In His Arms

22.4K 1.1K 141
                                    

MAGDAMAG na nagpatuloy ang buhos ng ulan

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

MAGDAMAG na nagpatuloy ang buhos ng ulan. Sa kabila ng malamig na panahon ay komportableng nahimbing si Mariz sa mga bisig ni Zenith sa buong magdamag na iyon. Umaga na nang muli siyang magmulat ng mga mata. At kaya lamang siya nagising ay dahil wala na ang kanyang human blanket. Naulinigan niya ang boses nito na nagmumula sa bahagyang nakabukas na pinto palabas ng terrace. Bahagyang nagusot ang kanyang noo habang pinakikinggan kung may kasama silang ibang tao.

"I'm sorry, Berenice. Ngayong umaga ko na nabasa ang message mo. But I already sent someone to look after you. Don't worry, you're in good hands. No, it's alright, you are no bother at all."

Nagsalubong ang mga kilay ni Mariz. Hindi niya gustong simulan ang kanyang umaga na nakasimangot. Pero hindi niya mapigilan ang sariling mapanguso at magpang-abot ang mga kilay. Kay-aga-aga ay pangalan ng ibang babae ang maririnig niya mula sa mga labi ng nobyo.

"Bye."

Nang hula niya ay papasok na ito ng silid ay dumapa siya sa unan na ginamit nito at muling ipinikit ang mga mata. Nasasamyo niya sa pillow case ang pinagsama nilang amoy. At may mabining pakiramdam iyong inihatid sa kanya. Awtomatikong napamulat ang kanyang mga mata nang may dumampi sa kanyang sentido. Pagmulat niya ay sumalubong sa kanya ang makisig na mukha ng nobyo. Topless ito at nakasuot lamang ng kulay gray na drawstring pants.

"Good morning. What do you want for breakfast?" kaylambing pakinggan ng boses nito.

Iyong pangit niyang mood kanina ay kaagad napalitan ng maaliwalas na pakiramdam.

"I want white champorado and danggit."

"White champorado? Meron ba no'n?" naguluhang tanong nito.

Napabungisngis siya. "Binibiro lang kita. Any usual Filipino breakfast is okay."

"Got it. I'll make a call to have it delivered here."

"Ano? Magpapa-deliver ka pa?"

Para itong totoy na napakamot sa ulo. Bigla niya tuloy naalala ang kapatid na si Odilon sa ekspresyon nito.

"Um, sorry, sweetheart. As much as I want to impress you, I don't know how to cook."

"Psh," napabangon siya nang wala sa oras. Ngunit kaagad ding napabalik ng higa nang sumigid ang kirot sa ibabang parte ng kanyang katawan. Drat!

"What's wrong?" worried na tanong nito.

"Can you carry me to the bathroom?" sa halip ay sagot niya rito.

Kaagad itong sumunod sa request niya. Nang buhatin siya nito ay humulagpos sa katawan niya ang kumot. Wala siyang suot ni isang pirasong tela sa kanyang katawan. And it's too late for modesty kaya binalewala na lamang niya iyon. Ngunit kapansin-pansin ang pamumula ng magkabilang tenga ni Zenith nang pasimple nitong hagurin ng tingin ang kahubaran niya. Napapabungisngis na isinubsob niya ang ilong sa leeg nito. Ikinawit niya ang mga braso sa leeg ng nobyo dahilan para magdikit ang mga hubad nilang dibdib. Her nipples puckered up when it rubbed against his bare chest. And despite the soreness in her female areas, she couldn't help the growing moisture between her thighs.

The Untouchables Series Book 1 Zenith FujimoriTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon