9.BÖLÜM

1.8K 118 29
                                    


13 Ekim yeni bölüm... Bugünün bende üç yeri var;
-Jimin'in doğum günü
-BTS ile tanışmama vesile oldu
-Benim doğum günüm
bu nedenle yeni bölümü bugüne sakladım iyi okumalar♡

NOT: Bir önceki kitabım 'Gökyüzü' ne 13 Ekim için özel bölüm#1 geldi profilimden ulaşabilirsiniz..

Vote💜

(Eun Jae)

Sabah ki tartışmamız yüzünden moralim aşırı bozuktu elimde olsa kendimi kaybedene kadar içerdim. Fakat hastalarım daha önemliydi.

Önümdeki bisküvinin kırıntılarını parmağımla ezerek oynuyordum.

" Selam?"

Karşımdaki sandalyeyi çekerek oturmuş Namjoon oppaya baktım. Kesin Tae ile konuşmuştu.

" Namjoon oppa gerçekten istemiyorum."

" Neyi?"

" Seni Tae'nin gönderdiğini biliyorum, hiç bir sıkıntım yok işine dön sen."

" Beni kimse göndermedi Eun Jae, kendim geldim. Birkaç gündür davranışların görüyorum."

" Ne görüyormuşsun, gayet iyiyim işte. "

" Eun Jae neden yarım bıraktığın tedaviye devam etmiyoruz. Sana da iyi gelir. "

" Namjoon oppa ben iyiyim. Sen, Tae ve o doktor bozuntusu ne istiyorsunuz, sürekli sıkıştırıyorsunuz bir şeyler öğrenme çabasına giriyorsunuz? "

" Doktor bozuntusu?"

" Her neyse işlerim var.! "

Gittikçe can sıkıntısı konulara daha fazla kafa yoramayacaktım. Hastalarımı kontrol etmek için sırayla odalatı dolaştım.

Geçen gün ki hastamın yanına gittiğimde oldukça toparlanmış görünüyordu.

Eşi de küçük kızlarıyla ilgileniyor odada neşeli sesler yankılanıyordu. Yanağını hafifçe okşayıp çıkacağım zaman " Doktor hanım" diye seslendiler.

" Buyrun?"

" Biz kızımıza sizin adınızı vermek istiyoruz."

Ne, ne, ne?! Ciddi miydiler?

" A~ ben ne diyeceğimi bilemedim. Teşekkür ederim."

" Sadece bana değil ailemize yeni nir hayat verdiniz. Bunun için size hep minnettar olacağız."

" Hayır, hayır bu benim görevimdi. Tekrar teşekkür ederim bu benim için onur."

Önlerinde nerdeyse 90 derece eğilip kalktım.

" Lütfen Doktor hanım eğilmeyin, biz teşekkür ediyoruz. Hayatımızı kurtaran sizsiniz. "

Gülümseyip -zoraki- dışarı attım kendimi duvarın dibine sıralanmış sandalyelerden birine bıraktım.

'Hayatımızı kurtaran'

İki kelime bu kadar etki edebilir miydi bie insana? Bana ediyordu..

Tanrım ne yapacaktım? Bu acıyla, suçlulukla nasıl yaşardım? Bana bir çıkış yolu göster ya da, ya da canımı al!

" Heyy, Eun Jae!"

Aniden kulağımın dibinde bağırılmasıyla yerimden sıçrayıp bakışlarımı o yöne çevirdim.

" Yuna, Jiwoo? Ne işiniz var burada? "

" Aşk olsun, ee~ işin bitmedi mi?"

" Maalesef Yuna, bugün nöbetim
var :("

Sunbaenim ๛ MYGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin