The Possesive Section (Completed)

Chapter 3:

Chapter 3:  Kiss

ALLISON 'POV

"Bwisit ka!" Sigaw ko sa kanya.

"Your lips is so soft." Sabi niya kaya mabilis ko syang sinuntok sa braso nya, ngunit tinawanan lang ako ng loko.

Naka-upo kami ngayon sa ilalim ng puno sa likod ng lumang building.  Naiiyak na ako kasi nawala na yung first kiss ko. Tapos mapupunta lang dito pa sa bwisit na lalaki na ‘to? Lord naman!

"Ano bang problema mo?" inis na tanong ko pero nandun parin ang angas sa tono ng boses ko.

"Nothing," tipid nyang sagot.

“Anong nothing? Hinalikan mo 'ko!”  Puno ng hinanakit na sabi ko at na-iiyak na talaga.

“Your lucky, then,” aniya pa. Ang paningin ay nasa itaas ng kalangitan.

“Sinong swerte?” sarkastikong sabi ko pa.

Naiinis talaga ako at hindi ko alam kung bakit hindi siya iritado. Siguro dahil siya ang unang naka-halik sa akin at pinagmamayabang niya na ang bagay na 'yon.

Oo nga naman, dapat niyang ipagmayabang 'yon dahil halata naman sa ugali niya. Gwapo siya... at baka ikapahamak ko ‘yon kapag nagkataon. Baka kasi bigla nalang may lumapit sa akin at sampalin ako.

Baka sabihin nila na si Hermes ang boyfriend nila. Na itong taong pilit na ipinagsisiksikan ang sarili sa akin ay nobyo nila. Ayoko ng away at ayoko sa ganito.

Lahat sila, kung umakto ay para bang kilala nila ako. Lalo na ang lalaking ito. Kilala niya ang magulang ko, kilala niya ako... Ano nga bang meron? Bakit hindi ko siya kilala? Pero hindi naman talaga, eh.

Naiinis akong tumayo saka ako humarap sa kanya at tiningnan sya ng masama. “Alam mo bang nagtataka ako sa mga kilos mo?” Tanong ko sa kanya pero nagkibit balikat lang sya.

“Magtaka ka lang,” tipid nyang sagot.

Napapantastikuhan akong ningon siya ngunit ang tingin niya ay nasa itaas parin ng kalangitan. “Ano bang meron sa room na ‘yon? Bakit ba kakaiba kayo?”

“Because we're special,” aniya. Gusto ko nang manggigil sa kaniya dahil sa tipid niya kung magsalita.

Para bang may iniiwasan siyang tanong at pinapaikli talaga niya ang sagot.

“Oo naman,” kunwaring pagsang-ayon ko, at kita ko ang pagtango niya kahit na nakatingala siya.  “Lalo kana,” dagdag ko na ikinangiti nya. "Mukha kang special Child!" Sigaw ko.

Nilingon niya ako at natatawang  “You want to know, why?” Tumango ako. "Okay, sumama ka sakin at habang nasa sasakyan tayo ay ikukwento ko sayo."

Tumayo sya at hinila ang kamay ko, nagpatianod nalang ako at sumama. "Saan si Lai? Si Nicky? At si Lou? Pati yung iba? Nasaan sila?"

"Nauna na sila," sagot nya habang hinihila ako papunta sa parking Lot. "Nagpahabol ka pa kasi."

"Hoy! Nakakatakot ka kaya! Tyaka you stole my first kiss!" Maangas na sabi ko.

"Second kiss." Saad nya at umikot papunta sa driver seat.

"Anong second kiss?" Tanong ko nang makapasok sa passenger seat. Hindi man lang ako pinagbuksan.

"I don't know." Tipid parin nyang sagot.

"Wow, angas ng kotse mo. Sarap itapon sa ilog."

Nakita ko ang pagkunot ng noo nya kaya naman napangisi ako, nakakainis ka at talagang maiinis ako sayo kapag hindi mo sinabi sakin ang lahat.

"Anong meron sa section nyo?" Tanong ko.

