TᕼE ᗩᒪᖴᗩ ¦𝔱𝔞𝔢𝔨𝔬𝔬𝔨¦

Bölüm-20-

(Jungkook'dan)

2 gün önce baba olacağımı öğrenmiştim, ben bırakın baba olmayı, birisine mühürlenmeyi bile düşünmüyordum. Kim Taehyung hayatıma girdiğinden beri o kadar çok şey değişmişti ki.. ilk zamanlar nefret ettiğim çocuk,  şimdi hayatımın kırılmaz direği oldu. Onsuz yapamıyor, onsuz nefes alamıyordum.

Fakat şuan sözde değil, gerçekten nefes alamıyorum. Taehyung 2 gündür canımı okuyor resmen. Duygu değişimleri yaşıyor, bir taraftan ağlıyor, bir taraftan gülüyor,  bir taraftan kendi kendine konuşuyor.. bu hallerini görmeniz lazım. Onu ne kadar çok sevdiğimi bildiği halde 'sen beni sevmiyorsun' diyerek bana vurmaya başlıyor.

Gece gece beni yataktan kaldırıp canının istediği saçma sapan şeyleri aldırdı bana. Bu iki gün bana iki yıl gibi geldi resmen, tanrıya şükür jin varda, arada taehyung"u o sakinleştiriyor ve o ilgileniyor. 

"Jeon jungkookkkkkkkk!"

Tanrım gerçekten ölmek istiyorum. Bakalım bu sefer ne isteyecek. Yataktan kalkarak aşağı indim ve salonda televizyon başında ağlayan tae"nin yanına çöktüm ve saçını okşadım.

"Ne oldu bitanem, neden ağlıyorsun?"

Birden bana vurmasıyla  neye uğradığımı şaşırmıştım.  Zorla da olsa ellerini tutup onu durdurmuştum.

"Bana ne olduğunu söyleyecek misin taehyung?"

Kızarmış burnunu çekerek televizyonu işaret etti. Kaşlarımı çatarak filme baktım. Gözlerimi sonra tekrar taehyung"a çevirip kaşlarımı kaldırarak devam etmesini bekledim.

"S-sen de, sende o adam gibi yapacaksın! Kilo aldığımda beni bırakıp başka birinin kollarına koşacaksın! Beni çocuğum ile ortada tek bırakacaksın, beni ALDATACAKSIN!"

Söylediği şeylerle kahkaha atma isteğimi bastırıp dudaklarımı ısırdım.

"Güzelim, o sadece bir film"

Elini ellerimin arasından çekerek burnunu silmiş ve gözlerini kırparak bana bakmaya başlamıştı.

"Yani başka kadınlara yada erkeklere gitmeyecek misin? Beni aldatmayacak mısın?"

Tebessüm ederek saçını okşamıştım.

"Hayır güzelim gitmeyeceğim, seni aldatmayacağım"

Birden üzerime çıkmış ve bana vurmaya başlamıştı, ellerimi yüzüme siper ederek tokatlarından korunmaya çalışıyordum.

"Neden gitmiyorsun! Neden aldatmıyorsun ha?! Sen erkek değil misin?! Sen güçlü bir alfa değil misin?!"

Sikeyim ben neyin içine düştüm ya. Hamile olduğu için onu üzerimden atamıyordum.  En mantıklısı jin'den yardım istemekti.

"Jeon Seokjin! Çabuk buraya gel!"

Bağırdığımda saniyesinde aşağı inmiş ve şaşkınca bize bakmıştı.  Sonra hemen taehyung"u üzerimden alarak karşı koltuğa otutturdu ve onu sıkıca tuttu.

"Tanrım, ne oluyor?"

Ayağa kalkarak üzerimi düzelttim ve jin'e döndüm.

"Senin manyak kardeşin, onu aldatmıyorum diye beni dövüyor. Düşünebiliyor musun?!"

Tae birden yerinden kalkıp kucağıma zıplayarak saçımı çekmeye başladı,  arada kafama dişlerini de geçiriyordu.

"MANYAK KARDEŞİN ÖYLE Mİ?! MANYAK VE DÜNYA YAKIŞIKLISI OLAN BENİ, KİM TAEHYUNG"U NEDEN O ZAMAN EŞİN OLARAK ALDIN HA?!"

Ona cevap bile veremiyor, sadece üzerimden inmesi için hamleler yapıyordum ama nafile, bir işe yaramıyordu.  Sonradan namjoon"da gelerek jin"e yardım etmiş ve taehyung"u üzerimden almışlardı... Taehyung şuan karşımda sinirle nefes alıp veriyordu. Bıraksalar beni parçalardı resmen. Derin bir nefes alarak ellerimi saçımdan geçirdim ve koltukta oturan omegamın önünde diz çökerek yüzünü avuçladım..

"Bebeğim daha iki oldu, ve sen şimdiden beni çok yordun.  Gerçekten artık kendine biraz çeki düzen ver"

Sinirle hah layarak gözlerini evde dolaştırıp, tekrar bana bakmıştı.

"Seni yordum öyle mi?! Kendime çeki düzen vereyim öyle mi?! Bana emir mi veriyorsun jeon beyinsiz alfa!"

Gerçekten artık sinirlerim çok bozulmaya başlamıştı.  Yumruklarımı sıkarak ayağa kalktım ve sakinleşmeye çalıştım. Benimle birlikte taehyung da kalkarak omzuma sertçe yumruk atmıştı.

"Siktir git evimden jungkook!"

Ne kadar güzel,  şimdi de beni kendi evimden kovuyordu. Ona cevap bile vermeden kapıya yöneldim ve evden çıkarak ormana doğru yürümeye başladım.  Bir süre ormanın derinliklerinde yürürken omegamın kokusunu almaya başladım.  Arkamdan çıtırtı sesleri de gelince o tarafa döndüm.  Taehyung ellerini birbirine kenetlemiş ve bir ayağının parmak uçlarını yere vurarak parmaklarıyla oynuyordu.  Ellerimi cebime atarak tamamen ona doğru döndüm.

"Ne o, şimdi de ormandan da mı kovacaksın beni taehyung?"

Dolu gözlerini parmaklarından kaldırıp bana bakmıştı.

"Ben..b-ben."

Koşarak belime sıkıca sarılmıştı.

"Ben özür dilerim sevgilim,  hadi evimize dönelim"

Derin bir nefes vererek bende kollarımı ona doladım. Ne yaparsa yapsın kızamıyordum işte. 

"Sorun değil güzelim, özür dileme"

Birden ellerini belimden çekerek dişlerini yanağıma geçirip sertçe ısırdı ve geri çekildi.

"Neden bu kadar çabuk affettin ha?!"...