Sunbaenim ๛ MYG

8.BÖLÜM

(Yoongi)

" Geçti, geçti acemi asistan."

Göğsüme sığınmış göz yaşlarıyla tişörtümü ıslatan ufak bedeni kollarımı sıkıca sardım.

Tek elimle de saçlarını okşadım, burnum saçları arasında kalıyordu, kokusu her hücremi esir alıyordu. İki gündür tanıdığım kız nasıl beni huzurlu hissettirebilirdi ki?

Ellerinin titrediğini çok net hissedebiliyordum. İki elini avcumun içine aldım. Bir iki dakika aynı şekilde kaldık ancak kendinde olmadığını adım kadar bildiğim acemi asistanı kucağıma aldım. Sayıklamaları hala devam ediyordu arabaya binerken de eve giderken de.

En son uykuya dalabilmişti. Evimin kapısını anahtarımla zor bela açıp ayağımla arkadan kapattım. Başka bir oda bulunmadığından kendi yatağıma yatırmak zorundaydım.

Üstünü örtmek için doğrulacağım zaman sıkı sıkıya kapattığı ellerinin arasında tişörtüm vardı.

" Gitme lütfen gitme.."

Bunu bana söylemediğinden adım kadar emindim. Yine de gitsem daha kötü olacakmış duygusu beni yiyip bitiriyordu.

Ben ne zamandan beri Eun Jae'yi bu kadar önemsiyordum.

Sayıklaması tamamen bittikten sonra kalkmak şartıyla yanına yavaşça uzandım.

Kolumun üstüne başımı yaslayıp temiz yüzünü seyrettim.

~~~

Yüzü saran sıcak havanın etkisiyle gözlerimi açtım fakat burnumun dibinde Eun Jae'yi bekkemiyordum.

Uykunun da etkisiyle kendime gelmeye çalışırken onun da gözleri yavaşça aralandı.

Göz bebeklerimiz birbirine hapsolduğunda içimde bir şeyler hareketleniyordu nedensizce.

Kaşlarının çatılması ve göğsümde duran elleriyle ittirmesiyle yere düşmem sadece birkaç saniye sürdü.

" Özür dilerim, özür dilerim. İstemeden oldu."

Belimin ağrısıyla yüzümün buruşturarak doğruldum iki seksen yapıştığım yerden.

Elim hala zonklayan yerde konumlanırken Eun Jae elini elimin üstüne koydu.

" İyi misin, acıdı mı?"

Sinir hücrelerim hassaslaşmıştı, elimin üstündeki ufak parmaklarının dokunuşunu çok net algılayabiliyordum.

Öyle bakakalınca Eun Jae de ne olduğunu fark etmiş olacak ki anında elini çekti. Ben de silkinip üzerimde oluşan tuhaf etkisini atmaya çalıştım.

" Senin yanında ne işim var, neresi bura! "

" Benim evim."

" Ne! NASIL BENİ BURAYA GETİRİRSİN, SANA DEMEDİM Mİ BENDEN UZAK DUR DİYE."

" Komik olma Eun Jae az önce yan yana uyandık senin aklına yeni mi geldi?"

Bir iki adımla dibime kadar gelip işaret parmağını gözüme sokarcasına doğrulttu.

" Bir daha asla benimle muhattap olma ve asla yaklaşma. "

Arkasını dönüp çekip gidecekken tek topuğunun üzerinde geri döndü. Yüzüme aynı ifadeyi takınarak -nefret mi demeliydim veya tiksinti- baktı.

" Dün duyduklarını, yaşananları Tae'ye ya da her hangi birine bahsedersen yapabileceklerimden kork. "

Ne zannediyordu beni insanların zayıflıklarından faydalanan p** falan mı? İşte bunda yanılıyordu.