ချစ်သော ပို၍ ချစ်သော ( Ongoing )

အပိုင္​း - ၁၅

ယံုၾကည္​မည္​ဆိုလွ်င္​ျဖင္​့
....................................       'အပိုင္​း - ၁၅ ´

'' ဒီအခ်ိန္​ ဆိုရင္​ ကိုခိုင္​ တစ္​​ေယာက္​ ဘယ္​​ေတြ​ေရာက္​လို႔ ဘာမ်ားျဖစ္​​ေနၿပီလဲမ
သိဘူး​ေနာ္​! လွ အ​ေပၚကို ညီအရင္​းလို တကယ္​့ကို မိသားစုသဖြယ္​​ေစာင္​့​ေ႐ွာက္​​ေပး
ခဲ့ၾကတဲ့ လူ​ေတြ အကုန္​လံုးကို လွ သတိရတယ္​။ ၿပီး​ေတာ့ အရမ္​းလည္​း ​ေက်းဇူး
တင္​ပါတယ္​´´

                                  လွလွ တစ္​​ေယာက္​တည္​း ျခံထဲက ဒန္​း​ေလးမွာ ထိုင္​ရင္​း ဟိုးအ
ရင္​တစ္​ခ်ိန္​တုန္​းက အမွတ္​တရ​ေတြကို ပံု​ေဖာ္​သည္​။ ၿပီး​လွ်င္​ အမွတ္​တရ​မ်ားစြာအား ျပန္​​ေတြရင္​း ငိုသည္​။တစ္​​ေယာက္​ထဲ စိတ္​ထဲ​က​ေန ​ေက်းဇူးတင္​စကားအသီးသီးကို ​ေျပာသည္​။ သို႔​ေပမယ္​့ ထိုစကားသံ​တို႔ကို သူတို႔ၾကားႏိုင္​မည္​မွမဟုတ္​​ေပ။

''သတိုး၊  သူ႔နာမည္​က သတိုး တဲ့လား။ သူက လွကိုသိတဲ့ သတိုးမ်ားလား။ သူက
လွကိုသိတဲ့ သတိုးမျဖစ္​ပါ​ေစနဲ႔။ သတိုး ၊ ကိုခိုင္​ အားလံုးကို လွသတိရပါတယ္​။ဒါ
​ေပမယ္​့ လွလို သမိုင္​းမ​ေကာင္​းခဲ့တဲ့ လူတစ္​​ေယာက္​နဲ႔ ကိုခိုင္​ နဲ႔ သတိုး တို႔ကို ထပ္​မ
​ေတြ႔ပါရ​ေစနဲ႔​ေနာ္​´´

                                     ​ေတြးရင္​း​ေျပာလိုက္​သည္​့ စကားမို႔ ရင္​ထဲမွာ နာက်င္​ခံစားရင္​း
စီးဆင္​းသြားသည္​့ မ်က္​ရည္​အပိုင္​းအစတစ္​ခ်ိဳ႕က ပါးျပင္​ထက္​မွာ ​ေနရာယူရင္​း႐ွိ​ေနသည္​။

                                 !တီတီ ... တီတီ....တီတီ!!

                                 တစ္​​ေယာက္​တည္​း ဟိုးငယ္​စဥ္​အခ်ိန္​ဘ၀အ​ေၾကာင္​းကို​ေတြး
သည္​။ၿပီး​လွ်င္​ ​ေပ်ာ္​ရႊင္​စရာမ႐ွိခဲ့သည္​့ အတိတ္​​ေဟာင္​းတစ္​ခ်ိဳ႕​ေၾကာင္​့ လွလွ အခု
​ေတြးရင္​းငို​ေနသည္​။ ထိုအ​ေၾကာင္​းမ်ားစြာကိုေတြးျဖစ္ရင္းငိုေနဆဲမွာပင္ေဘးနားမွာ
ခ်ထားသည္​့ဖုန္​းက ျမည္​လာ​သည္​မို႔ လွလွ စီးဆင္​းသြားသည္​့ မ်က္​ရည္​အပိုင္​းအစ တစ္​ခ်ိဳ႕ႏွင္​့ပင္​ ဖုန္​းကို​ေကာက္​ကိုင္​မိသည္​။