Naka move on nako diba? For what pa para umiwas ako? I need to face my fears.

Naabutan ko siyang naka sandal sa hamba ng sasakyan niya, tabi ng akin.

"Sorry." Iyon kaagad ang lumabas sa bibig niya nang makita ako. Kaagad akong ngumisi saka siya tinaasan ng kilay.

"For what?"

"Sa lahat ng nagawa k-"

"Para saan pa para humingi ka ng tawad? Nasaktan na ako. Mababawi mo pa ba yon?" Pinanatili kong kalmado ang boses ko kahit pakiramdam ko ay nanginginig na iyon.

"Kaya nga humihingi ako ng tawad."

"Apology accepted. Pwede ka nang umalis ulit." Ani ko saka akmang tatalikod ng pigilan niya ako.

"I want you back." Aniya na ikinatawa ko.

"Kase break na kayo nung isa?"

"No, kase mas gusto pala kita." Natawa ulit ako sa mga tinuran niya. May ganito palang tao? I can't believe it.

"Sorry but I don't like you anymore." I answered full of sarcasm.

"Look, we can still fix this." Aniya pa. Gwapo sana toh kaso stupid.

"Hindi na. Kase hindi naman na kita gusto. For what pa?"

"Kase gusto pa kita." Saad niya. "Hindi na nga kita gusto! Diba sabi ko tama na? Umalis ka na please!"

"Diba mahal mo pa ako? Alam kong mahal mo pa ako." Buong sinseridad na turan niya.

"Mahal kita..."

"I tol-"

"Dati. Dahil may iba nakong nobyo ngayon." Ani ko.

Kahit wala naman, iyon ang lumabas sa bibig ko. Wala na akong maidadahilan pa.

"No, you still love me diba?!"

"Aray!" Sigaw ko dahil mahigpit na ang pagkakahawak niya sa wrist ko. Bago ko pa mabawi yon, may kamaong lumipad sa mukha niya....

And it was Mr. Fortune. Tatayo pa sana si lucas pero nasapak na siya ulit.

"Sino ka ba?!"

"Baka magalit ka kapag nalaman mo kung sino ako."

"Wala akong pake, hindi ikaw ang pakay ko." Saad pa ni lucas saka lumapit saakin pero naitulak ulit siya ni fortune.

"Just don't touch her."

"Sino kaba? Ha? Kanina ka pa ah!" Namumula na sa galit si lucas... Natatakot na ako.

"I'm his fri- Boyfriend." Kaagad na sabi ni fortune na ikinagulat ko.

"Yes, I'm his boyfriend." Ulit pa niya. Kaagad na sumigaw na parang tanga si lucas saka sumakay sa kotse't pinaharurot iyon ng mabilis.

Napayakap naman kaagad ako kay fortune.

"You're okay?" Bakas ang pag aalala sa boses niya.

"Bakit mo sinabi yon?" Tanong ko. I still can't believe it. Nagpakilala ang stranger na ito as my boyfriend? This is rediculous!

"Hindi naman kita boyfriend ah," dagdag ko pa.

"Soon, because from now on, Akin kana." Sabay kindat niya sa akin.