Sunbaenim ๛ MYG

22.BÖLÜM

-> Şimdiye kadar sizin tarzınıza en yakın albüm hangisi?

Vote-Yorum💜

(Eun Jae)

Taehyung önden anahtarı deliğine yerleştirdiğinde tekrar bana 'emin misin?' der gibi baktığında usulca başımı salladım.

Kilidi birkaç kez döndürdüğünde kapı aralandı. İçeri girdiğimizde anılar çoktan doluşmuşlardı.

Elim mobilyalara değdiğinde yılların getirmiş olduğu tozlar parmak uçlarıma yapışmıştı.

Ailecek oturup sohbet ettiğimiz, gülüştüğümüz koltuklar şimdi beyaz örtülerle kaplıydı.

Gözlerim çoktan buğulanmış görüş açım kısılıyordu. Omzumda hissettiğim elle Tae'ye döndüm. Onu da benim gibi gördüğümde sıkıca sarıldım. Patır patır dökülüyordu yaşlar.

" Sshh~"

Kendisi ağlarken beni sakinleştirmeye çalışması ne kadar ironik olsa da burnumy çekip tek elimin tersiyle göz yaşlarımı sildim.

Geri çekilince ikizimin yanaklarını sildim. Zor da olsa gülümseyip

" Bir de benim ağlamamamı söylüyorsun!"

" Ağlamıyorum ben! Sen kendine bak!"

Kime yalan söylüyorsa. Sırayla her yeri gezdik. Hatırladığımız anılardan bahsettik. Tek vir gün hariç onun dışında her şeyden bahsettik.

Ve ben bir şey fark ettim. En baştan beri kaçmamalıydım çünkü hafiflemiş gissetririyordu.

Aile albümüzü koyduğumuzu hatırladığım çekmecedeydi. Kalın kapağını açıp sırayla inceledik. Babamın gençlik fotoğrafını gördüğümde elimi üstünde gezdirdim.

" Babama çok benziyorsun."

" O kadar da değil. Babam benden daha yakışıklı."

" Külahıma anlat, çocuğunda babama benzeyecek!"

Diğer sayfada ki annemi gösterdi.

" Anneme baksana bir meleğe benziyordu öyle de oldu."

Dediği cümle kalbime oturdu, boğazımda kocaman bir yumru oluştu. Kendime bir kez daha lanet ettim.

" Ben- özür dilerim. "

" Shh~ Eun Jae bunu yıllardır söylüyorum. Senin yüzünden değildi, bazı şeyler olması gerektiği zaman olur. Engelleyemezsin ki! "

" Engelleyebilirdim."

İçime kaçmış sesimle zoraki söyleyebildim.

Başka bir sayfayı çevirdiğimde sararmış ve oldukça yıpranmış bir zarf vardı.

Kaşlarım çatıldığında elime aldım, üzerinde hiçbir şey yazmıyordu.

" Bu ne ki? " soruma Taehyung "Ben de ilk defa görüyorum açsana." diye cevap verdi.

Yırtılmak üzere olan katından açıp içinden kağıdı çıkardım.

Bir mektuptu. Hem de babamın yazısıyla.

Silinen satırları mümkün olduğunca okumaya başladım.

Güzel evlatlarım,

Bu mektubu....... bu dünyadan göçmüşüzdür. Sizi... için...... her şeyi yaptı, bütün..... eğiyorum...