SUNOD-SUNOD ang ginawang pagkalabit ni Zenith sa gatilyo. Mag-isa lang siya sa shooting range. Pagkatapos niyang ihatid si Mariz ay sa shooting range na siya dumiretso. He needed an outlet to vent out his frustrations. Ang bigat sa pakiramdam na naghiwalay silang malamig ang pakikitungo ng nobya sa kanya. Inubos niya ang ten rounds. Lahat ng iyon ay sa sentro ng target naglagos. He pushed the button of the cardboard backing. Pinalitan niya ng bago ang target. Ini-adjust niya iyon sa mas malayo. Muli siyang naglagay ng magazine sa kanyang glock, another ten rounds. He aimed for the target using his left hand.
Bagama't hilom na ang sugat sa kanang balikat ni Zenith ay ramdam niya na nagkaroon ng hindi magandang epekto ang pagkakabaril sa kanya roon. He can still shoot his target pero 'yong bilis niya ay hindi na gaya ng dati. He aimed at his target. Twice he missed the intended point. Inilipat niya sa kanan ang baril at muling inasinta ang target, sunod-sunod na kinalabit ang trigger hanggang sa makaramdam siya ng kirot.
"Fuck," he muttered in annoyance. Mukhang kailangan na niyang sanayin ang sarili kung paano gagamitin ang kaliwang kamay.
"Yo, 'want some company?"
Nalingunan ni Zenith ang mga kaibigan papasok ng shooting range. Nauuna sa mga ito si Trace kasunod sina Callous, Vengeance, Thorn, at Venom. Hindi sila kumpletong bumalik ng bansa. Qaid, Omi and Scythe had to stay behind to help Tor. While they were all growing up and honing their skills to take down Don Umberto, the latter built his empire and expanded his territory. Thus, having more connections at his beck and call. Kaya ang pagpapabagsak dito ay hindi magiging ganoon kadali. It might even take a few more years. They had to tread carefully and plan every move to achieve their goal. Dahil isang munting pagkakamali ay puwede nilang ikapahamak na lahat, damay ang mga importanteng tao sa kanilang buhay.
"Wah. What happened to your face?" gulat na reaksyon ni Trace.
"Ang lupit pala talaga ng kamao ni Doc mo, 'no?" saad ni Venom, ang ekspresyon sa mukha ay alanganing natatawa na napapangiwi.
"Ano, tatagay na ba tayo?" tanong ni Thorn.
Hind pinansin ni Zenith ang pang-aasar ng mga ito. He reloads his gun at muling naghanda sa pakikipagtuos sa target. Nagkanya-kanyang puwesto na rin sa shooting bay ang mga kaibigan niya maliban kay Vengeance. But he wore his earmuffs before sitting on the back bench. Pinagkrus nito ang mga binti atsaka pinaglaanan ng atensyon ang hawak na cellphone. For a couple of hours ay walang maririnig sa loob ng shooting range kundi ang paligsahan doon ng malalakas na putok ng baril. May paminsan-minsang kantiyawan at asaran at madalas payabangan. Isang bagay na hindi nawawala kapag sila'y magkakasama. Ngunit wala sa mood si Zenith na makipagbiruan sa mga ito.
Napamura siya at kamuntik ng mabitiwan ang hawak nang bigla'y mamanhid ang kanan niyang kamay.
"Side effect pa rin ba 'yan ng cariño brutal ni Doc mo?" ani Venom na sumilip mula sa fiber glass partition na naghihiwalay sa kanilang mga puwesto.
BINABASA MO ANG
The Untouchables Series Book 1 Zenith Fujimori
ActionSPG 18 "Paghalu-haluin man ang lahat ng alak sa mundo ay hindi ako malalasing, maliban sa mga labi mo." Zenith Fujimori