"Natin. Section natin." Pagtatama nya pa.

"Yun na rin ‘yon," pagdedepensa ko sa sarili ko. "Ano bang meron don?"

"They're all married, except from me of course."

Nagulat ko syang nilingon, "Seryoso?"

"Yeah."

"Paano?"

"What?"

"Kaya ba ganun nalang sila makaprotekta kasi asawa na nila yung mga classmate kong babae? Bakit ang bilis naman? Tyaka bata pa sila no?!"

"Nope." Umiling siya. "Your just 17 year old.  19 and 20 na ang iba sa kanila."

"Ang gulo! Sobrang gulo!" Inis na sabi ko.

"Walang magulo sa sagot ko, sadyang ikaw lang ang nagpapa kumplikado,” sabi nya pa.

"Hindi yon ang ibig kong sabihin!" Sigaw ko.

"Can you please, low your voice? Kapag ako ang naiinis, i will stole your 3rd kiss." Pagbabanta nya.

"3rd kiss?" Nakangising tanong ko. "Bago mo nagawa yon ay sinapak na kita, wag mo lang akong susubukan." Banta ko din sa kanya.

"It's ok, basta may halik ako okay na, ” sabi ko at agad syang sinipa sa paa.

Napa-awang ang bibig niya at masama akong tiningnan pero ibinalik ko din ang tingin na iyon sa kaniya.

Gusto kong matawa ng makitang nag-iwas siya ng tingin at
"Bakit ganon nalang sila kung makaprotekta? Para bang may-aagaw sa mga asawa nila?"

"Meron naman talaga"

"M-meron? Sino?"

"You'll know,soon." Sabi nya at sakto ay huminto kami sa isang bahay? "Bumaba kana, baka maubusan tayo ng pagkain."

Bumaba naman ako sa kotse at namangha ako sa ganda ng bahay na iyon, maliit lamang pero napakaganda! Inilibot ko lang ang tingin ko sa buong lugar at sobrang ganda talaga. "Kaninong bahay to?" Tanong ko.

"Sa ating lahat."

Magsasalita sana ako kaso dumating yung isang babae kasama yung Ryle kanina, yung lalaking nagwawala. "Pasok na kayo, Hermes. Wala naman daw ituturo yung next teacher kaya ok lang na binisita natin yung bahay." Sabi nung Mikee! Yung asawa ni Ryle.

"Welcome to our House, Alli." Saad ni Ryle at inakbayan si Mikee.

"Ilan taon na kayong mag-asawa?" Mukhang nagulat sila sa tanong ko pero ng tingnan sila ni Hermes ay ngumiti sila ng malapad.

"3 years." Sabay nilang sabi.

"Paano nangyari yon?" Tanong ko pero hindi nila ako pinansin. Pumasok na sila sa loob at nakita ko din ang iba doon.

"Pumasok na tayo," sabi ko at hinawakan ko ang kamay nya para makapasok na kami. Mukhang nagulat naman sya sa ginawa ko pero sumama parin sya.

Nang tuluyan na kaming nakapasok sa bahay ay sobrang nagandahan talaga ako, tatlong kulay lang mayroon sa bahay na ito. White, Black, at Gray. Mga favorite color ko. Mula sa kagamutan, sa dingding at sa lahat at ganun lamang ang kulay.

Binitawan ko ang kamay nya sinundan ko nalang ang ingay na nagmula sa Kusina, doon ko nakita ang isang napakahabang lamesa na kulay black at ang mga upuan ay kulay gray naman. Ang ganda!!!!

"Hi,Alli. Welcome sa bahay natin, ako si cole at asawa ko si Miguel Basco" Sambit niya. Tumango ako at isa-isang nagpakilala naman ang mga kaklase ko sakin na puro married na pala. Ibig sabihin ako at si Hermes nalang ang hindi kasal?

"Ang buhay may-asawa ay biyaya ng Ama!" Sigaw nilang lahat kasama si Hermes, natawa naman ako sa sinabi nila pero grabe! Ganito pala sobra kasaya ito.