CHAPTER 07
Dumating ang susunod na sabado at medyo late na akong nakapunta sa condo.
Medyo late lang naman ata ang nine, diba?
Kahit anong pangaral ko sa sarili dahil sa paggising ng late ay wala na akong magagawa pa. Sinwerte lang ata ako last weekends.
I was expecting Zoe's little face but I was flustered when it was Zane.
I was about to apologize but my jaw dropped when my eyes went down to his body. It was like the world stopped for a moment and the time slowed down giving me a chance to gawk and praise his i don't wanna say it. My mind can't even function well and think about anything else but chiseled muscles, hard chest, abs, v-line, and his thing.
No! I mean, he was wearing boxers. Just boxers and nothing more.
Gusto kong kurutin ang sarili ko. Hindi naman ako ganito ka-landi noon, a? I saw Jerome almost naked before too but I didn't over react. I mean, it's natural since we were in a relationship that time but big boss and I? Ibang usapan na 'yon.
I think we weren't even friends. Just colleagues, maybe?
"Ikaw pala, pasensya na. Wait pasok ka."
I didn't have second thoughts and quickly went inside. Naupo ako sa sofa nila.
Ilang sandali nakita ko si Zane na naglalakad papalapit na nakasuot na nang comfortable shorts and gray t-shirt. Mabuti naman at hindi talaga ako komportable sa ayos niya kanina.
"Hindi ka papasok sa trabaho?"
"Kagigising ko lang kasi at ngayon ko lang nabasa ang text na hindi ako kailangan sa ospital ngayon. Was about to call you this morning but you were already here."
Tumango ako. I was relieved though. Akala ko pa naman ay baka hindi siya pumasok kasi nalate ako at walang ibang magbabantay kay Zoe.
Umupo siya sa katapat ko. "Can you wait here?"
Kumunot ang noo ko.
"Ha?"
Ngumiti siya ng malapad.
Hindi talaga ako magrereklamo kung uutusan akong titigan lang ang nakangiti niyang mukha buong araw.
"Just wait here and I will take a bath first."
Bago paman ako makapagtanong kung bakit ay naglalakad na ito palayo. So as told, I waited. Naisip ko namang puntahan sana sa kwarto si Zoe pero siguro mamaya nalang. O baka bababa narin 'yon anumang oras ngayon.
Inayos ko nang bahagya ang suot kong red v-neck t-shirt at simpleng black jeans na pinaresan ng puting Adidas. I can still remember the time Lola gave this to me. She learned that I love collecting shoes and had an idea to give me one. Sabi pa niya ay para raw remembrance at maalala ko siya... Little did I know that this will be the last gift I would receive from her.
Kumuha ako ng maiinom sa refrigerator upang hindi makapag-overthink doon. May nakita naman akong Dutch Milk at Vita Milk sa loob. Bago pa ako makapag-desisyon ay narinig ko ang boses ni big boss sa hagdanan.
"Via?" his voice sound hopeful and a bit dumb frounded.
"I'm here!"
Ilang sandali ay pumasok siya sa kusina. "I thought you left," nakita ko kung paano guminhawa ang itsura nito.
Sus, paasa.
Sa totoo lang, hindi naman paasa ang ginagawa niya. May mga tao kasing umaasa sa conclusions and assumptions ng utak nila kahit wala namang facts na makakapagpatunay sa nararamdaman nung mga crush nila. Kaya sa huli, nasaktan.

BINABASA MO ANG
Try, And Make Me (COMPLETED)
Romance#ACHIEVE SERIES (1) Vianica Maricar was your typical girl in town that has lots of dreams in mind. She wanted to become a doctor but ended up to pursue nurse. She was living her normal life alone with positivity and good morals. For her, breaking a...