His Biggest Mistake

Chapter 29

James'POV

When I saw Trisha grabbing Ana by her neck, sobra sobra ang takot na naramdaman ko. Nag aalala ako ng sobra sa kanya at sa anak namin , gusto kong lumapit at patayin siya pero baka mapahamak ang mag ina ko.

Hinigpitan niya ang pagkakahawak kay Ana at itinutok ang baril sa tiyan nito, tang ina mapapatay ko talaga ang babaeng to nagdidilim na ang paningin ko sa galit gustong gusto na namin lumapit nila Rodrick pero si Ana ang inaalala namin.

Nakita kong biglang nag angat ng tingin si Ana at nag iba ang ekspersyon ng mukha niya isa isa niya kaming tinignan nila Rodrick, parang kinabahan ako bigla. Anong binabalak niya?

Nakita kong may dinukot siya sa bulsa niyang panyo ipinasok niya sa loob ng tshirt niya at inipit sa pantalon niya, nakatingin lang kaming lahat sa ginagawa niya. Fuck may masakit ba sa kanya?

Ang sumunod ay sinikmuraan niya si Trisha dahilan para mabitawan siya nito at makalapit kami pero nakipag agawan si Ana ng baril , fuck hinila ko na siya at pinaubaya na kina Maico at Rodrick ang bwisit na babaeng yun, sisiguraduhin ko munang okay ang mag ina ko bago kami magtuos.

Niyakap ko si Ana ng mahigpit. I felt relieved sa wakas okay sya pero unti unti siyang nawalan ng malay, Shit! I curse . Halos paliparin ko ang kotse papuntang ospital sana maging okay lang sila ng baby namin , my poor Ana naging matapang siya kanina and Im proud of her prinoktektahan niya ang baby namin.

Nasa kulungan na si Trisha yun ang balita sakin nila Rodrick andito na rin silang lahat at dumating na rin ang Papa nila Ana kasama sina Andrea.

"Kumusta si Ate, James?"-Andrea

"Ineexamine pa siya ng mga doktor wala pa kaming balita."

Sagot ko sa kanya, bigla naman napaupo si Tito, na ikinagulat namin lahat.

"Kasalanan ko to! Kung pinrotektahan ko lang sana siya at di nakinig sa asawa ko wala sana siya rito. Wala kong kwentang ama! I dont deserve to be her father! "

Gusto ko siyang suntukin! Oo di talaga niya deserve si Ana, pero naaawa ako sa kanya tulad niya nasaktan ko rin noon si Ana at alam miski siya di niyasinasadyang saktan ang sarili niyang anak masyado lang siyang bulag sa pagmamahal ng gagang babemg yun.

Maya maya lumabas na ang doktor agad naman akong lumapit.

"Okay na po ang pasyente, at ang baby...

Nabumutan ako ng tinik sa sinabi ng doktor sa wakas okay na sila , gusto ko ng makita si Ana at mayakap.

.....hinahanap na po ng pasyente ang pamilya niya. "

Agad naman akong tumingin sa gawi nila Andrea pero biglang tumingin sakin si Tito at nagsalita.

"I dont have the guts to face my daughter. Go on, Mr. Montefalco, my daughter is waiting for you."

I just give him a warm smile and told Andrea to come in after a few minutes. Nang makapasok ako sa kwarto ni Ana nakita ko siyang nakangiti, hanga talaga ko sa tapang ng babaeng to kahit anong bigat ng pinagdaanan niya parang wala lang sa kanya.